To Summit επιχείρησε, επιτυχώς, να ρίξει μία ματιά στο μέλλον. Το θέμα είναι αν υπάρχουν πολλά ζευγάρια μάτια έτοιμα να κοιτάξουν προς τα εκεί | SingularityU Greece Summit
Απόψεις

Η Ελλάδα χρειάζεται ταλέντο και κεφάλαια

Η ανθρώπινη δημιουργικότητα και το χρήμα είναι οι δύο βασικοί παράγοντες ανάπτυξης που, αυτήν την περίοδο, μπορούν να μετακινούνται πιο εύκολα από ποτέ. Πώς, λοιπόν, η Ελλάδα θα αξιοποιήσει τα ταλέντα της και πώς θα προσελκύσει κεφάλαια, όταν βρίσκεται στην 79η θέση ως προς τον δείκτη επιχειρηματικότητας;
Κώστας Γιαννακίδης

«Οι κυβερνήσεις θα ανταγωνίζονται για το ανθρώπινο ταλέντο και τα κεφάλαια. Ποτέ στο παρελθόν αυτοί οι δύο παράγοντες δεν μπορούσαν να κινηθούν τόσο εύκολα». Ο Αμίν Τουφάνι, ένα από τα μυαλά που, αυτήν την περίοδο, ανήκει στα πιο δημιουργικά της Silicon Valley, είναι στη σκηνή του Μεγάρου, μιλώντας κατά τη δεύτερη μέρα του Singularity University Summit.

Και μιλάει για την Ελλάδα, κατηφής και εντυπωσιασμένος συνάμα για τις χαμηλές επιδόσεις της χώρας μας στην επιχειρηματικότητα. Και έτσι όπως κινείται στη σκηνή, δείχνοντας τα διαγράμματά του στην οθόνη, αντιλαμβάνομαι, για άλλη μία φορά, ότι στην εγχώρια δημόσια σφαίρα δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει ή θα συμβεί στον πλανήτη.

Να μερικές από τις επισημάνσεις του Τουφάνι:

Πέντε τομείς αναμένεται να κυριαρχήσουν στην παγκόσμια οικονομία ως το 2030:
Η κβαντομηχανική, με εκρηκτική επέκταση της υπολογιστικής ισχύος.
Οι τεχνολογίες blockchain που θα επηρεάσουν δραματικά τις αγορές και την κίνηση του χρήματος.
Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας που θα περιορίσει σημαντικά το κόστος για ενεργειακούς πόρους.
Η βιοτεχνολογία που ήδη αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αγορές παγκοσμίως.
Η τεχνητή νοημοσύνη που, ουσιαστικά, θα κρατάει σε λειτουργία έναν διασυνδεδεμένο πλανήτη.

Οι νέες τεχνολογίες βελτιώνουν τη ζωή των πολλών, αλλά κάνουν τους λίγους πολύ πλουσιότερους. Η ανθρωπότητα έχει φτάσει πλέον στο σημείο όπου πρέπει να συζητήσει για το παγκόσμιο εγγυημένο εισόδημα.

Το εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να ευνοεί την προσαρμοστικότητα. Ακόμα και αν ο εκπαιδευόμενος πρέπει να «ξεμάθει», να απαλλαγεί από γνώσεις που δεν του χρειάζονται.

Ο δείκτης επιχειρηματικότητας είναι πλέον ένας από τους πιο κρίσιμους για μία χώρα. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 79η θέση παγκοσμίως.

Ενδιαφέρουσες ήταν οι επισημάνσεις που έκανε ο διευθύνων σύμβουλος της Deloitte, Δημήτρης Κουτσόπουλος. Αναφέρθηκε στην ανησυχία που προκαλεί η ανάπτυξη της τεχνολογίας σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας. Ο κ. Κουτσόπουλος ήταν καθησυχαστικός: «Τα τελευταία εκατό χρόνια ακούμε ότι έρχονται τα ρομπότ να μας πάρουν τις δουλειές. Και όμως, εδώ και 5.000 χρόνια οι άνθρωποι εργάζονται μαζί με τις μηχανές. Εξάλλου, όπως έχει αποδεχθεί, οι νέες τεχνολογίες δημιουργούν θέσεις εργασίας. Σήμερα 14 εκατ. ανθρωποι εργάζονται για την παραγωγή smart phones, καλύπτουν, δηλαδή, θέσεις εργασίας που δεν υπήρχαν πριν από δέκα χρόνια. Η τεχνολογία μπορεί να σου πει πώς θα κλωνοποιήσεις έναν δεινόσαυρο, αλλά ένας άνθρωπος θα σου πει ότι είναι κακή ιδέα.» Όπως εξήγησε ο κ. Κουτσόπουλος, το εργασιακό περιβάλλον οφείλει να αναδιοργανωθεί ώστε να προάγει τη δημιουργικότητα. «Δημιουργώντας μία δημιουργική αιχμή στην επιχείρηση, αναπτύσσεις μία δυναμική που σταδιακά θα καλύψει όλο τον οργανισμό».

Σημείωσα, επίσης, μερικές από τις επισημάνσεις που έκανε η Τίφανι Βόρα, ειδικός στην βιοτεχνολογία:

Το DNA έχει ψηφιοποιηθεί. Οτιδήποτε μπορούμε να κάνουμε με υπολογιστικό κώδικα, μπορούμε να το κάνουμε και στο γονιδίωμα.
Τα επόμενα χρόνια τα τεστ DNA θα παρέχονται δωρεάν.
Θεωρητικά είναι εφικτή η καλλιέργεια ανθρώπινων οργάνων πάνω σε ζώα.Σήμερα οι δαπάνες στον χώρο της Υγείας γίνονται για να αντιμετωπιστούν ασθένειες που υπάρχουν ή εκδηλώθηκαν μέσω μίας προδιάθεσης. Στο μέλλον οι δαπάνες θα αφορούν κυρίως την πρόγνωση των ασθενειών και την αποτροπή της εκδήλωσης τους. Θα αλλάξει όλη η φαρμακευτική βιομηχανία που σήμερα παράγει φάρμακα τα οποία αντιμετωπίζουν τις ασθένειες αφού εκδηλωθούν.

Και ο Λόρι Ρόιτερ, ειδικός στο μέλλον των τροφίμων, έβαλε κάποια καινούργια «πιάτα» στο τραπέζι:

«Η παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να αναθεωρήσει μεθόδους και παραδοχές. Ο πληθυσμός αυξάνεται με τέτοιους ρυθμούς, ώστε ως το 2050 θα πρέπει να να αυξηθεί και η παραγωγή τροφίμων κατά 60%. Με τις συμβατικές μεθόδους αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς τεράστια οικολογική καταστροφή. Θα πρέπει, λοιπόν, να αναθεωρήσουμε και τι θεωρούμε ως τροφή. Θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να παρασκευάζουμε ανθρώπινο γάλα από πρωτεΐνες. Χρειάζεται, όμως, να αναπτυχθεί και η κουλτούρα για την κατανάλωσή του. Το ίδιο ισχύει και για την καλλιέργεια πρωτεϊνών ως τρόφιμα. Κάποτε θα πρέπει να αρχίσουμε να τρώμε αυτά τα πράγματα».