«Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου».
Γ. Σεφέρης
Με αυτά τα λόγια ο ποιητής το 1963 με την ελληνική γλώσσα των αιώνων, παρέλαβε το ζηλευτό βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τιμήσατε την πατρίδα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας, τόνισε ο ποιητής.
Πρόσφατα γιορτάσαμε, στην καρδιά μας και τις σκέψεις μας, τον αγώνα του λαού μας το ’21, για να ζούμε σήμερα λεύτεροι και παρόντες στην ιστορία ως έθνος και πολιτισμός. Οι εκδηλώσεις περιορίσθηκαν γιατί «τα ’σκιαζε η φοβέρα» της πανδημίας. Χαιρετήσαμε τα μηνύματα και τα θερμά λόγια ηγετών που μας θυμήθηκαν.
Αυτό το «πέτρινο ακρωτήρι» όμως ανέμενε, σύσσωμη την ηγεσία των κρατών – μελών της ΕΕ, την ευρωπαϊκή οικογένεια να χαιρετήσει τα 200 χρόνια του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα. Να μοιρασθεί τη χαρά μας και τα ιδανικά μας. Να μιλήσουμε για τις προκλήσεις του μέλλοντος, που από κοινού έχουμε να αντιμετωπίσουμε, στη γηραιά ήπειρο της Ευρώπης. Να τιμήσουμε τον «αγώνα του λαού» μας που ενέπνευσε Λευτεριά και Ανεξαρτησία σε όλα τα Βαλκάνια και όπου γης, από τον τουρκικό ζυγό.
Δεν θέλω να ασπασθώ τα λόγια του Νίτσε ότι: «Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξης του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες». Γερμανός ον φιλόσοφος, μύστης της ελληνικής φιλοσοφίας, με φλογερά λόγια συνεχίζει:
«Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιούργησαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, είχανε χρήμα και ζωή, στη σύγκρισή με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα».
Αυτή η πατρίδα και αυτός ο λαός έχουν ακούσει τα καλύτερα και τα χειρότερα. Όπως το ‘21 η Ιερά Συμμαχία επεδίωξε να εμποδίσει και να ακυρώσει κάθε εθνικοαπελευθερωτική κίνηση των λαών της Ευρώπης, αλλά η πατρίδα μας με το μήνυμα «Ελευθερία ή Θάνατος» τράβηξε μπροστά.
Αυτές τις γιορτινές μέρες της ιστορικής μνήμης των 200 ετών, η Ελλάδα μας, όπως και όλη η ανθρωπότητα πολιορκείται από τον θανατηφόρο ιό. Δεν μπόρεσε ο λαός να γιορτάσει και να τιμήσει τους αγώνες των προγόνων του που του χάρισαν μια ξεχωριστή πατρίδα, περιτριγυρισμένη από θάλασσα και λουσμένη με το φως του ήλιου.
Η ιστορική διαδρομή των 200 ετών είναι γεμάτη από αγώνες του λαού, για την εθνική και εδαφική ολοκλήρωση του Νεοελληνικού Κράτους. Έστω και στο τελευταίο βαγόνι βρεθήκαμε στο ταξίδι του τρένου για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Ε.Ε. και σήμερα η θέση μας είναι στον στενό πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας στη ζώνη του ευρώ.
Στις κοσμογονικές αλλαγές του τεχνολογικού κόσμου που βρισκόμαστε, ο πολιτισμός μας με τις αξίες του, την επιστήμη, την τέχνη, τη μουσική και τα τραγούδια συνεχίζει να τροφοδοτεί τον παγκόσμιο πολιτισμό και να διατηρεί τη μοναδικότητα και την ιδιαιτερότητά του.
Παρά τα σκαμπανεβάσματα, τις πολιτικές διαμάχες και τις εθνικές συμφορές (Μικρασιατική καταστροφή και εμφύλιος) η πατρίδα μας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο και την καρδιά της ΕΕ.
Οι σκέψεις μας όμως δεν ξεκολλάνε από τις μεγάλες ανάγκες του σήμερα και του αύριο. Πέραν από τις καθημερινές ανάγκες του λαού δύο άλλοι μεγάλοι εθνικοί στόχοι, που πρέπει να ενώνουν λαό και ηγεσία για την πατρίδα μας, προβάλουν επιτακτικά. Η λύτρωση από τα δημόσια δάνεια των 340 δισ. ευρώ είναι ένα βαρύ φορτίο στις πλάτες του λαού μέχρι το 2095. Τα Μνημόνια περιόρισαν την κυριαρχία της πατρίδας μας και της Δημοκρατίας μας και έγιναν αντικείμενο μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών ανακατατάξεων. Κοντά στο ένα κακό ήρθε και το άλλο.
Η πανδημία επιδεινώνει εδώ και ένα χρόνο τις συνθήκες και τη ζωή των πολιτών. Ουδέν κακού αμιγές καλού. Η πανδημία φαίνεται να φέρνει πιο κοντά τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Οι επιπτώσεις της όμως είναι δραματικές στις οικονομικές, υγειονομικές και κοινωνικές δομές της ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Υγεία και οικονομία καθημερινά βρίσκονται σε σύγκρουση και αναζητούν νέες ισορροπίες. Εργαλεία όπως το Ταμείο Ανάκαμψης, που κινείται με βήματα χελώνας, πασχίζουν να κρατήσουν ζωντανή την οικονομία. Ελπίζω όχι για τους λίγους, αλλά για τους πολλούς. Στην υγεία άλλα θεραπευτικά εργαλεία τα εμβόλια τείνουν να περιορίσουν τον αριθμό των θανάτων, την εξάπλωση της πανδημίας και να θεραπεύσουν τις κοινωνίες και τους πολίτες από τις θανατηφόρες συνέπειες. Στο άλλο μέτωπο της άμυνας και της ασφάλειας γίνεται «τούρκικο παζάρι».
Οι προκλήσεις της Τουρκίας αποτελούν έναν διαρκές εθνικό ζήτημα για τον ελληνισμό στην Ελλάδα και την Κύπρο, παρά τις όποιες συγκυριακές διευθετήσεις με διαβουλεύσεις που ταιριάζουν στη ρήση του γεφυριού της Άρτας «τη μέρα το κτίζανε και το βράδυ το γκρεμίζανε». Ο μεγαλοϊδεατισμός της Τουρκίας φορτώνει νέα βάρη στη χώρα, με νέους εξοπλισμούς και τεράστια έξοδα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων στον αέρα, τη θάλασσα και τη στεριά. Αποτελούν έναν διαρκή εθνικό ζήτημα για τον ελληνισμό στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτό το «πέτρινο ακρωτήρι» στη Μεσόγειο που λέγεται Ελλάδα, έχει ανάγκη από εταίρους και συμμάχους και όχι από δανειστές και προστάτες.
Ζητάμε έναν χρόνο από τους εταίρους μας, η Ευρώπη να προστατέψει τα ευρωπαϊκά σύνορα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Τα οικονομικά συμφέροντα κρατών – μελών βάζουν φρένο, εμπόδια, έστω και για τις ελάχιστες κυρώσεις έναντι της Τουρκίας για να σταματήσει τις προκλήσεις.
Μάλιστα τη μέρα της εθνικής μας γιορτής για τα 200 χρόνια ορίστηκε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να συζητήσουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Για εμάς στο ανακοινωθέν υπάρχει δημοσιογραφικός σχολιασμός των επεισοδίων στο Αιγαίο και τη Μέση Ανατολή και οι κυρώσεις πάνε και πάλι στις καλένδες και βλέπουμε. Για την Τουρκία καλοπιάσματα και «πεσκέσια» για Visa, διαλόγους κορυφής, επανέναρξη συζητήσεων και άνοιγμα του κουμπαρά για το μεταναστευτικό. Η πατρίδα μας τίποτε δεν πήρε χειροπιαστό, πρακτικό, παρά μονάχα λόγια και ευχές.
Είναι καιρός γι’ αυτό η ηγεσία σε αυτό «το πέτρινο ακρωτήρι της Μεσογείου» να θέσει εθνικούς στόχους που να ενώνουν τον λαό και να βρίσκει λύσεις. Να ενώσει τα πυρά για Λευτεριά, Ειρήνη, Ανεξαρτησία και Ευημερία. Να κατανοήσουν εταίροι και σύμμαχοι, εχθροί και φίλοι, ότι το πνεύμα της φυλής μας και η ισχύς του πολιτισμού μας, αποτελούν το μεγαλύτερο αγαθό της πατρίδας μας. Έτσι μονάχα θα τιμήσουμε τους αγώνες του λαού για την πατρίδα μας.
* Ο Λουκάς Θ. Αποστολίδης είναι δικηγόρος, πρώην υπουργός