| SOOC/ CreativeProtagon
Απόψεις

Η κανονιά του Κασσελάκη στο δικό του πόδι

Αυτό δεν ήταν κίνηση διαφάνειας του «καθαρού» Στέφανου απέναντι στους «ακάθαρτους» κυβερνώντες, ήταν κασσελακική βολή ακριβείας στο ίδιο του το πόδι και μάλιστα με κανόνι, που του πήρε ολόκληρο το κάτω άκρο και τον άφησε κουτσό την τελευταία προεκλογική βδομάδα. Τέτοιο επικοινωνιακό φιάσκο από τον εξπέρ της επικοινωνίας μάλιστα, δεν έχει ματαγίνει
Δημήτρης Ευθυμάκης

Προ ημερών έγραψα ότι καλό θα ήταν να μην πολυασχολείται η ΝΔ με το «πόθεν έσχες» Κασσελάκη, καθώς στη συνείδηση του μέσου Ελληνα ο πλούτος του είναι και νομιμοποιημένος και αποποινικοποιημένος. Και διότι, σε τελευταία ανάλυση, σημασία έχουν οι πολιτικές θέσεις ενός πολιτικού αρχηγού και όχι το πόσα σπίτια και μετρητά έχει, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά έχουν αποκτηθεί νόμιμα.

Πού να φανταζόμουν τη στιγμή που τα έγραφα αυτά, ότι ο Κασσελάκης θα παρουσίαζε ένα μπακαλοτέφτερο για «πόθεν έσχες», από το οποίο θα γινόταν ολοφάνερο πως είτε κρύβει περισσότερα από όσα φανέρωσε είτε ότι δεν είναι διόλου πλούσιος. Δεν συνηθίζω να συγχαίρω τον Αδωνι Γεωργιάδη, αλλά αυτό το «ένας άφραγκος Ωνάσης» που είπε για τον Στέφανο, είναι από τα πιο επιτυχημένα του ever.

Πού να φανταζόμουν επίσης ότι η παρουσίαση του λειψού excel, με τα αινιγματικά περιουσιακά του στοιχεία, θα γινόταν σε ένα ακραία κωμικό και σουρεαλιστικό σόου μπροστά σε συφοριασμένους πρώην αριστερούς, που έπαθαν πολιτισμικό σοκ διαρκείας. Οι δύστυχοι, μιας και πήγαν, υποχρεώνονταν κάθε τόσο να σφίγγουν τα δόντια και να χειροκροτούν την αναγγελία των εκατομμυρίων του αρχηγού, τα οποία κανένας δεν καταλάβαινε αν είναι καταθέσεις, δάνεια, χρεώσεις, πιστώσεις, κέρδη ή ζημιές.

Μήτε μου πέρασε ποτέ από το μυαλό η πιθανότητα ότι η αποκάλυψη του μπακαλοτέφτερου θα συνοδευόταν από κασσελακική κλήση προς τον Μητσοτάκη σε καουμπόικη μονομαχία. Το «κατέθεσα εγώ “πόθεν έσχες”, σε προκαλώ τώρα να καταθέσεις κι εσύ για να δούμε ποιος κλέβει», είναι τόσο χαζό, που αφήνει άφωνο τον ακροατή. Υπό την έννοια ότι ο Μητσοτάκης καταθέτει «πόθεν έσχες» και ελέγχεται ενδελεχώς εδώ και είκοσι χρόνια, από τότε που έγινε βουλευτής. Ο Κασσελάκης μόνο ήταν υποχρεωμένος από τον νόμο να το κάνει τώρα.

Και βέβαια, ξεπέρασε κάθε δυνατότητα της φαντασίας μου το follow up που έκανε σε αυτή τη φαιδρή ιστορία το κασσελακικό περιβάλλον, διά του Θανάση Οικονόμου, στενού συνεργάτη του αρχηγού και προφανώς εντολοδόχου του. Ο οποίος προσπαθώντας να απαντήσει στην προφανή ερώτηση «επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν ελέγχθηκε το “πόθεν έσχες” Μητσοτάκη;», απάντησε ότι την περίοδο 2015-19  υπήρξε συμπαιγνία συγκάλυψης των παρανομιών της μητσοτάκειας περιουσίας, στην οποία ενέχονται ο Νίκος Βούτσης, η Τασία Χριστοδουλοπούλου και ο Γιώργος Βαρεμένος. Δηλαδή εμμέσως ή αμέσως και ο Τσίπρας αυτοπροσώπως.

Εδώ ο ποιητής σηκώνει τα χέρια, με το μέγεθος της ανοησίας που δέρνει τον στενό κύκλο Κασσελάκη και τον ίδιο τον αρχηγό. Κατά τον Κασσελάκη λοιπόν, ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός διέταξε τον Βούτση να διορίσει την κόρη της Τασίας στην Βουλή και να διατάξει τον Βαρεμένο να συγκαλύψουν τις παρανομίες του Μητσοτάκη πάνω στα περιουσιακά του. Πιο ασυνάρτητο πεθαίνεις, που λένε και οι πιτσιρικάδες.   

Για να βγει μετά τον σάλο και τις αντιδράσεις η Βούλα Κεχαγιά και να αδειάσει τον Θανάση Οικονόμου, λέγοντας «δεν έχουμε θέμα με το “πόθεν έσχες” Μητσοτάκη». Ξεχνώντας ότι με αυτή τη δήλωση άδειαζε τον ίδιο τον αρχηγό της, τον Κασσελάκη, ο οποίος λίγες ώρες νωρίτερα φώναζε στον Πρωθυπουργό να παρουσιάσει τον τρόπο με τον οποίο απέκτησε τον πλούτο του και να πάψει να καλύπτεται πίσω από παράνομες «αρχειοθετήσεις».

Μπάχαλο. Αυτό δεν ήταν κίνηση διαφάνειας του «καθαρού» Στέφανου απέναντι στους «ακάθαρτους» κυβερνώντες, ήταν κασσελακική βολή ακριβείας στο ίδιο του το πόδι, και μάλιστα με κανόνι, που του πήρε ολόκληρο το κάτω άκρο και τον άφησε κουτσό την τελευταία προεκλογική βδομάδα. Τέτοιο επικοινωνιακό φιάσκο από τον εξπέρ της επικοινωνίας μάλιστα, δεν έχει ματαγίνει στα χρονικά.

Η οργή του Νίκου Βούτση και του Γιώργου Βαρεμένου, αλλά και της Νέας Αριστεράς είναι απολύτως δικαιολογημένη. Αλλά όταν επί χρόνια όλοι μαζί  έφτιαχναν έναν πολιτικό βιότοπο ιδανικό για κάθε είδους ερπετά, ας μη διαμαρτύρονται που κάποια στιγμή αυτά βγάζουν τις διχαλωτές γλώσσες τους και εξαπολύουν το δηλητήριό τους.

ΥΓ. Εχω δει πολλούς πολιτικούς να είναι πλούσιοι και να παριστάνουν τους φτωχούς. Πρώτη φορά βλέπω άφραγκο να κομπάζει ότι είναι ζαπλουτίδης. Τόσο αντισυμβατικός πια;