Στο μακρινό 2001, τότε που μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον κυρίως ανέμελες καταστάσεις και η Ελλάδα ζούσε ένα ξέφρενο πάρτι, ατενίζοντας τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, μια νίκη ήρθε να ξεσηκώσει ακόμα περισσότερο τα ξέγνοιαστα πλήθη. Ενα συγκρότημα με κεντρικό του πρόσωπο μια κοπέλα που μόλις είχε προσγειωθεί από τη Σουηδία, έκαναν την ανατροπή στην Eurovision εκείνης της χρονιάς. Οι Antique και η Ελενα Παπαρίζου, με το τραγούδι «Die For You», μας έφεραν κοντά στην πρωτιά, κατακτώντας την τρίτη θέση.
Το 2005, κι αφού ο Σάκης Ρουβάς έφερε κι εκείνος την τρίτη θέση στην Eurovision του 2004 με το «Shake It» και με μια εντυπωσιακή τούμπα στον αέρα, η Ελενα Παπαρίζου έφτασε ξανά στην πηγή, αλλά αυτή τη φορά ήπιε νερό. Σήκωσε το χρυσό με το «My Number One», στη σκηνή του Κιέβου στην Ουκρανία, και όλη η Ελλάδα πανηγύρισε στους δρόμους, όπως είχε πανηγυρίσει για το Euro της προηγούμενης χρονιάς.
Για την ιστορία, το «My Number One» ήταν ένα από τα τέσσερα τραγούδια που τέθηκαν στην κρίση του ελληνικού κοινού, καθώς τότε ψηφίζαμε ποιο μας αρέσει. Πανηγυρικά επιλέξαμε το τραγούδι σε μουσική Μάνου Ψαλτάκη και στίχους Χρήστου Δάντη και Ναταλίας Γερμανού, για να εκπροσωπήσει τη χώρα μας.
Εκτοτε, και έπειτα από πολλές αποστολές, που άλλες τα πήγαν καλούτσικα και άλλες μας έριξαν στα τάρταρα της βαθμολογίας, γιατί ήταν άθλιες, μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι ο θρίαμβος του «My Number One» μόνο τυχαίος δεν ήταν.
Καταρχάς, είναι ένα κομμάτι που μελωδικά σού μένει και σου ανεβάζει τη διάθεση. Επίσης, είναι μια ωραία μίξη χορευτικής ποπ με παραδοσιακό ήχο, που δεν χάνεται μέσα στη φολκλόρ αυτοαναφορικότητα.
Το σόλο με την κρητική λύρα στο τελείωμα του τραγουδιού είναι σίγουρα μια στιγμή κορύφωσης. Την οποία ιδιοφυώς τότε είχε αναδείξει σκηνικά ο Φωκάς Ευαγγελινός, ανεβάζοντας την Παπαρίζου στην πλάτη των χορευτών, από όπου ξεδίπλωνε χορδές και υποδυόταν ότι παίζει μια φανταστική λύρα. Το μοναδικό τρικ της σκηνοθεσίας, που όμως απογείωσε το θέαμα και πραγματικά, σε έκανε να χαμογελάς. Και φυσικά, το θυμόμαστε ακόμη και μετά τόσα χρόνια.
Για την ιστορία, το τραγούδι συγκέντρωσε 230 βαθμούς και πήρε δέκα δωδεκάρια, με την Ελλάδα να μπαίνει τρίτη στη λίστα των χωρών με τα περισσότερα δωδεκάρια στην ιστορία του διαγωνισμού.
Οι πρωτιές για το «My Number One» δεν σταμάτησαν στην Eurovision. Βρέθηκε στα charts πολλών χωρών και έφτασε ακόμα και στην οκτάδα του Billboard για το αμερικανικό Dance Club Songs chart, όπως και στην 25άδα των Hot Dance Singles Sales. Το 2015 το BBC Radio 2 ζήτησε από τους ακροατές του να ψηφίσουν ποιο τραγούδι, από όσα έχουν βγει πρώτα στην Eurovision, είναι το αγαπημένο τους. Και φυσικά, το «My Number One» ξαναβγήκε πρώτο.
Παρατηρώντας την ελληνική αποστολή του 2005, με την απόσταση του χρόνου, μπορείς να συνειδητοποιήσεις γιατί όλα έδεσαν. Γιατί υπήρχε στο κέντρο ένα κορίτσι όχι απλώς όμορφο, αλλά δυναμικά ταλαντούχο, γιατί η σκηνική επιμέλεια της παρουσίας του δεν στηρίχτηκε σε κούφιους εντυπωσιασμούς αλλά σε εύστοχα και με λόγο ύπαρξης σκηνικά ευρήματα, αλλά κυρίως, γιατί όλα αυτά περιστρέφονταν γύρω από ένα τραγούδι που, αντικειμενικά, ήταν καλό.
Το 2005 πήγαμε στη Eurovision μ’ ένα χιτάκι που κουβαλούσε στις νότες του όλη τη χαρά και τη θετική ενέργεια του κόσμου, που σου έφερνε στο μυαλό μια ξέφρενη νύχτα σε κάποιο beach bar ελληνικού νησιού, και που, ακόμα κι αν δεν ήταν του γούστου σου, σε έβαζε σε πειρασμό να χορέψεις. Εστω να αλλάξεις πλευρό στον καναπέ, καθώς το άκουγες με τη φωνή της Παπαρίζου, σε κείνη τη σκηνή του Κιέβου.
ΥΓ. Τι ειρωνεία, αλήθεια, που χαρήκαμε τη μεγάλη γιουροβιζιονική νίκη μας στη χώρα που τώρα υποφέρει.