Oσο θα απλώνεται και θα βαθαίνει το πένθος για τα θύματα του δυστυχήματος της 28ης Φεβρουαρίου, θα διαπιστώνεται ακόμη περισσότερο η βαρύτητα του περιστατικού.
Στο στατιστικό πεδίο είναι ήδη το σοβαρότερο της Ιστορίας μας.
Στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο όμως, οι επιπτώσεις του αδιανόητου αυτού δυστυχήματος δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιηθεί και μάλλον η διαδικασία θα πάρει πολύ καιρό.
Σε ό,τι αφορά αυτές τις κοινωνικοπολιτικές επιπτώσεις, θα δοκιμαστούν πολλά και πολλοί. Σε πρώτο επίπεδο οι πολιτικοί διαχειριστές, εν συνεχεία δημοσιογράφοι, τηλεπερσόνες και διάφοροι παρατρεχάμενοι, και φυσικά όλοι οι υπόλοιποι (δικαστικοί, συνδικαλιστές, αρμόδιοι δημόσιοι λειτουργοί, μέλη νεοσύστατων επιτροπών κ.λπ.).
Ως προς τι θα δοκιμαστούν; Ως προς την ικανότητα τους να διαφυλάξουν ένα επίπεδο στοιχειώδους σοβαρότητας, νηφαλιότητας, αυτοσυγκράτησης, σύνεσης και, εν τέλει, ταπεινότητας. Θα μπορούσε κανείς και να γελάσει πικρόχολα με όλα αυτά, καθώς μοιάζουν αξιώσεις εντελώς ασύμβατες με την νεοελληνική πραγματικότητα. Καλό θα ήταν να μην γελάσει κανείς όμως και να δώσουν όλοι στον εαυτό τους την ευκαιρία της πολύτιμης περισυλλογής.
Όσοι ετοιμάζονται να πάρουν πολιτική ρεβάνς πάνω από τις σορούς των θυμάτων, για όσα συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν και είχαν προκαλέσει και πάλι έναν ασύλληπτο (αλλά και σύντομο…) αποτροπιασμό, ίσως θα πρέπει να αναστοχαστούν – αν και όσο μπορούν. Ότι ετοιμάζονται πάντως, είναι φανερό.
Όσοι πάλι ετοιμάζονται να τα φορτώσουν όλα σε ένα ανθρώπινο λάθος, στην κακοδαιμονία ή σε ό,τι άλλο μακρινό από τις αντικειμενικές ευθύνες για ένα συνολικό χάλι, επίσης θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μάλλον βρίσκονται ήδη σε πλάνη. Υπάρχουν πάντως και αυτοί που έτσι το σκέφτονται.
Και εκείνοι, από τους μεν και από τους δε, που έχουν λύσει τα ζωνάρια και ετοιμάζονται για αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις, ανόητους και ασεβείς προς τα θύματα, τους συγγενείς τους και τους Έλληνες πολίτες, τσαμπουκάδες και καβγάδες, καλό θα είναι να συγκρατηθούν – για το καλό τους και το δικό μας. Θα βρεθούν ίσως, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά αντιμέτωποι με τη γιούχα και την απαξίωση. Ίσως δεν το έχουν καταλάβει, αλλά η φράση «τους σιχάθηκα όλους» ακούγεται ήδη. Ίσως συχνότερα και δυνατότερα από ποτέ.
Πάντως υπάρχουν και εκείνοι που γνωρίζουν πολύ καλά ότι όλα τα παραπάνω αυτή τη στιγμή παρέλκουν. Ότι η καταλλαγή και η κάθαρση θα έρθουν, εφόσον όμως υπάρξει και η συνειδητοποίηση του μεγέθους της τραγωδίας και όλων των συμβολισμών της. Το κακό είναι ότι όσο και αν αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει και κάποιους σε θέσεις ευθύνης, η δύναμη τους είναι μικρή μπροστά στην ορμητικότητα της ελληνικής προπέτειας και του θράσους.
Ας ελπίσουμε (όσο μπορούμε) ότι πολλά από όλα αυτά τα θλιβερά, ετούτη τη φορά θα αποφευχθούν. Αν αυτό δεν συμβεί, η κατακραυγή θα είναι αναπόφευκτη και με απροσδιόριστες εκδηλώσεις. Οι εκλογές είναι άλλωστε πολύ κοντά.