Σε ένα γραφικό ταβερνάκι στις Κυκλάδες. Οι πελάτες είναι άγνωστοι προς την ιδιοκτήτρια, τους βλέπει για πρώτη φορά. Έλληνες. Τους χαρίζει τις ευχές της και δύο χρήσιμες πληροφορίες. Σερβίρει μόνο τηγανιτά και το μηχάνημα για τις πιστωτικές κάρτες δεν λειτουργεί.
Ακούγοντάς την σκέφτηκα ότι αυτό το μηχάνημα είναι χαλασμένο από πέρσι. Ενδεχομένως να είναι και το μοναδικό σε ολόκληρο το νησί. Το χρησιμοποιούν τα καφέ και τα σουβλατζίδικα. Και εκεί σου λένε ότι το μηχανάκι χάλασε ή έχει πέσει το δίκτυο και κανείς, βρε παιδί μου, δεν σκύβει να το σηκώσει.
Τέλος πάντων, η παρέα έφαγε στο γραφικό ταβερνάκι και πλήρωσε τον συνηθισμένο λογαριασμό των είκοσι ευρώ ανά κεφάλι. Χωρίς απόδειξη. Κάποιος από την παρέα κάτι μουρμούρισε, αλλά οι υπόλοιποι του ζήτησαν να σωπάσει. Ποιος έχει όρεξη για καβγά πασχαλιάτικα; Όμως και τον Δεκαπενταύγουστο να πήγαιναν, πάλι δεν θα έπαιρναν απόδειξη. Και εγώ που γνωρίζω καλά το συγκεκριμένο γραφικό ταβερνάκι με τη συμπαθέστατη ιδιοκτήτρια, μένω πάντα με την απορία. Μα, δεν φοβάται;
Αυτό μπορεί να μην το μάθω ποτέ. Το μόνο που έμαθα είναι ότι το μέσο δηλωθέν εισόδημα στις Κυκλάδες είναι 11.072 ευρώ (στοιχεία περσινών δηλώσεων). Τόσος τουρισμός, τόσες ακριβές ιδιοκτησίες και όμως το εισόδημα που μπαίνει στη τσέπη δεν είναι ούτε χιλιάρικο το μήνα. Ναι, το ξέρω, στον ίδιο κουμπαρά μπαίνει το εισόδημα της Μυκόνου και τη Σαντορίνης, στον ίδιο και της Ανάφης και από εκεί βγαίνει ο μέσος όρος. Ωστόσο δεν παύει να μου προκαλεί εντύπωση το στοιχείο που μου λέει ότι οι Κυκλάδες είναι πιο φτωχές από τα Ιωάννινα και την Κοζάνη. Επίσης με έκπληξη πληροφορούμαι ότι όλα τα Επτάνησα είναι πιο φτωχά από την Άρτα που έχει εισόδημα 9.700 ευρώ. Είναι και το δράμα της προσφιλούς Χαλκιδικής που με 9.400 ευρώ είναι πιο φτωχή και από την Άρτα και τη Φλώρινα.
Η άγονη Κεφαλλονιά είναι σε κρίση με 8.800 τον χρόνο, ενώ ο πιο φτωχός νομός της πατρίδας μας είναι η μαρτυρική Ηλεία με εισόδημα 8.124 ευρώ.
Δουλευόμαστε και μάλιστα βάζουμε τη στατιστική στο κόλπο. Θα ήταν μάταιο να βάλουμε και την ηθική στη συζήτηση. Η φοροδιαφυγή δεν την αφορά, είναι καθαρά θέμα ενστίκτου και δυνατότητας. Αν μπορείς να κλέψεις την Εφορία θα το κάνεις και μάλιστα τα τελευταία δέκα χρόνια μπορείς να επικαλείσαι την ανάγκη επιβίωσης μπροστά στη λαίλαπα της υπερφορολόγησης.(Δεν θυμάμαι τι χρησιμοποιούσαμε ως ηθική βάση παλαιότερα, προ κρίσης…) Και ναι, το ξέρουμε ότι ένα μεγάλο κομμάτι της φοροδιαφυγής τροφοδοτεί τη νόμιμη οικονομία, καταπραΰνει κοινωνικά προβλήματα, δημιουργεί φορολογητέα ύλη από άλλες πηγές κλπ.
Αυτό που δεν σκεφτόμαστε καθόλου είναι τι λέει η στατιστική με τα εισοδήματα που δηλώνονται ανά νομό στους χρήσιμους ηλίθιους που δεν δύνανται να φοροδιαφύγουν, χρηματοδοτώντας πλεονάσματα και κοινωνικά μερίσματα. Κάντε επίσης μία μικρή έρευνα στα τουριστικά νησιά και θα βρείτε κόσμο και κοσμάκη να δουλεύει ενώ εμφανίζεται ως άνεργος και άμα λάχει εισπράττει πεντακοσαρικάκι για κοινωνικό μέρισμα. Ναι, ναι, το ξέρω, δεν έστειλε αυτός τη χώρα στα μνημόνια και δεν είναι στα Panama Papers. Εντάξει, βρήκαμε την απάντηση.