Συγχωρήστε με, αλλά αυτό το σημείο του φορολογικού νομοσχεδίου δεν το έχω καταλάβει και ζητώ διευκρινίσεις. Αν σήμερα συμφωνήσω να αγοράσω ένα σπίτι ή ένα χωράφι, δεν έχει πια νόημα να κοιτάξω την αντικειμενική και την εμπορική αξία του, όπως γινόταν μέχρι τώρα; Βρήκαν δηλαδή στο υπουργείο Οικονομικών τρόπο να δηλώσουμε υποχρεωτικά (και ο πωλητής και ο αγοραστής) όλο το ποσό της συναλλαγής, οπότε να πληρώσω και τον αντίστοιχο (μεγαλύτερο) φόρο; Ναι, ξέρω ότι αυτή ήταν η πρόθεσή τους, αλλά το κατάφεραν λέτε;
Πώς δηλαδή; Με την υποχρέωση που θεσπίζει το νέο Φορολογικό, όλες οι αγοραπωλησίες ακινήτων να γίνονται με επιταγές μέσω του τραπεζικού συστήματος; Και με τη ρητή πρόβλεψη του νόμου ότι συμβόλαια που αναφέρουν μερική ή ολική εξόφληση του τιμήματος με μετρητά θα είναι άκυρα; Αν αυτό έκαναν όλο κι όλο, θεωρώντας το μέγιστη επιτυχία, τότε να με συμπαθούν εκεί στο υπουργείο και στις επιτροπές τους, αλλά το μόνο που κατάφεραν είναι μια ωραιότατη τρύπα στο νερό.
Εξηγούμαι. Ας πούμε ότι συμφωνώ με τον ιδιοκτήτη ενός διαμερίσματος να το αγοράσω για 100.000 ευρώ. Η αντικειμενική αξία είναι στις 50.000 ευρώ. Πάμε στον συμβολαιογράφο, κάνουμε συμβόλαιο που αναγράφει τις 50.000, εκδίδω μια τραπεζική επιταγή 50.000, τη δίνω στον ιδιοκτήτη και πληρώνουμε αμφότεροι τους φόρους που αντιστοιχούν σε πωλητή και αγοραστή επί του ποσού αυτού.
Και έπειτα βγάζω άλλες 50.000 ευρώ από το στρώμα, τα βάζω σε έναν φάκελο και του τα δίνω στο χέρι. Κάνω δηλαδή ό,τι ακριβώς γινόταν και πριν την ψήφιση του νέου Φορολογικού. Σε τι με εμποδίζει το καινούργιο νομοθέτημα; Πώς με εξαναγκάζει να πληρώσω παραπάνω φόρο; Πώς με αποτρέπει, είτε γιατί με συμφέρει είτε γιατί με φοβίζει, να μην καταφύγω στη χρήση «μαύρου» χρήματος; Και πού φαίνονται τα «μαύρα» που δίνω ώστε να κινδυνεύσει να ακυρωθεί το συμβόλαιο; Πουθενά.
Αρα, πάνω σε αυτό που γινόταν ανέκαθεν και που θα συνεχίσει να γίνεται (η φανερή και φορολογήσιμη συναλλαγή να είναι επί της αντικειμενικής αξίας και όλο το υπόλοιπο κατάμαυρο), προσθέσαμε άλλη μια άχρηστη διάταξη. Γιατί; Δεν αμφισβητώ τις αγαθές προθέσεις, πλην ποιο το όφελος; Θα μου αντιτείνετε «πες εσύ τη λύση». Απαντώ: «Δεν την ξέρω, πάντως αυτή του νέου Φορολογικού σίγουρα δεν είναι».