Κακά τα ψέματα. Αν η αγορά περίμενε από τον άνδρα καταναλωτή, θα είχαν φαλιρίσει τα περισσότερα καταστήματα. Οι γυναίκες έδιναν ανέκαθεν τον εορταστικό παλμό στην αγορά. Επ’ αυτού υπάρχει μια σκηνή που πάντα με συγκινεί βαθιά. Αφορά τη γυναίκα που προσπαθεί με ένα σφιχτό κομπόδεμα να αποτίνει τιμή σε σχέσεις, έθιμα και αξιοπρέπεια.
Να καταφέρει «Για όλους!». Η μικροοικονομία, ο τρόπος διαχείρισης του οικογενειακού προϋπολογισμού, πάντα με «λιώνει». Με κάνει, σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, τρυφερά να απορώ… Μα πώς τα καταφέρνουν;
Με κάνει να θαυμάζω, να υποκλίνομαι. Τις παρατηρώ συχνά. Με συγκινεί να παρατηρώ κυρίες. (Οι νέες και οι νέοι δεν έχουν δα καταγεγραμμένες τόσες υποχρεώσεις!). Τις παρατηρώ, διστακτικά να αγγίζουν αντικείμενα, ένα κερί, ένα γούρι, ένα παιχνίδι, να αναζητούν εναγώνια την τιμή του, να κάνουν με το μυαλό υπολογισμούς, προσθέσεις, αφαιρέσεις. Να περιμένουν σε ατελείωτες ουρές για αμπαλάζ.
Να βάζουν τα δικά τους «θέλω» τελευταία στη λίστα τους. Πάντα, «Αν περισσέψει». Χρόνο με τον χρόνο να αφαιρούν ονόματα «Δεν βγαίνει! Με τίποτα δεν βγαίνει πια» αποφασιστικά δηλώνουν, μα συγχρόνως, ό,τι και να λένε, μέσα τους δεν ησυχάζουν. Ξανά προσπαθούν για κάτι «Εστω κάτι μικρό». Να ήξεραν!.. Αχ να ήξεραν όσοι λάβουν τα δωράκια της, τι αγώνα εσωτερικό έδωσε για αυτό το, «Κάτι, για το καλό!».
Αν μάλιστα έχετε προσέξει, πάντα το προσφέρουν με μια συστολή που σε τσακίζει. Να ήξεραν τα παιδιά, τόσο χορτάτα στην κατανάλωση, τι μαχαιριά είναι το να απαξιώνουν αυτό «το μικρό», που δεν τους πολυαρέσει. Να ήξεραν όλοι… Τόσο πολλά τα «Να ήξεραν!», που ουσιαστικά ενισχύουν τη μοναχικότητα αυτής της διαδρομής-διαδικασίας.
Είναι κάτι που δεν το αναφέρουμε, αλλά η αγορά των δώρων είναι μια αξιοσέβαστη συναισθηματικά διαδρομή, κυρίως των γυναικών. Διαδρομή αξιοπρέπειας τού γενναιόδωρου ανθρώπου που προσπαθεί για όλους και για όλα. Και αν έγραψα αυτό το κείμενο είναι από τύψεις για μια φράση που έχω κι εγώ πει… «Μα πόσα ξοδεύουμε για ένα σωρό βλακείες τις γιορτές!». Παρατηρώντας τες, το παίρνω πίσω και υποκλίνομαι στη διαχείριση της μικροοικονομίας του μέσου συνανθρώπου.