Απόψεις

Με Ανδρέα, αλλά χωρίς Παπανδρέου

Η πρώτη μεγάλη δημοσκόπηση για την εκλογή στο ΚΙΝΑΛ μας δείχνει ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος διατηρεί ένα σταθερό προβάδισμα, ενώ Ανδρουλάκης και Παπανδρέου δίνουν τη μάχη για τον δεύτερο γύρο. Κοιτάζοντας ψυχρά τα δεδομένα, αντιλαμβάνεσαι ότι τίποτα από τα δύο δεν αποτελεί έκπληξη
Κώστας Γιαννακίδης

Η δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στα «Νέα» για την εκλογή στο ΚΙΝΑΛ δίνει δύο άμεσα συμπεράσματα. Το πρώτο: ο Ανδρέας Λοβέρδος προηγείται στην κούρσα των υποψηφίων με τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Γιώργο Παπανδρέου να διαγκωνίζονται για μία θέση στον δεύτερο γύρο. Το δεύτερο: ο Γιώργος Παπανδρέου δεν σήκωσε τον αέρα που πολλοί περίμεναν, αλλά, εν τέλει, λίγοι αισθάνθηκαν.

Και τα δύο συμπεράσματα είναι αναμενόμενα.

Ο Λοβέρδος επιμένει διαχρονικά και με συνέπεια στη διεκδίκηση της ηγεσίας. Υπερασπίζεται το «παλαιό ΠΑΣΟΚ, το ορθόδοξο» και, αν μη τι άλλο, όποιος έχει δυσανεξία στον Τσίπρα βρίσκει στο πρόσωπο του Λοβέρδου την απάντηση σε αυτό που ψάχνει. Η βάση δεν δίνει σημασία στα επιμέρους για την οργανωτική δομή και τη λειτουργία του κόμματος. ΠΑΣΟΚ και απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αρκετά. Ο Λοβέρδος απαντά και στο συναίσθημα και στον πολιτικό προσανατολισμό του μέσου κομματικού φίλου.

Από την άλλη, ο Παπανδρέου δείχνει να έχασε την αίσθηση και του χρόνου και το timing. Πίστεψε (ο ίδιος ή οι συνεργάτες του) ότι το όνομα θα ήταν αρκετό για να πετάξει υποψηφίους από την κούρσα. Τελικά το όνομα φτάνει για να τον φέρει στην πρώτη τριάδα, αλλά μέχρι εκεί. Η εποχή που μόνο το όνομα ήταν αρκετό, έχει παρέλθει. Το όνομα λειτουργεί ως διαφημιστικό μέσο, αλλά χρειάζεται και κάτι ακόμα: προοπτική. Δυστυχώς, για τον Παπανδρέου, η παρουσία του παραπέμπει στο παρελθόν. Τον βλέπεις και θέλεις να συζητήσεις μαζί του για τα μνημόνια. Και ακούς την κουβέντα γύρω από έναν υποψήφιο να επικεντρώνεται σε κάτι που είπε πριν από δώδεκα χρόνια. Τι νόημα έχει; Ναι, βέβαια, είναι ο πρώτος που έβαλε στο τραπέζι τα θέματα της πράσινης ανάπτυξης και του ψηφιακού μετασχηματισμού. Ομως η Ιστορία τα έφερε αλλιώς. Είναι και κάτι ακόμα που μετράει στο θυμικό του απλού ψηφοφόρου: η εκδήλωση της υποψηφιότητας μόλις άδειασε η θέση της Γεννηματά. Αυτό δεν αφορά μόνο τον Παπανδρέου, φυσικά. Ομως όταν είσαι Παπανδρέου, δεν μπορείς να κινείσαι με ευκαιριακούς όρους ή, τέλος πάντων, να φαίνεται ότι κινείσαι έτσι.

Ασφαλώς υπάρχει δρόμος ακόμα μέχρι τις εκλογές, ένας γεμάτος μήνας. Πολλά μπορούν να αλλάξουν και αρκετοί παράγοντες ίσως σκεφτούν να χώσουν την ουρά τους στις εξελίξεις – είναι κοινό μυστικό ότι ΣΥΡΙΖΑ (πρωτίστως) και ΝΔ θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα στέλνοντας ανθρώπους στην κάλπη. Ομως η πρώτη καταγραφή, η αρχική εκτίμηση, δείχνει ότι πάμε για ένα παλιό ΠΑΣΟΚ με Ανδρέα χωρίς Παπανδρέου.