H συζήτηση για το τσιγάρο και γιατί δεν (πρέπει να) επιτρέπεται στους δημόσιους χώρους, κανονικά εξαντλείται σε 19 λέξεις: το δικαίωμά σου να καπνίζεις έρχεται μετά –και ποτέ πριν– το δικαίωμά μου να μην αναπνέω τον καπνό σου. Τόσο απλά. Αλλά στην Ελλάδα είναι στα απλά που δεν τα πάμε καλά. Και έτσι, διανθίζουμε την κουβέντα με τις «ανησυχίες» των επιχειρηματιών της εστίασης τάχα μην και χάσουν πελάτες, την ελλειπή αστυνόμευση, τη «μαγκιά», την «κουλτούρα» και τη «συνήθεια» του Ελληνα (που φυσικά τις ξεχνάει και τις τρεις όταν ταξιδεύει στο εξωτερικό όπου συμμορφώνεται). Και έτσι, η κουβέντα πάει αλλού, σε τετραγωνικά μέτρα μαγαζιών και αυτοσχέδια τασάκια και δέκα χρόνια τώρα βλέπουμε έναν νόμο του κράτους να μην εφαρμόζεται.
Ωστόσο, είναι άλλο να μην εφαρμόζεται ο νόμος και άλλο η παραβίασή του να γίνεται πολιτική πόζα.
Είναι άλλο από αβελτηρία των αρμοδίων να μετράμε ξεχασμένες εγκυκλίους υπουργείων και άλλο να βλέπουμε πολιτικούς που οι πολίτες τους έχουν στείλει στη Βουλή για να νομοθετούν, να διαφημίζουν ότι παραβιάζουν τους νόμους που έχει ψηφίσει η ίδια Βουλή.
Αυτό είναι το πρόβλημα της φωτογραφίας που ανήρτησε ο Παύλος Πολάκης, με τον ίδιο και άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να επιδεικνύουν ότι καπνίζουν στη Βουλή.
Και αν θέλετε, το πρόβλημα εδώ δεν είναι καν ο κ. Πολάκης. Αυτός κάπνιζε δημοσίως ενώ ήταν αν. υπουργός Υγείας και έπειτα έβριζε και τον αρμόδιο ευρωπαίο επίτροπο που δήλωνε σοκαρισμένος – το να καπνίσει και τώρα που ξέρει ότι θα ενοχλήσει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ως και αναμενόμενο. Μεταξύ μας, το λιγότερο μεμπτό από την παρουσία του συγκεκριμένου στην πολιτική ζωή είναι το ότι καπνίζει σε δημόσιο χώρο.
Το πρόβλημα είναι όλη η χαρούμενη κουστωδία του Σφακιανού στο εντευκτήριο της Βουλής.
Εντάξει, κάποιους μπορεί να τους παραξένεψε και το θέαμα με το χαλαρό χέρι του Χρήστου Σπίρτζη στον ώμο του συντρόφου του, αλλά το θέμα μας εδώ δεν είναι η αντρική φιλία, είναι συνολικά η σκηνοθετημένη πόζα, ότι εγώ θα παρανομώ, θα καπνίζω εκεί όπου δεν επιτρέπεται, θα επιδεικνύω την ανυπακοή στους νόμους.
Διότι σε αυτό το ΚΨΜ των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ δεν μετράς ένα αναμμένο τσιγάρο (αυτό του κ. Πολάκη), αλλά δύο, το άναψε κι άλλος δηλαδή. Μετράς και ένα γυάλινο τασάκι από εκεί που μας λέγανε ότι τα μεταλλικά τασάκια αποσύρθηκαν με εντολή του Προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα –κάποιος το έφερε μαζί του, ή ο καφετζής φρόντισε κι αυτός τους πελάτες μην και τους χάσει; Μετράς πολλά πακέτα τσιγάρα τοποθετημένα επιδεικτικά, για να φαίνονται σε όλους εμάς.
Μετράς, μαζί με τον κ. Πολάκη, τέσσερα μέλη της προηγούμενης κυβέρνησης της χώρας.
Μετράς και τη Ραλλία Χριστίδου που τρεις εβδομάδες βουλευτίνα σκέφτηκε ότι είναι ωραίο να μας δείξει κορδωμένη και χαμογελαστή πού γράφει τους νόμους του ελληνικού κράτους.