Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ίσως κρύβουν εκπλήξεις όσον αφορά τις επιλογές του κυβερνώντος κόμματος | CreativeProtagon
Απόψεις

Και αν δεν εκλεγεί κανένας Συριζαίος στην Ευρωβουλή;

Πόσο απίθανο είναι ένα τέτοιο σενάριο; Αν κρίνει κάποιος από τις αγωνιώδεις, συνεχείς παρουσίες του Παπαδημούλη, ειδικώς σε ΜΜΕ τα οποία εμπίπτουν σε χαλαρότερους περιορισμούς εμφανίσεων σε σχέση με τα μέσα πανελλαδικής εμβέλειας, μάλλον κάτι δεν πάει καλά
Αγγελος Κωβαίος

Ας πάρουμε ένα σενάριο πολιτικής φαντασίας.

Οτι γίνονται οι ευρωεκλογές και οι έλληνες πολίτες αναγνωρίζουν τις μεγαλειώδεις πολιτικές εμπνεύσεις του Αλέξη Τσίπρα. Τουλάχιστον όσοι είναι προοδευτικοί και δημοκράτες. Οχι οι άλλοι, οι αντιδραστικοί φασίστες.

Αυτοί λοιπόν οι πολίτες, όσοι και αν είναι, στέλνουν στην ευρωβουλή τις τολμηρές προοδευτικές επιλογές του Πρωθυπουργού.

Αν υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βάσει δημοσκοπήσεων θα εκλέξει πάνω-κάτω τέσσερις ευρωβουλευτές, αυτοί θα μπορούσαν να είναι η Κουντουρά, ο Κουρουμπλής, ο Κόκκαλης και ο φιλότιμος και ακούραστος Δανέλλης.

Τι θα σήμαινε αυτό; Θα ήταν μία επιβεβαίωση της μεγάλης πολιτικής στροφής του Αλέξη Τσίπρα;

Θα ήταν ευτυχείς ο Παπαδημούλης και ο Κούλογλου;

Θα πανηγύριζαν στην κομματική εξέδρα; Θα προσπαθούσαν να πείσουν ότι το μεγάλο πολιτικό εγχείρημα ανοίγει τις λεωφόρους της Κεντροαριστεράς και ότι ο Τσίπρας είναι πλέον κάτι μεταξύ Μπερλινγκουέρ και Βίλι Μπραντ;

Ή μήπως θα ξεκινούσε ένα ωραιότατο ξεκατίνιασμα; Θα άρχιζε η απόδοση ευθυνών, η γκρίνια για την απονεύρωση του ΣΥΡΙΖΑ και την απώλεια της αριστερής του παρθενίας;

Πόσο απίθανο είναι ένα τέτοιο σενάριο;

Αν κρίνει κάποιος από τις αγωνιώδεις, συνεχείς παρουσίες του Παπαδημούλη, ειδικώς σε ΜΜΕ τα οποία εμπίπτουν σε χαλαρότερους περιορισμούς εμφανίσεων από εκείνες των μέσων πανελλαδικής εμβέλειας, μάλλον κάτι δεν πάει καλά.

Και αν λάβει κάποιος υπόψιν τις πληροφορίες για τις εσωτερικές δημοσκοπήσεις που φτάνουν στα γραφεία των ευρωβουλευτών, τότε μάλλον κάτι πάει πολύ άσχημα για μερικούς.

Οσο το σενάριο είναι υποθετικό, καλό θα ήταν να αναλογιστεί κάποιος: πώς θα αισθανθούν στην Κουμουνδούρου αν οι περισσότεροι που θα εκλεγούν με την σημαία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καν ΣΥΡΙΖΑίοι;

Θα θριαμβολογούν ως… προοδευτικοί σύμμαχοι ή θα αρχίσουν να μαλλιοτραβιούνται βλέποντας το κόμμα να μετατρέπεται και επισήμως σε τσιφλίκι του αρχηγού ή σε σούπα, που λέει και ο Τσακαλώτος;

Και αν όλα αυτά συνδυαστούν με έναν εκλογικό καταποντισμό στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, τι παραμύθια θα έχουν να πουλήσουν έως τις εθνικές εκλογές;

Και αν έπειτα από κάτι τέτοιο οι ΣΥΡΙΖΑίοι δουν και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας να γεμίζει με προοδευτικούς συμμάχους, πώς θα αντιδράσουν;

Ισως τότε να είναι αργά. Και να καταλάβουν όλοι ότι έχει αρχίσει μία αντίστροφη μέτρηση προς ένα τέλος το οποίο ούτε καν φαντάζονταν όταν ξεφορτώθηκαν τον Λαφαζάνη και την Κωνσταντοπούλου.

Μπορεί βέβαια και να συμβούν άλλα. Να βγει πρώτος ο Παπαδημούλης και μετά ο Αρβανίτης…