Μερικά με μαρμαρώνουν, με ακινητοποιούν. Αποκρουστικά, αποκαρδιωτικά. Περνάνε μέρες να πάρει μπροστά η γραφή μου. Ο,τι εμπεριέχει βία. Αυτό το περιστατικό στην Κρήτη με πυροβόλησε. Για τη «σειρά» της αρρώστιας, της παθογένειας. Για το σάπιο του πράγματος. Για το άσωστο του πράγματος. Δυο ανδροειδή αναθρεμμένα στην αψάδα, κάθε λογής «μπαλοθιών» γιατί «έτσι γουστάρω», χυμάνε εναντίον ενός αυτοκινήτου ξένων, Γερμανών, ύστερα από μια ελαφρά πρόσκρουση και ανταλλαγή στοιχείων. Εκφοβίζουν, καταδιώκουν, τρομοκρατούν, χειροδικούν.
Οι γερμανοί πολίτες απευθύνονται στην Αστυνομία. Αντίδραση Αστυνομίας; Καμία. Γιατί αν υπήρχε, τι νόημα θα είχε να απευθυνθούν στην πρεσβεία, στην πρόξενο της Γερμανίας στην Κρήτη, η οποία επίσης εξέφραζε την απορία μια ολόκληρη μέρα μετά, «γιατί ακόμα δεν έχει λάβει επίσημη ενημέρωση από το ΑΤ Μυλοποτάμου αν και έχει υποβάλει το σχετικό αίτημα».
Ούτε στην πρόξενο!.. Κινητοποιείται ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος. «Εντολή για άμεση κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών της Κρήτης ώστε να εντοπιστούν άμεσα οι δράστες της άγριας καταδίωξης και της επίθεσης σε οικογένεια Γερμανών τουριστών στο Ρέθυμνο, έδωσε ο υπουργός…». Αριστα έπραξε ακόμα μια φορά ο υπουργός, αλλά δεν είναι κατάντια να χρειάζεται η παρέμβαση υπουργού για ένα περιστατικό στην Κρήτη, αν ένα κράτος λειτουργεί ως κράτος; Από το ΑΤ Μυλοποτάμου μέχρι τον υπουργό, υπάρχουν βαθμίδες υπευθύνων. Υφίστανται; Τι έκαναν;
Αναγνώστες μου, θα το γράφω και θα το ξαναγράφω, με Νόμο του 1986 ισχύει το ΑΜΕΤΑΘΕΤΟΝ για τους αστυνομικούς όταν φτάσουν στον τόπο των ονείρων τους. Στα μέρη τους. Το διανοείστε; Πού θα γείρει η ζυγαριά της «αυτοπροστασίας» τους; Στον Γερμανό που «πέρασε» από τα μέρη ή στον ντόπιο που έρχονται σε επαφή κάθε μέρα; Μικρές κοινωνίες , μεγάλες συνωμοσίες.
Και τι θα πάθει στο κάτω κάτω ο αρμόδιος αστυνομικός, τι επιπτώσεις θα έχει αν φανεί, όσο πιο προφανώς γίνεται (όπως στο συγκεκριμένο περιστατικό) ότι δεν ενήργησε εσπευσμένα; Τι μπορεί ακόμα και ο υπουργός να του κάνει; Ποιος να τον κουνήσει; Γνωστοποιήθηκαν ποτέ αποτελέσματα ΕΔΕ που να «τελείωσαν» κάποιον που αμαυρώνει το Σώμα; Ολοι αυτοί οι νέοι που σπεύδουν να υπηρετήσουν με βαθμολογίες που θα μπορούσαν να εισαχθούν στην Ιατρική, στην Νομική για να λούζονται τα «μπασκίνι!», πώς θα διαφυλαχθούν να μην καταντήσουν έτσι;
Ποιος κούνησε τον αρμόδιο αστυνομικό στον Πύργο Ηλείας στο οποίον κατέφευγε ο Θύμιος… Θυμάστε; Ο άνθρωπος με τη μάσκα; Που δεν είχε τη δυνατότητα ούτε να φωνάξει «Βοήθεια» με τραχειοστομία ενώ άλλα ανδροειδή τον τρομοκρατούσαν και έφταναν μέχρι να του πετάνε κροτίδες μέσα στο σπίτι για να αναγκαστεί να βγει να γελάσουν με το δράμα του… Και μια μέρα χάθηκε απελπισμένος, αβοήθητος από τις Αρχές, και είπαμε «αμάν!» μέχρι να βγει από το λαγούμι του ως φοβισμένο ζωάκι και πλέον να σπεύδουν άνθρωποι-ανθρωπένιοι στο πλευρό του (Νατάσσα Μποζίνη, σε εκτιμώ από τα πιο βαθιά μου!)…
Ποιος κούνησε τον αρμόδιο αστυνομικό στον οποίο κατέφευγε η γυναίκα της Μακρινίτσας Πηλίου… Θυμάστε; Και εκλιπαρούσε για προστασία από τον μετέπειτα φονιά αυτής και του αδελφού της; Ακούσατε ποτέ κανέναν ή καμία βουλευτή να φανερώσει, να καταγγείλει, να παλέψει κάτι από αυτά; Θα την/τον ψήφιζαν; Νεότατος πολιτευτής της Κρήτης, όταν σοκαρισμένη τον ρώτησα για την υπόθεση του γηροκομείου Χανίων, μου είχε πει με έντρομη φωνή: «Δεν είναι έτσι ακριβώς. Είναι υπερβολές αυτά που ακούτε»… Νέος-γέροντας! Είχε να μάθει!
Και μια ερώτηση: Αν μια κυβέρνηση αποφάσιζε να σπάσει το σπυρί του «αμετάθετον» και την ατιμωρησία που ουσιαστικά ξεσέρνει, μέσω της μονιμότητας, θα εκλεγόταν; Θα ενώνονταν ποτέ κυβέρνηση και αντιπολίτευση για να δοθεί διέξοδο; «Ελεύθερος χωρίς όρους ο ένας από τους δυο Κρητικούς, ο 36χρονος συνεπιβάτης με κατηγορία πλημμεληματικού χαρακτήρα». Ο έτερος έχει πάρει προθεσμία για να απολογηθεί την Παρασκευή. Το «κλίμα» μετέφερε άριστα ο δικηγόρος του. «Αυτά συμβαίνουν. Αφήστε το κατηγορητήριο. Ο μαξιμαλισμός μιας ποινικής δίωξης δεν νομιμοποιεί παρεκτροπή της συζήτησης και να συζητάμε επί ανύπαρκτων πραγμάτων». Επί ανύπαρκτων κρύβονταν τα κοπέλια.
Αναγνώστες μου, μια σειρά εξουσιών. Βήμα βήμα. Μια σειρά-παλιοσειρά. Αποκαρδιωτική. Αδιάσπαστη. Σας βλέπω έτοιμους, πανέτοιμους να με νουθετήσετε: «Δεν είναι έτσι όλη η Κρήτη». Αυτό πάντα είναι το μέλημα. Αλλάζω λοιπόν το όνομα. Αναφέρομαι στην Τήκρη κάπου αλλού στην Ελλάδα, για να μην ενοχληθείτε. Αλλά με το τεμάχιον που είναι έτσι, ποιος θα ασχοληθεί; Να δούμε το δράμα ή να το τακτοποιήσουμε με τσικουδιές, τσουγκρίσματα, κεράσματα, χτυπήματα στην πλάτη, δηλώσεις για την φιλοξενία από αρχαιοτάτων χρόνων, Ξυλούρη και Καζαντζάκη; Ποιοι πραγματικά «κυβερνούν» την εκάστοτε κυβέρνηση;
ΥΓ. Την παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρου Ντογιάκου προκάλεσε η εν λόγω υπόθεση. Με παραγγελία του προς την ανακρίτρια Ρεθύμνου ζητεί η ανάκριση να διενεργηθεί κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, η έρευνα να φτάσει σε βάθος με πληρότητα και να είναι εξονυχιστική, αναφορικά μάλιστα, με σειρά υποδεικνυόμενων αδικημάτων από τον ίδιο. Αριστα πράττει αλλά και μοιάζει σαν να αγωνιά ότι όλα θα γίνουν όπως πρέπει να γίνουν.