Τα Mad Music Awards είναι μια γιορτή της μουσικής. Η οποία φέτος, δυστυχώς, εκτυλίχτηκε επεισοδιακά, με παρατράγουδα. Είναι μάλλον γνωστό, μιας και συζητείται παντού το τι έγινε. Δύο trappers πιάστηκαν στα χέρια, δις. Επαιξαν ξύλο, οι ίδιοι και οι μπράβοι τους, που ήταν από δίπλα. Ο κόσμος σάστισε, φοβήθηκε, κάποιοι προσπαθώντας να φύγουν, τραυματίστηκαν, άλλοι προσπάθησαν να καλμάρουν τα πνεύματα, άλλοι γιούχαραν. Εθεάθησαν και κάτι όπλα στην παρέα των τραμπούκων, όπως δήλωσαν παρευρισκόμενοι. Κοινώς, το παρεάκι αυτό έκανε τη μουσική εκδήλωση Αγρια Δύση.
Πέφτουμε από τα σύννεφα; Οχι βέβαια. Εδώ μιλάμε για μια κουλτούρα macho ηλιθιότητας που, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή της μουσικής βιομηχανίας. Μιλάμε για ανθρώπους που μοστράρουν, μέσω των στίχων τους, τα όπλα, τα ναρκωτικά, τον σεξιστικό λόγο που βλέπει τη γυναίκα ως αντικείμενο και ως λάφυρο για γαμάτους άνδρες που κερδίζουν την πιο ωραία γκόμενα. Και όλα αυτά, όπως έγραψε ένας μικρός θεός χρήστης, στα κοινωνικά δίκτυα, φορώντας τα faux bijoux της μάνας τους. Που οι ίδιοι λένε ότι είναι 24 καρατίων γιατί τα φράγκα τους τρέχουν από τις τσέπες, το νόημα της δικής τους ζωής. Μπορεί και να είναι χρυσά τα αξεσουάρ τους, δεν είναι εκεί το θέμα.
Φυσικά και δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν το ότι αυτά τα καλόπαιδα πιάστηκαν στα χέρια κάπου, κάπως. Φυσικά και δεν μας κάνει εντύπωση η έλλειψη ψυχραιμίας εκ μέρους τους, η απουσία καλών τρόπων και η προβληματική κοινωνική συμπεριφορά τους. Η πρόταση μιας μαγκιάς τού γκέτο είναι αυτό που περιμένεις, παρατηρώντας το προφίλ τους. Και οι ίδιοι την περιφέρουν σαν κατάκτηση και σαν προσόν, στη μουσική που παράγουν και στο στυλ τους.
Εδώ η έλλειψη ψυχραιμίας που καταλήγει σε εκδήλωση βίας συμβαίνει και από αυτούς που δεν το περιμένεις. Αν θυμάστε, συνέβη και στα Οσκαρ, από έναν ηθοποιό που ποτέ δεν θα έλεγες ότι θα σηκωθεί από τη θέση του για να πάει να χαστουκίσει τον παρουσιαστή της βραδιάς. Να, όμως, που το είδαμε κι αυτό.
Κατά κάποιον τρόπο, η κουλτούρα της βίας έχει εξαπλωθεί και ξεπετάγεται σε διάφορες περιστάσεις, και εκεί που το περιμένεις και εκεί που δεν το περιμένεις. Μπορεί να εκδηλωθεί από trappers που τη φέρουν προμετωπίδα στο προφίλ που πλασάρουν, μπορεί να εκδηλωθεί και από κοστουμαρισμένους που πλασάρονται ως πιο comme il faux τύποι. Μπορεί να σκάσει οπουδήποτε.
Αυτό είναι, ίσως, που πρέπει να κρατήσουμε από τη θλιβερή εξέλιξη των Mad Music Awards της φετινής χρονιάς. Η βία και η καφρίλα καραδοκούν παντού και καλλιεργούνται ύπουλα μέσα στην καθημερινότητα και τις συνήθειές μας. Και όσο και αν την πολεμάμε όταν σκάει μπροστά στα μάτια μας, όπως το κάνουμε τώρα με το hashtag #cancel_trappers, επί της ουσίας δεν τη νικάμε. Απλώς την κρύβουμε κάτω από το χαλάκι.
ΥΓ. Τι ειρωνεία, μάλιστα, που είδαμε τη βίαιη συμπεριφορά των trappers να εκδηλώνεται την ώρα που η Ιωάννα Παλιοσπύρου βρισκόταν επάνω στη σκηνή. Η βία μπροστά σε έναν άνθρωπο που υπέστη βία, ένα τραγικό ανέκδοτο.