Ακούγονται διάφορα για την καμπάνια που θα έστελνε τους ανθρώπους στα εμβολιαστικά κέντρα. Δεν έγινε, λένε, όπως έπρεπε, ξεκίνησε καθυστερημένα, ενώ η συζήτηση για τις παρενέργειες αποθάρρυνε ένα μεγάλο κομμάτι του κοινωνικού σώματος. Συγγνώμη, αλλά αυτό που συμβαίνει από τον χειμώνα του 2020 είναι, ως μήνυμα, ισχυρότερο και από τη μεγαλύτερη και ευφυέστερη καμπάνια.
Ο άνθρωπος που έχει ζήσει lockdown και περιορισμούς, είδε να σχηματίζεται δυσθεώρητη πυραμίδα από φέρετρα, παρακολούθησε δραματικές εικόνες από νοσοκομεία και άκουσε αφηγήσεις αυτών που νόσησαν, χρειάζεται και καμπάνια για να πάει να εμβολιαστεί; Μην τρελαθούμε κιόλας. Δεν σε στέλνουν για εμβόλιο χιλιάδες νεκροί και θα σε στείλει το βίντεο με τον τύπο που χάνει τις διακοπές του; Και εντάξει, ας πούμε ότι η καμπάνια θα πείσει τους σώφρονες επιφυλακτικούς, εκείνους που άκουσαν κάποιον ειδικό, πραγματικό ή του Facebook, να μιλάει για τις παρενέργειες και προτίμησαν να μείνουν λίγο πίσω και να περιμένουν. Οι «ψεκασμένοι» δεν πρόκειται να πειστούν με τίποτα. Και όταν αναφέρομαι σε ψεκασμένους, δεν εννοώ αποκλειστικά αυτούς που πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας και ανησυχούν για την αλλοίωση του εθνικού DNA. Υπάρχουν και αυτοί που βρίσκονται μονίμως πάνω στο κύμα της άρνησης, προσπαθώντας να μοντάρουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους. Για αυτό και η συζήτηση περί διχασμού είναι μία εξεζητημένη πολυτέλεια για την περίπτωσή τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι διχάζει τους πολίτες με τα μέτρα που επιτρέπουν στους εμβολιασμένους να ανακτήσουν τμήμα της κανονικής ζωής. Εντάξει, το να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ περί διχασμού είναι κομματάκι αστείο. Όπως αστείο είναι και το επιχείρημα περί πειθούς. Για να πειστεί κάποιος πρέπει να διατηρεί και στοιχειώδη επαφή με τη λογική. Απλώς κανένας, από κόμματα, Εκκλησία, Αυτοδιοίκηση κλπ, δεν πρόκειται να μιλήσει απαξιωτικά για αυτούς. Διότι από τη μία πρόκειται για πελάτες και από την άλλη, υποθέτουν ότι το τράβηγμα του σχοινιού μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη αντίδραση. Και όμως, η απαξίωση τους ίσως είναι και η μόνη λύση.
Αυτή τη στιγμή η εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας εξαρτάται αποκλειστικά από τις εμμονές, τις προκαταλήψεις, αν θέλετε, για να το πω ωμά, τη βλακεία μίας μερίδας συμπολιτών που αρνείται να εμβολιαστεί. Αν έρθει το τέταρτο κύμα, το ΕΣΥ πιεστεί και διαταραχθεί εκ νέου η λειτουργία της οικονομίας, θα οφείλεται αποκλειστικά σε αυτούς τους ανθρώπους. Η Ρωσική Εκκλησία τους χαρακτήρισε αμαρτωλούς. Εμείς συζητάμε αν θα εκπέμψει ηχηρό μήνυμα η Ιερά Σύνοδος. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες συζητούν για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού σε ορισμένες κρίσιμες επαγγελματικές κατηγορίες. Εμείς ακόμα δεν έχουμε θεσπίσει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για τους υγειονομικούς με τους περισσότερους νοσηλευτές να παραμένουν ανεμβολίαστοι. Μας απασχολούν τα συνταγματικά δικαιώματα του τύπου που διαμαρτύρεται επειδή δεν μπορεί να πάει στο Κιάμο, αλλά με τη στάση του απειλεί τα συνταγματικά δικαιώματα και την υγεία όσων επέδειξαν κοινωνική ευθύνη.
Με το τέταρτο κύμα μπροστά μας, η συζήτηση περί πειθούς ακούγεται πολύ αμέριμνη. Και ίσως η Ρωσική Εκκλησία να μας δίνει έναν τόνο. Μήπως πλησιάζει η ώρα να περάσουμε στο στάδιο του καταναγκασμού κρίσιμων επαγγελματικών ομάδων και της κοινωνικής απαξίωσης των αντιεμβολιαστών;