Ορισμένοι άνθρωποι κάνουν μια υπέροχη δουλειά που υπεραγαπούν. Ανήκω σε αυτούς. Είμαι general manager σε μια από τις πιο ανερχόμενες ευρωπαϊκές fintech εταιρείες, ταξιδεύω συνεχώς και συνεργάζομαι με τους εκατοντάδες εργαζομένους της εταιρείας. Συναντώ ανθρώπους που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, διαθέτουν άλλο τρόπο σκέψης, έχουν άλλη κουλτούρα και συνήθειες, αλλά έχουν κοινό πάντα το ίδιο ανοιχτό και ομαδικό πνεύμα, το ίδιο πάθος για την επιτυχία. Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό, περνώ πολύ χρόνο στην Αθήνα, όπου η εταιρεία έχει ανοίξει γραφείο.
Από τα χέρια μου περνούν τα περισσότερα βιογραφικά των υποψηφίων για μια καριέρα στα χρηματοοικονομικά. Μου κάνει εντύπωση το υψηλό επίπεδο σπουδών και δεξιοτήτων των νέων στην Ελλάδα. Είναι μεγάλη χαρά για όλους εμάς στον κλάδο του fintech να ανακαλύπτουμε τόσο ταλέντο, μαζί με τόση διάθεση για δουλειά και φιλοδοξία. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα: το ποσοστό των γυναικών που ενδιαφέρονται και καταθέτουν βιογραφικά για να εργαστούν στον κλάδο των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών είναι πολύ χαμηλότερο από εκείνο των ανδρών. Έτσι, το τελικό ποσοστό των γυναικών που εργάζονται στον κλάδο κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και δεν αντανακλά την τεράστια ικανότητα των γυναικών στον τομέα των οικονομικών και των επενδύσεων.
Οσο κι αν το περνάμε «στα ψιλά», είναι αποδεδειγμένο ότι οι γυναίκες είναι εξαιρετικές σύμβουλοι στις επενδύσεις. Το 2017, τα hedge funds που είχαν διαχείριση από γυναίκες, απέδωσαν το διπλάσιο από εκείνα που είχαν διαχείριση από άνδρες. Αυτό το νούμερο ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει αυτό που ο κόσμος των οικονομικών γνώριζε από παλιά: ότι οι γυναίκες είμαστε πολύ καλοί διαχειριστές κεφαλαίων, διοικούμε αποφασιστικά και αποδεικνυόμαστε πολύ καλές στον τομέα των πωλήσεων. Τα πηγαίνουμε περίφημα με τις ευθύνες και τις υψηλές θέσεις. Γι’ αυτόν το λόγο, 27 παγκόσμιοι επενδυτές στη Μεγάλη Βρετανία έχουν υπογράψει την πρωτοβουλία «30% Club Investor Group», προωθώντας τη συμμετοχή των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις στον κλάδο των χρηματιστηριακών και χρηματοοικονομικών σε ποσοστό τουλάχιστον 30%. Αν αυτό το νούμερο σας φαίνεται να απέχει πολύ από το 50% (που θα ήταν το λογικό), σκεφτείτε ότι το ποσοστό των γυναικών σε θέσεις υψηλής ευθύνης σε venture capital και σε private equity είναι αρκετά κάτω από 10%!
Και να φανταστεί κανείς ότι έχουν γίνει σοβαρά βήματα προς την κατεύθυνση της εισόδου των γυναικών στα βαθιά νερά μιας απαιτητικής καριέρας στα οικονομικά. Την εποχή που τελείωνα το σχολείο, η «καριέρα» μιας γυναίκας στη Μεγάλη Βρετανία ήταν μια σταθερή θέση σε τράπεζα (ή κάτι παρόμοιο) κι ένας γάμος. Αντίθετα, για τους άντρες το Πανεπιστήμιο ήταν κάτι το φυσιολογικό. Όσες πήγαμε κόντρα στο ρεύμα αυτό, δικαιωθήκαμε. Εμείς του χρηματοοικονομικού τομέα μπήκαμε σε «αντρικά οχυρά», καταλάβαμε διευθυντικές θέσεις, ανοίξαμε δουλειές και αγορές, φέραμε χρήματα στις εταιρείες μας και γίναμε το παράδειγμα για άλλες γυναίκες. Ωστόσο, ακόμη, δεν είμαστε αρκετές. Γιατί, όμως;
Ενας παράγοντας που έχει αποδειχτεί ότι παίζει τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε, είναι το γεγονός ότι οι άνδρες υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους (άρα, και τις δυνατότητές τους), ενώ ταυτόχρονα οι γυναίκες τις υποτιμούν. Μάλιστα, το ποσοστό επιπλέον ικανοτήτων που οι άνδρες πιστεύουν ότι έχουν, έχει υπολογιστεί σε 30%. Έτσι, οι άνδρες πιστεύουν ότι είναι ικανοί για πολύ περισσότερες δουλειές από όσες, στην πραγματικότητα είναι. Δεν προσποιούνται ότι είναι: πιστεύουν ότι είναι. Ένας άνδρας ποτέ δεν θα πει ότι «στάθηκε τυχερός» σε μια δουλειά. Θα πει ότι την πήρε επειδή την άξιζε. Από την άλλη, μια γυναίκα θα μνημονεύσει την τύχη της ή θα πει ότι βρέθηκε «στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή».
Αυτός ακριβώς ο παράγοντας οδηγεί τις γυναίκες να φοβούνται να συνδυάσουν μια δουλειά υψηλών απαιτήσεων με τη μητρότητα. Έχει, όμως, κι μια επιπλέον επίπτωση: λόγω της έλλειψης αυτοπεποίθησης, οι γυναίκες δεν διαπραγματεύονται το μισθό τους. Στατιστικά, έχει διαπιστωθεί ότι μόλις το 9% των γυναικών διαπραγματεύονται τον πρώτο τους μισθό, σε αντίθεση με το 57% των ανδρών.
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης των γυναικών ως προς τα εργασιακά τους προσόντα δεν έχει αναλυθεί αρκετά, ώστε να γίνονται προσπάθειες επίλυσης αυτού του προβλήματος. Ποιος είναι αρμόδιος να το λύσει; θα ρωτήσετε. Οι ίδιες οι εταιρείες, είναι η απάντηση. Στην Ebury, την εταιρεία στην οποία είμαι general manager, έχουμε εντοπίσει την ανάγκη τόνωσης του γυναικείου εργατικού δυναμικού κι εργαζόμαστε σε αυτή την κατεύθυνση. Έχουμε καθιερώσει συγκεκριμένες δράσεις ενθάρρυνσης, έτσι ώστε όχι μόνο να προσελκύουμε γυναίκες στην εταιρεία αλλά και εκείνες να παραμένουν κοντά μας, σε αυτό το απαιτητικό αλλά πολύ γοητευτικό ταξίδι στον κόσμο των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Η αύξηση του αριθμού των γυναικών εργαζομένων είναι μια πρόκληση για την Ebury, και είμαι πολύ περήφανη για τη δουλειά που κάνουμε ώστε να ανταποκριθούμε σε αυτήν.
* Η Jane Sim είναι γενική διευθύντρια στην fintech εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών Ebury.