Αυτός δεν είναι ο Χαρδαλιάς, είναι ο Αλ Καπόνε | CreativeProtagon
Απόψεις

Η περιπτερόμπιρα και ο Αλ Καπόνε

Κάποιοι Συριζαίοι μας λένε τώρα ότι, για καθαρά ιδεολογικούς λόγους, η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει ένα πογκρόμ κατά της νεολαίας μέσω ενός κυνηγητού της πώλησης αλκοόλ. Ποια είναι, διάολε, αυτή η Αριστερά που μετασχημάτισε το «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» των περασμένων γενεών, σε αγώνα για ελεύθερη αγορά μπίρας από τα περίπτερα;
Δημήτρης Ευθυμάκης

Τσαντίζονται, διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρνει από την πίσω πόρτα στην Ελλάδα του 2020 την ποτοαπαγόρευση. Φιλοσυριζαϊκές εφημερίδες, σάιτ που δοξάζουν τον Αλέξη και τρελαμένοι αριστεροφεϊσμπουκάδες, ανακάλυψαν αυτές τις ημέρες ότι η χώρα μεταβλήθηκε σε Αμερική του 1920. Γιατί; Διότι στις περιοχές που (λόγω έξαρσης του κορονοϊού) η εστίαση κλείνει από τα μεσάνυκτα ως το επόμενο πρωί, απαγορεύεται στα καταστήματα take away και delivery να πουλάνε αλκοόλ.

Ο λόγος αυτής της απόφασης είναι τόσο προφανής που βγάζει μάτι. Ο Νίκος Χαρδαλιάς θέλει να αποτρέψει τα μεταμεσονύκτια πάρτι των πιτσιρικάδων σε πλατείες, παραλίες και πεζόδρομους, με αλκοόλ που θα αγοράζουν από το κοντινότερο μαγαζάκι. Το οποίο αθώο μαγαζάκι θα παριστάνει το σαντουιτσάδικο, αλλά θα ξεπουλάει ως μπαρ. Τα συριζοτρόλ μετέφρασαν αυτό το απολύτως λογικό μέτρο, ως επιστροφή της χώρας δεκαετίες πίσω, στην περίοδο της ποτοαπαγόρευσης.

Κατ’ αρχάς κάποιος πρέπει να τους πει ότι ποτοαπαγόρευση επταώρου δεν υπάρχει. Είναι σαχλή και μόνο ως ιδέα. Επίσης ότι στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα, ουδέποτε επιβλήθηκε ποτοαπαγόρευση. Ήταν καθαρά αμερικάνικο φρούτο που άντεξε μόλις 13 χρόνια, από το 1920 ως το 1932 που το κατάργησε ο Ρούσβελτ. Άρα δεν υπάρχει καμιά «επιστροφή», για να την επικαλούνται.

Τρίτον, τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα για τα οποία πρωτίστως διαμαρτύρονται, δεν περιλαμβάνονται σαφώς στο ΦΕΚ, κακώς κατά την γνώμη μου. Τα τρολ το ξέρουν αυτό, γι’ αυτό και κάνουν ευρεία ερμηνεία του μέτρου, γράφοντας ότι «φαίνεται» να πλήττονται και τα περίπτερα. Επικαλούνται δε δικές τους «πληροφορίες» ότι στην Σαντορίνη τα περίπτερα κλειδώνουν τα ψυγεία τους μετά τις 12 τη νύχτα. Μια διασταλτική ερμηνεία λοιπόν, μαζί με μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία, αθροίζονται και κατασκευάζουν μια δήθεν δόλια κυβερνητική πολιτική κατά της νεολαίας.

Οι διαμαρτυρόμενοι, είναι οι ίδιοι τύποι που τις προηγούμενες βδομάδες κατακεραύνωναν την κυβέρνηση ότι της ξέφυγε ο ιός διότι στηρίχθηκε στην «ατομική ευθύνη» και ξέχασε το καθήκον της ως εκπρόσωπος μιας πολιτείας που πρέπει «από τα πάνω» να προστατεύει την δημόσια υγεία με εγκυκλίους και πρωτόκολλα. Τώρα βέβαια που λαμβάνει ένα στοιχειώδες μέτρο σε αυτή την κατεύθυνση, μεταμορφώνεται αυτομάτως σε μηχανισμό καταστολής των νέων ανθρώπων. Έντιμη αντιπολίτευση και κυρίως υπεύθυνη…

Και γιατί το κάνει αυτό η κυβέρνηση, κατά την γνώμη τους; Διότι –λένε- προσπαθεί να ενοχοποιήσει ως βασική υπεύθυνο της έξαρσης της πανδημίας την ελληνική νεολαία. Λες και αυτή η δήθεν προπαγανδιστική προσπάθεια, θα σώσει από κάτι την κυβέρνηση ή θα της προσδώσει κάποιο πολιτικό όφελος. Λες επίσης και τα πάρτι με τα φωτορυθμικά και τα ηχεία στην διαπασών γίνονται στα ΚΑΠΗ ή στα μικροαστικά ζαχαροπλαστεία από τους γέροντες θαμώνες τους και όχι στα αυθόρμητα παρτάκια των πιτσιρικάδων.

Εν κατακλείδι, για καθαρά ιδεολογικούς λόγους, η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει ένα πογκρόμ κατά της νεολαίας μέσω ενός αμείλικτου κυνηγητού της… περιπτερόμπιρας. Μ’ αυτό τον λίαν πρωτότυπο τρόπο, Μητσοτάκης και Χαρδαλιάς προσπαθούν να γονατίσουν την νεολαία και να σπάσουν το αντιστασιακό της ηθικό. Δεν είναι κακή ως αντιπολιτευτική σύλληψη, απλώς αναρωτιέμαι ποια είναι αυτή η Αριστερά που μετασχημάτισε το θρυλικό «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» των περασμένων γενεών, σε αγώνα για ελεύθερη αγορά μπιρας από τα περίπτερα. Κάτι δεν καταλαβαίνω προφανώς.

Το μόνο που λείπει απ’ αυτά τα βιτριολικά κείμενα είναι οι Μεθοδιστές και οι Μορμόνοι της βαθιάς Αμερικής του 1920, οι μαυροφορεμένες ξερακιανές κυρίες των κινήσεων «κατά των σαλούν», ο Αλ Καπόνε με τους γκάνγκστερ του στους δρόμους του Σικάγου και τα κρυφά αποστακτήρια που φτιάχνουν παράνομο αλκοόλ στο βάθος δασωμένων περιοχών όπως το Πεδίον του Αρεως ή ο λόφος του Στρέφη. Κρίμα που λείπουν αυτές οι γλαφυρές ρετρό εικόνες, διότι η αντιπολίτευση πρέπει να γίνεται και με λίγο στιλ, βρε αδερφέ, όχι μόνο με κακίες.