Τελικά αυτός ο Κοντονής πρέπει να είναι ο ορισμός του εκδικητικού ανθρώπου. Περίμενε υπομονετικά δυο ολόκληρα χρόνια μετά την αποπομπή του από το υπουργείο Δικαιοσύνης, για να πετύχει τον Τσίπρα σε μια σπάνια στιγμή πολιτικής είσπραξης, να του δώσει ένα ξαφνικό χαστούκι και να του αδειάσει το τασάκι με τα κέρματα που ο πρώην Πρωθυπουργός είχε μαζέψει έξω από το Εφετείο.
Τέτοιο ξεγύμνωμα της υποκρισίας πολιτικού αρχηγού έχει να γίνει πολλές δεκαετίες. Και μάλιστα από πρώην συνεργάτη του, που ήταν καθ’ ύλην αρμόδιος των καταγγελλόμενών του. Διότι άλλο να κατηγορεί τον Τσίπρα ως βοηθό της Χρυσής Αυγής ο Μητσοτάκης ή η Φώφη και άλλο να του τρίβει στα μούτρα τις αποδείξεις ο ίδιος ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης του.
Κι αφού λοιπόν μάθαμε από τα πλέον αρμόδια χείλη ότι ο Τσίπρας είχε λάβει γνώση ότι ο Ποινικός του Κώδικας (που τον πέρασε εσπευσμένα δυο ημέρες πριν κλείσει η Βουλή για τις εκλογές το ’19) θα ευνοούσε ευθέως τους χρυσαυγίτες που δικάζονταν αλλά τον προχώρησε κανονικά, το μυαλό μας καταλαμβάνεται από το παρεπόμενο αμείλικτο ερώτημα: γιατί άραγε το έκανε αυτό ένας Πρωθυπουργός της Αριστεράς;
Εντάξει, η ΝΔ τον έχει κατηγορήσει ότι και ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, προ του 2015 και ως Πρωθυπουργός έως το 2019, ο Τσίπρας ουκ ολίγες φορές συνέπλευσε πολιτικά με την Χρυσή Αυγή. Κατονομάζονται μάλιστα η κοινή τους άρνηση να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 2015, η συνεύρεσή τους στις πλατείες των «αγανακτισμένων», η κοινή τους θέση επί του δημοψηφίσματος, η κοινή ψήφιση της απλής αναλογικής και κείνη η περιβόητη φωτογράφιση στο Καστελόριζο. Δεν είναι και λίγα.
Αν όμως τα δούμε ένα-ένα, μπορούμε να επιστρατεύσουμε την επιείκειά μας και να δώσουμε ένα κάποιο ελαφρυντικό στον ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά ήταν κυρίαρχες πολιτικές του επιλογές, πίσω από τις οποίες πήγε αυτοβούλως και στοιχήθηκε η Χρυσή Αυγή για δικούς της λόγους. Φυσικά, η αντικειμενική ταύτιση πολιτικών συμφερόντων με τη ναζιστική Ακροδεξιά κάτι δείχνει για την ορθότητα των επιλογών της κυβερνώσας Αριστεράς, όμως ακόμα κι έτσι κάτι διασώζεται για τον ΣΥΡΙΖΑ. Από όλα αυτά ανακύπτουν βεβαίως ερωτήματα αλλά δύσκολα τεκμηριώνεται συνειδητή του πρόθεση να ταυτιστεί με το ναζιστικό μόρφωμα.
Να γιατί, η υπόθεση του Ποινικού Κώδικα διαφέρει ποιοτικά από όλα τα προηγούμενα. Διότι η εσπευσμένη αλλαγή του ήταν καθαρή πρωτοβουλία του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ και βοηθούσε ευθέως μια δικαστικά στριμωγμένη Χρυσή Αυγή να πέσει στα μαλακά και ίσως να παραμείνει πολιτικά ζωντανή. Αφήνω στην άκρη την θεωρητική πιθανότητα να υπήρξε μυστική συνεννόηση και συμφωνία συριζαίων και χρυσαυγιτών. Δεν θέλω επ’ ουδενί να πιστέψω κάτι τέτοιο – εξάλλου οι χρυσαυγίτες δεν είχαν κάτι να ανταλλάξουν.
Υποχρεωτικά λοιπόν καταφεύγω στην θεωρία ότι ο Τσίπρας θέλησε να βοηθήσει την Χρυσή Αυγή ερήμην της, υπολογίζοντας σε κάποιο δικό του πολιτικό όφελος από μια τέτοια ενέργεια. Ποιο άραγε μπορεί να είναι αυτό; Μήπως υπέθετε ότι μια ζωντανή Ακροδεξιά θα αφαιρούσε από την μητσοτακική Κεντροδεξιά την αυτοδυναμία; Ανήθικο αλλά όχι απίθανο. Μήπως η διατήρηση στη ζωή της Χρυσής Αυγής θα του έδινε το δικαίωμα να βαφτίζει χρυσαυγίτες όσους διαφωνούν με τις δικές του διεθνιστικές απόψεις; Επίσης ανήθικο, αλλά το ‘κανε στις Πρέσπες και στον Έβρο. Τρίτη εκδοχή, ο Τσίπρας ήθελε να βοηθήσει την Aκροαριστερά και ίσως τρομοκράτες που καταδικάζονται ώστε να μην αποστερηθούν των πολιτικών τους δικαιωμάτων, όμως τελικά την ευνοϊκή διάταξη εισέπραξε το άλλο άκρο, η Χρυσή Αυγή. Δεν το αποκλείω, δεν το ενστερνίζομαι. Τέταρτη εκδοχή, ο Τσίπρας φοβόταν ότι η επερχόμενη Δεξιά θα άρχιζε να καταδικάζει με στημένα δικαστήρια, στελέχη των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ. Φρόντισε λοιπόν να κρατήσει τους δικούς του μέσα στο πολιτικό παιχνίδι. Μεταξύ μας, την θεωρώ την επικρατέστερη εκδοχή.’
Σε κάθε περίπτωση, κάποιους λόγους είχε για να επιλέξει να κρατήσει έξω από την φυλακή τους χρυσαυγίτες και να τους δώσει το δικαίωμα να είναι ξανά υποψήφιοι. Ο Κοντονής απλώς τράβηξε την κουρτίνα και μας αποκάλυψε ότι κάτι βορβορώδες έβραζε πίσω της. Είναι πλέον υποχρέωση του Τσίπρα να μας εξηγήσει τι ακριβώς περιείχε το καζάνι μέσα στο οποίο αυτός έριχνε υλικά. Ειδικά όταν τον είδαμε να πανηγυρίζει ως διαδηλωτής για την απόφαση έξω από το Εφετείο…