Παρακολουθώ τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει για τη συναυλία για τα Τέμπη, η οποία πρόκειται να διεξαχθεί στις 11 Οκτωβρίου στο Καλλιμάρμαρο (στις 3/10 το υπουργείο Πολιτισμού αναμένεται να αποφασίσει αν θα δοθεί ο χώρος). Είναι μια πρωτοβουλία του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών και θα τραγουδήσουν αφιλοκερδώς ο Φοίβος Δεληβοριάς, οι Κοινοί Θνητοί, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και η Τάνια Τσανακλίδου.
Η διαμάχη ξεκίνησε από το αντίτιμο εισόδου, που είναι 15 ευρώ. Κάποιοι γονείς θυμάτων, που δεν ανήκουν στον σύλλογο, αντέδρασαν, δηλώνοντας αντίθετοι στην οργάνωση εκδηλώσεων με οικονομικά αντίτιμα, αλλά και ενοχλημένοι που δεν ενημερώθηκαν για τη διοργάνωση της συναυλίας. Τόνισαν, επίσης, ότι ο συγκεκριμένος σύλλογος απαρτίζεται από μόλις έξι οικογένειες και ως εκ τούτου, θα έπρεπε για τέτοιες πρωτοβουλίες να ζητηθεί και η γνώμη των υπόλοιπων οικογενειών και να υπάρχει κοινή αποδοχή. Πολλοί από τους γονείς που διαφωνούν, στάθηκαν στο γεγονός ότι ο θάνατος του παιδιού τους δεν μπορεί να μεταφράζεται σε μια συναυλία με είσοδο.
Από την πλευρά της, η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του συλλόγου, εξήγησε μέσω ενός βίντεο ότι δεν υπάρχει τίποτα παράνομο ή κρυφό πίσω από τη πρωτοβουλία για τη συναυλία, η οποία γίνεται για να μαζευτούν χρήματα που χρειάζονται όπως είπε για τους πολυέξοδους δικαστικούς αγώνες στο εξωτερικό.
Πολλοί βρήκαν τη διαμάχη μεταξύ οικογενειών θλιβερή, σχολιάζοντας ότι είναι κρίμα να διχαζόμαστε για ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο τα Τέμπη. Είναι όντως στενόχωρο να δημιουργούνται αντίπαλα στρατόπεδα. Στην πραγματικότητα, τα στρατόπεδα δεν αφορούν την ουσία αυτής της υπόθεσης, που δεν είναι άλλη από τη δικαίωση των θυμάτων. Ολοι τη δικαίωση θέλουν, και κυρίως όσοι έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους εκείνη τη μοιραία μέρα.
Είναι, ωστόσο, λογικό, στις παράπλευρες οδούς που ανοίγουν γύρω από τέτοια ζητήματα, και μεταφράζονται σε διαφορετικές οδούς προσέγγισης και διαχείρισής τους, να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις που δεν συγκλίνουν πάντα. Κι εδώ, δυστυχώς, αυτό που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι δεν υπάρχει κοινή γραμμή πλεύσης.
Είναι κατανοητός ο σκοπός μιας συναυλίας η οποία διοργανώνεται για τη μνήμη των θυμάτων και το αντίτιμό της θα βοηθήσει έναν αγώνα για δικαίωση, όπως διατείνονται οι διοργανωτές και εμπνευστές της. Θα ήταν λάθος να δημιουργούνται αρνητικές εντυπώσεις για τις προθέσεις τους, με αφορμή μια συναυλία που είναι προφανές ότι δεν έχει πίσω της ευτελή κίνητρα.
Από την άλλη, δεν μπορείς να μη δώσεις δίκιο και σε όσους αντιδρούν, με το επιχείρημα ότι δεν ενημερώθηκαν για τη συναυλία και δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να δώσουν τη συγκατάθεση τους για ένα θέμα που, αν μη τι άλλο, τους αφορά άμεσα. Είναι λογικό να θες να είσαι μέτοχος σε κάτι που φέρει πάνω του το πένθος, την απώλειά σου. Και είναι λογικό να εκνευρίζεσαι όταν βλέπεις ότι πραγματοποιείται ερήμην σου.
Εκείνο που αντιλαμβάνεται κανείς ότι έχει συμβεί εδώ, είναι μια λάθος επικοινωνία της πρωτοβουλίας. Εφόσον ανήκει σε έναν σύλλογο που εκπροσωπεί έξι οικογένειες, θα έπρεπε έτσι να βγει προς τα έξω. Ισως θα ήταν καλύτερο να διευκρινιστεί με κάποιον τρόπο ότι δεν αποτελεί μια από κοινού δράση όλων των οικογενειών των θυμάτων. Αρα, είναι μια πρωτοβουλία που δεν μπορεί να αναφέρεται, μέσω της επικοινωνίας της, σε όλα τα θύματα των Τεμπών. Δεν μπορεί να γίνεται στο όνομα όλων.
Δεν είναι, βέβαια, ο ιδανικός τρόπος αυτός για να επικοινωνήσεις μια συναυλία τέτοιου μεγέθους. Η οποία έτσι χάνει και τη βαρύτητα του σκοπού της, υποβιβάζεται σε κάτι κατώτερο από αυτό που θέλει να είναι. Μια τέτοια συναυλία, προφανώς, δεν θέλει να διαχωρίσει σε «μεν» και «δε», αλλά να ενώσει.
Δυστυχώς, όμως, οι διαφορετικές γραμμές πλεύσης δημιουργούν τέτοια ζητήματα εκεί όπου δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Και δημιουργούν και λάθος αντίκτυπο στο ακροατήριο. Χωρίζεται και αυτό σε στρατόπεδα για να επιτεθεί, σε ποιους; Σε ανθρώπους που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα σε μια τραγωδία.
Το θέμα δεν είναι ποιος έχει περισσότερο δίκιο ή περισσότερο άδικο, το θέμα είναι η επιθυμία για δικαίωση των θυμάτων να βρει τον τρόπο να υπερβεί κάθε διαμάχη και να ενώσει τα στρατόπεδα. Με συναυλίες ή χωρίς.