Από την αρχή της πανδημίας μέχρι σήμερα, έχουν μοιραστεί σε κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες περί τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Για όλους είχε κάτι. Οι επιχειρήσεις πήραν μία προκαταβολή που, ακόμα, δεν ξέρουμε με σιγουριά κατά πόσο θα είναι επιστρεπτέα, οι εργαζόμενοι ενισχύθηκαν με επιδόματα, καλύφθηκαν μέχρι και εμπορικά ενοίκια. Σωστό. Η κοινωνία έπρεπε να κρατηθεί όρθια.
Μετά ήρθε ο καιρός των αγορών. Αγοράσαμε φρεγάτες, πήραμε και ξαναπήραμε Rafale, τώρα κοιτάμε να ψωνίσουμε και F35 για να είμαστε απολύτως θωρακισμένοι και οι φίλοι μας πλήρως ικανοποιημένοι. Και επειδή με τους Τούρκους δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος, αγοράζουμε και drones, αλλά και συστήματα για την εξουδετέρωση των δικών τους. Ολα και όλα σε αυτά δεν σηκώνει τσιγκουνιές.
Υστερα ξεκίνησαν οι επιδοτήσεις για την ακρίβεια, τα καύσιμα, το αέριο. Να και το Fuel Pass, να και το Power Pass. Και επιπροσθέτως, δώρο μισό κλιματιστικό ή ψυγείο. Αυτές τις μέρες στην τηλεόραση είναι μόνο ο ιατροδικαστής Λέων και πωλητές κλιματιστικών.
Και ακόμα δεν μπήκαμε στην προεκλογική περίοδο γιατί, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, αυτή δεν πρέπει να είναι μακρά, προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε ακρότητες.
Ασφαλώς όλα τα παραπάνω μέτρα είναι ψιχία για την αξιωματική αντιπολίτευση. Ψίχουλα που έπεσαν από το τραπέζι μήπως και κλείσει κανένα στόμα. Αλλωστε, όπως γράφει η «Αυγή», τα μέτρα δεν έχουν καμία αποτελεσματικότητα, εξουδετερώνονται από την επέλαση της ακρίβειας. «Κάτω από τον πήχη της ακρίβειας τα μέτρα Μητσοτάκη. Τα κύματα των ανατιμήσεων καταπίνουν τις επιδοτήσεις-ψίχουλα». Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας αποκαλύπτει τι θα έδινε ο ίδιος. Ισως το κάνει αργότερα. Τώρα πανηγυρίζει για τη νίκη της Αριστεράς στην Κολομβία.
Την ίδια στιγμή μαθαίνουμε ότι το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς, οι κενές θέσεις εργασίας αυξήθηκαν κατά 148% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2021. Αυτή τη στιγμή στην αγορά υπάρχουν, επισήμως, 16.000 θέσεις εργασίας κενές και δεν υπολογίζονται αυτές στον τουρισμό ή στη γεωργία. Ο αριθμός των (επισήμως) ανέργων προσεγγίζει το εκατομμύριο, οι μισοί από αυτούς είναι μακροχρόνια στην ανεργία, αλλά δεν υπολογίζεται εύκολα πόσοι απασχολούνται σε μαύρη εργασία και προτιμούν να εμφανίζονται ως μη απασχολούμενοι.
Για ποιο λόγο έχουμε τόσες κενές θέσεις εργασίας; Γιατί υπάρχει αναντιστοιχία προσφερόμενης θέσης και προσόντων (έχουμε πλέον πολύ καταρτισμένο δυναμικό που δεν πάει να δουλέψει σε θέση κατώτερη των δυνατοτήτων του), η πανδημία έβαλε κάποια λεφτά στην άκρη και επέτρεψε σε γυναίκες να μείνουν σπίτι για να μεγαλώσουν παιδιά. Αλλά είναι κάτι ακόμα: η αίσθηση του «όλο και κάτι θα βγει», με το οποίο τσοντάρεις στο χαρτζιλίκι από τους γονείς ή στη σύνταξη του παππού.
Οδεύοντας προς τις εκλογές, στα πλατιά στρώματα της κοινής γνώμης κυριαρχεί, εκ νέου, η πεποίθηση ότι υπάρχει άφθονο, αστείρευτο χρήμα που η διανομή του είναι συνάρτηση της πολιτικής βούλησης των κυβερνώντων. Και έτσι υπάρχει κόσμος που, πράγματι, πιστεύει, ότι αν υπήρχε άλλη κυβέρνηση, θα μοίραζε περισσότερα, έτσι, επειδή είναι πιο φιλολαϊκή. Μιλάμε, δηλαδή, για τις ιδανικές συνθήκες που θρέφουν τον λαϊκισμό και ταΐζουν τις αποδόσεις των ομολόγων. Αλλά, εντάξει, αυτά να τα δούμε από Σεπτέμβριο ή, καλύτερα, μετά τις εκλογές.