Η Κατερίνα Γκαγκάκη χασκογέλαγε και έκανε απαράδεκτα σεξιστικά αστεία με την σεξουαλική παρενόχληση μιας άλλης γυναίκας κατά τη διάρκεια εκπομπής, στην οποία είναι μόνιμη συνεργάτιδα. Είναι όμως και μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, πρόεδρος δημοτικού οργανισμού, αναπληρώτρια πρόεδρος του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού της Πόλης και υπεύθυνη για θέματα πολιτισμού.
Εχει μακρά πορεία στην τηλεόραση και προφανώς η αναγνωρισιμότητα της την βοήθησε να εκλεγεί, τίποτα κακό σε αυτό φυσικά. Η εκλογή της μπορεί και να συνέβαλε στο να έχει θέση στο πάνελ της εκπομπής στον ΣΚΑΪ. Και πάλι τίποτα κακό σε αυτό.
Ποιο είναι τελικά το ζήτημα με την στάση της και την συμπεριφορά της απέναντι στην σεξουαλική παρενόχληση της φοιτήτριας;
Δεν θα σχολιάσω την προφανή έλλειψη ενσυναίσθησης μιας γυναίκας προς μια άλλη γυναίκα, θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης. Η έλλειψη αυτή γίνεται ακόμα πιο ακατανόητη εάν συνυπολογίσουμε ότι η ίδια είχε γράψει άρθρο με αφορμή το κίνημα #MeToo!
Εχουμε απαιτήσεις από τους αιρετούς; Θέλουμε οι εκπρόσωποι μας, άσχετα εάν τους ψηφίσαμε στις εκλογές, να έχουν μια στάση που να μας εκφράζει; Μήπως αυτή η στάση εκφράζει την πλειοψηφία της κοινωνίας; Σίγουρα όχι ή τουλάχιστον ελπίζω πως όχι.
Εχουμε απαιτήσεις από τις τηλεοπτικές εκπομπές; Μάλλον όχι γιατί τα χαχανητά και οι χυδαίοι υπαινιγμοί κατά την περιγραφή της σεξουαλικής κακοποίησης οι οποίοι λειτούργησαν αθωωτικά προς το θύτη δεν προέκυψαν ξαφνικά. Εδώ και χρόνια ο σεξιστικός υπαινικτικός λόγος είναι διάχυτος, χωρίς κανένα όριο χωρίς αντίσταση και αντίδραση από τον οποιοδήποτε, συντελεστές εκπομπών αλλά και καλεσμένων.
Στις μέρες που ακολούθησαν δεν είδα κανέναν (ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά εάν δεν το είδα) τηλεοπτικό συνάδελφο της κυρίας Γκαγκάκη, κανέναν καλεσμένο σε εκπομπή, αλλά κυρίως το κανάλι να παίρνει θέση. Το μόνο που είδα ήταν μια εξαιρετικά θλιβερή προσπάθεια συγγνώμης, η οποία ως συνήθως έκανε τα πράγματα χειρότερα, γιατί είναι προφανές, σε εμένα τουλάχιστον, ότι οι συντελεστές της εκπομπής δεν κατάλαβαν τίποτα.
Δεν έχουν αντιληφθεί τι έγινε, γιατί προέκυψε αυτή η αντίδραση, γιατί ο βιασμός δεν έχει αστεία πλευρά, γιατί η σεξουαλική βία ως εργαλείο επιβολής δεν έχει τίποτα το αστείο.
Είναι τόσο εμφανής η έλλειψη αντίληψης και παιδείας γύρω από αυτά τα θέματα που δεν πρέπει να μας προκαλεί απορία. Η δημοτική σύμβουλος Κατερίνα Γκαγκάκη δεν είναι άλλο πρόσωπο από την πανελίστρια Κατερίνα Γκαγκάκη. Οι δύο ιδιότητες της σχετίζονται, αλληλεπιδρούν και λογοδοτούν για την στάση τους, δεν μπορεί και δεν πρέπει να διαχωρίζονται.
* Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης είναι νομικός, τέως αντιδήμαρχος Αθηναίων