Είσαι το ΠΑΣΟΚ. Και βλέπεις τις δημοσκοπήσεις. Σε ποιον ανάβεις τη λαμπάδα; Στον Ανδρουλάκη ή στον Κασσελάκη; Ισως πείτε ότι σημασία έχει αυτό που γράφει το ταμπλό με το σκορ.
Σωστά, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Γιατί στη δεδομένη στιγμή, για τους πρώην ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ δείχνει περισσότερο ως καταφυγή και λιγότερο ως επιλογή. Κοινώς κάποιος εκνευριστικός τύπος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο γιατί δεν υπάρχει άλλος για να βρεθεί στην ίδια θέση.
Εννοείται ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ανοίξει τις πόρτες του, έβγαλε κεράσματα και περιμένει ψηφοφόρους και μικρομεσαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βαρύνονται με προκλητική συμπεριφορά. Λογικό. Αλλωστε οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Ευκαιρία να επαναπατριστούν.
Ομως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και εύκολα για τον Ανδρουλάκη.
Το ΠΑΣΟΚ έχει, ασφαλώς, να παίρνει από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως διατηρεί και μία ιδιαίτερη εκλογική σχέση με τον Μητσοτάκη. Δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη θετική ματιά των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς τον Πρωθυπουργό. Είναι και εκείνο που έπαθε ο Ανδρέας Λοβέρδος όταν είδε ότι αυτοί που τον στήριξαν στην εσωκομματική μάχη, πήγαν και ψήφισαν Νέα Δημοκρατία.
Τι πρέπει να κάνει, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ; Αν κινηθεί προς τα αριστερά προκειμένου να μαζέψει κανέναν απογοητευμένο του ΣΥΡΙΖΑ, τότε ενδέχεται να δυσαρεστήσει και τους κεντρώους που είναι στου Μητσοτάκη, αλλά και ένα κομμάτι των σταθερών ψηφοφόρων του, ξέρετε, εκείνων που δήλωναν ότι προτιμούν συνεργασία με τη ΝΔ και όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτή είναι μία δύσκολη άσκηση ισορροπίας για τον Ανδρουλάκη. Από τη μία πρέπει να γίνει πιο ελκυστικός προς το κοινό στα αριστερά και από την άλλη να μην ενοχλήσει τους κεντρώους. Δεν είναι εύκολο να ζητάς την ίδια στιγμή από ψηφοφόρους να μετακινηθούν και από τη ΝΔ και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάπου πρέπει να κλείσεις το μάτι ή να φτιάξεις ένα πορτρέτο από εκείνα που, από όποια πλευρά και αν το δεις, νομίζεις ότι κοιτάζει εσένα. Και ταυτοχρόνως, βέβαια, να παραμείνεις μία αξιόπιστη φωνή αντιπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται και άλλα. Περισσότερη ένταση στον πολιτικό του λόγο, νέα πρόσωπα στα πάνελ (όπου, πάντως, έχει αξιοπρεπή παρουσία) και κυρίως ενίσχυση της εικόνας του προέδρου. Σήμερα ο Ανδρουλάκης θυμίζει μυρμήγκι που εργάζεται σκληρά και κατευθύνεται σιγά-σιγά προς τον στόχο. Ομως για να πετύχει, πρέπει να γίνει τζίτζικας.