Αν είστε έστω και λίγο σινεφίλ, θα έχετε δει τη «Μέρα της Μαρμότας». Αν, πάλι, δεν είστε, μην ανησυχείτε! Την παρακολουθείτε –ή μάλλον τη ζείτε– ως θεατές, μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Στη «Μέρα της Μαρμότας» ο Μπιλ Μάρεϊ υποδύεται έναν εγωκεντρικό μετεωρολόγο, ο οποίος διαπιστώνει ότι ζει την ίδια μέρα, ξανά και ξανά. Αυτό το αντιλαμβάνεται μόνο ο ίδιος, όλοι οι άλλοι γύρω του τού λένε κάθε μέρα (δηλαδή την ίδια μέρα) τα ίδια ακριβώς πράγματα. Εκείνος προσπαθεί να αλλάξει τη ροή των ίδιων γεγονότων, κάνοντας λίγο διαφορετικά πράγματα και διαλόγους με τους ίδιους ανθρώπους. Αλλά τίποτα δεν αλλάζει! Ολα μένουν ίδια…
Σας θυμίζει κάτι; Μήπως αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες τρεις εβδομάδες στην πολιτική σκηνή; Τα ίδια διλήμματα, τα ίδια επιχειρήματα, διατυπωμένα με τα ίδια λόγια ή με λίγο διαφορετικά. Η μόνη διαφορά από τη «Μέρα της Μαρμότας» είναι ότι αυτό που στην ταινία το βιώνει μόνος του ο εγωκεντρικός παρουσιαστής, στο προεκλογικό σκηνικό το βιώνουν συλλογικά οι ψηφοφόροι.
Το εντυπωσιακό –και ταυτόχρονα ανησυχητικό– είναι ότι ζούμε και ακούμε ακριβώς τα ίδια, ενώ υποτίθεται ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου δημιούργησε νέα πολιτικά δεδομένα. Η ΝΔ, έχοντας πάρει 40,8%, προσπαθεί να πείσει ότι κινδυνεύει η αυτοδυναμία της. Οτι δηλαδή δεν θα πάρει με ενισχυμένη αναλογική πάνω από 151 βουλευτές, ενώ κατάφερε να πάρει με απλή αναλογική 147! Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας πάρει 20,1%, προσπαθεί να πείσει ότι χτυπάει πρωτιά, χωρίς όμως να έχει αλλάξει απολύτως τίποτα ούτε στον πολιτικό του λόγο ούτε στα πρόσωπα.
Μέχρι και στη Ροδόπη, μία από τα ίδια! Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, έχοντας πάρει 11,4% –ποσοστό το οποίο θεώρησε ότι ισοδυναμεί με «αναγέννηση της δημοκρατικής παράταξης»– επαναλαμβάνει ακριβώς τα ίδια με αυτά που έλεγε προεκλογικά, με μια βασική διαφορά: έχει αλλάξει τον στρατηγικό στόχο του και έχει πάψει να εμφανίζεται ως κόμμα που διεκδικεί την ευθύνη της διακυβέρνησης και είναι πλέον… ορκισμένο στην αντιπολίτευση!
Κι ενώ ζούμε όλοι μαζί τη «Μέρα της Μαρμότας», μεταξύ πρώτων και δεύτερων εκλογών, εμφανίζονται στο βάθος… απειλητικές, τρίτες εκλογές και μάλιστα τον Αύγουστο! Πράγμα που σημαίνει, πρακτικά, ότι είναι στο χέρι μας εάν και πότε θα βγούμε από τη «Μέρα της Μαρμότας». Ο Μπιλ Μάρεϊ το κατάφερε στην ταινία, όταν… γύρισε η μέρα και σταμάτησε επιτέλους να βλέπει και να ακούει τα ίδια και τα ίδια. Ραντεβού, λοιπόν, στις 25 Ιουνίου. Αλλιώς… τον Αύγουστο!