Η συζήτηση για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, το φθινόπωρο, καλά κρατεί –σχεδόν έχει προεξοφληθεί η διεξαγωγή τους. Μάλιστα έχει πάρει τον χαρακτήρα τζόγου, με τις ημερομηνίες, το δίμηνο Σεπτέμβριος – Οκτώβριος, να διαδέχονται η μία την άλλη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και στενοί συνεργάτες τους, μολονότι συνεχίζουν να λένε ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, φαίνεται να αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να στηθούν πρόωρες κάλπες το φθινόπωρο. Θα πρέπει, πάντως, να ξεκαθαρίσει το τοπίο, γιατί σύντομα οι πρόωρες εκλογές θα μοιάζουν με αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Ο Αλέξης Τσίπρας πιέζει συνεχώς για να σύρει τον κ. Μητσοτάκη σε εκλογές και άρα να φανεί ότι τις επιβάλλει, φτάνοντας μάλιστα στην υπέρβαση των ορίων του Συντάγματος όταν ζητάει καθορισμό ημερομηνίας και αλλαγή Πρωθυπουργού και υπουργού Εσωτερικών. Τη συζήτηση όμως συντηρούν και βουλευτές της ΝΔ μαζί με κυβερνητικούς παράγοντες, διακατεχόμενοι από την αγωνία, οι μεν να προσπαθήσουν να ξαναβγούν πριν δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα και οι δε να μη χάσουν τη διαχείριση της εξουσίας που έχουν αναλάβει.
Είναι βέβαιο ότι αυτή τη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει αποφασίσει ακόμη και όλα δείχνουν ότι θα πάρει την τελική απόφαση του μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Το δίλημμα που έχει μπροστά του είναι σαφές: να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο και να θυσιάσει 10 μήνες διακυβέρνησης ή να το «παλέψει» μέχρι την άνοιξη, όπου σε κάθε εξέλιξη εκείνος θα έχει τον τελευταίο λόγο;
Ενα είναι βέβαιο τούτη τη στιγμή. Οτι αν αποφασίσει να στηθούν πρόωρες κάλπες το φθινόπωρο, δεν θα το κάνει επειδή του το ζητούν επίμονα ο κ. Τσίπρας και η αντιπολίτευση. Ούτε θα κάνει το χατίρι των βουλευτών της ΝΔ που καίγονται να ξαναβγούν ούτε επειδή οικονομικοί παράγοντες επιθυμούν να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αν το κάνει, θα φανεί άβουλος Πρωθυπουργός που έχει χάσει τον έλεγχο των κινήσεων και άγεται και φέρεται από τις επιθυμίες και τα συμφέροντα οποιουδήποτε. Κάθε άλλο παρά αυτό συμβαίνει και κάθε άλλο παρά τέτοιος Πρωθυπουργός είναι.
Το καθοριστικό «κλειδί» που θα λάβει υπόψη του είναι οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας και οι συνέπειες στην Ελλάδα. Αν δηλαδή είναι διαχειρίσιμος ο επόμενος χειμώνας ή όχι.
Προσοχή εδώ. Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ότι είναι το ίδιο επιχείρημα με όσα λένε όσοι υποστηρίζουν τις πρόωρες εκλογές, αλλά στην ουσία δεν είναι. Με καθαρά οικονομικά δεδομένα, η ελληνική οικονομία δεν πηγαίνει άσχημα. Οι προβλέψεις, μάλιστα, είναι ότι μπορεί η ανάπτυξη να ξεπεράσει το 3,5% στο τέλος του χρόνου. Ο τουρισμός σκίζει, οι δουλειές που συνδέονται μαζί του πάνε καλά, με «μαύρη» εργασία και «μαύρα» λεφτά σε ορισμένες περιπτώσεις, βγαίνει κοινώς καλό εισόδημα, καταγράφεται ως εκ τούτου ένα ικανοποιητικό επίπεδο κατανάλωσης και άρα η παραγωγή διατηρείται ενεργή, ενώ και οι επενδύσεις προσθέτουν το λιθαράκι τους. Συνεπώς, λεφτά θα υπάρξουν, πόσα θα το δούμε, για να αντιμετωπιστούν τα δύσκολα που προβλέπονται.
Ομως, αν ξεφύγει η κατάσταση στη διεθνή οικονομία και το τσουνάμι δεν ανακοπεί φτάνοντας να χτυπήσει και την Ελλάδα, έστω με καθυστέρηση λίγων μηνών, τότε οι πρόωρες εκλογές είναι προ των πυλών. Γιατί τα προβλήματα θα είναι εδώ, είτε ο κ. Μητσοτάκης εξαντλήσει τη θητεία του είτε γίνουν εκλογές και προκύψει άλλη κυβέρνηση μονοκομματική ή συνεργασίας.
Και να μην ξεχνάμε πάντα ότι ο εκλογικός κύκλος των διπλών εκλογών, με απλή αναλογική και με ενισχυμένη, για να ολοκληρωθεί, χρειάζεται 60-70 μέρες, εκ των οποίων οι 45 με υπηρεσιακή κυβέρνηση. Θυμίζω ότι το 2012, οι πρώτες εκλογές της κυβέρνησης Παπαδήμου έγιναν, στις 6 Μαΐου, οι δεύτερες, με υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμμένου, στις 17 Ιουνίου, και η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στις 10 Ιουλίου.
Oλα αυτά θα λάβει υπόψη του ο κ. Μητσοτάκης για να αποφασίσει ή όχι εκλογές το φθινόπωρο.