Διαβάζοντας κανείς το κείμενο του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο «αντιφρονούν» πλέον tvxs.gr, μοιραία αναρωτιέται: Ποια θα είναι η συνέχεια στο εσωκομματικό μπάχαλο του ΣΥΡΙΖΑ;
Επειτα από μία κλιμάκωση των αντιδράσεών του προς τις επιλογές του Αλέξη Τσίπρα τους τελευταίους μήνες και μετά την άτσαλη αντίδραση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τον απομάκρυνε από επικεφαλής του τομέα Οικονομίας, ο κ. Τσακαλώτος κάνει ένα επόμενο βήμα. Εκανε άλλωστε το λάθος ο πρόεδρος να τον χρίσει ουσιαστικά και επισήμως εσωκομματικό του αντίπαλο.
Στην ουσία, με το κείμενό του αυτό, ο πρώην υπουργός απορρίπτει μία ολόκληρη πολιτική αισθητική και τις εκφάνσεις της, είτε αυτές φανερώνονται με τον Πολάκη, είτε με την Τζάκρη, είτε με τον Παππά, είτε με τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Φράσεις όπως «πρέπει να είμαστε εξαιρετικά φειδωλοί όταν αποκαλούμε τους αντιπάλους μας απατεώνες», είναι κάτι περισσότερο από μία απλή αιχμή.
Εχει δε μία ιδιαίτερη σημασία το ότι συνοδεύεται από επισημάνσεις όπως αυτές: «Από τη μια μεριά, αυτό το είδος πολιτικής αντιπαράθεσης αποξενώνει μεγάλο μέρος των πολιτών, και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες. Και κάτι χειρότερο: πολλοί ταυτίζουν την πολιτική με αυτό το είδος αντιπαράθεσης και όχι με μια εν δυνάμει δραστηριότητα χειραφέτησης. Από την άλλη, ακριβώς επειδή όλοι οι αντίπαλοί μας δεν είναι, και δε θα μπορούσαν να είναι απατεώνες, αυτή η τακτική υποτιμάει τον αντίπαλο –πάντα επικίνδυνο πράγμα σε όλων των ειδών διαμάχες– και δεν είναι πειστική».
Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά και πάντως είναι μάλλον σαφές ότι με τον τρόπο του ο Τσακαλώτος προσπαθεί να επαναδιατυπώσει το θεώρημα του ηθικού πλεονεκτήματος – ή κάτι τέτοιο. Πιθανώς και να επιχειρεί μία εξ αριστερών επίθεση στον Τσίπρα, ο οποίος φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρεται πια για τέτοια πράγματα.
Ή μπορεί και να υπονοεί ότι «αν συνεχίσουμε έτσι, πάμε στα βράχια».
Είτε συμβαίνει κάτι από αυτά είτε κάτι εντελώς διαφορετικό, το θέμα είναι άλλο. Ο Τσακαλώτος, όσο και αν διαφωνεί κανείς με τις πολιτικές απόψεις του και ενέργειες, είναι ένα από τα ελάχιστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει μετριοπαθή, καταρτισμένο, αξιόπιστο συνομιλητή και εν πάση περιπτώσει, ικανό να στηρίξει κάποιες θέσεις (έστω και με ιδιαίτερο ιδιόλεκτο).
Δείχνει σήμερα ότι διαφωνεί με την πολιτική και φραστική εξαλλοσύνη και μοιάζει να πιστεύει ότι όλες αυτές οι μέθοδοι ανήκουν σε μία άλλη εποχή.
Το να πιστεύει ότι θα πείσει τον Τσίπρα και τον Πολάκη είναι μάλλον απίθανο…
Υπό αυτό το πρίσμα, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί: Τι θα συνέβαινε αν ήταν ο Τσακαλώτος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ; Φαίνεται πάντως ότι κάτι τέτοιο πέρασε από το μυαλό της αδελφής του κ. Τσίπρα, Ζανέτ, που εμφανίζεται να του ζήτησε μέσω Facebook να παραιτηθεί (!).
Μάλλον έχει πολλά νεύρα η οικογένεια και «τσιμπάει» εύκολα…