Δεν ξέρω αν στις 30 Απριλίου θα δούμε κόσμο στο Σύνταγμα να φωνάζει «Ολα τα ανεχτήκαμε, αυτό ΟΧΙ!», κρατώντας πανό με πιτόγυρα τυπωμένα πάνω. Πάντως, 40.000 χρήστες του facebook δήλωσαν πρόθυμοι, στη σελίδα που φτιάχτηκε για τη συγκέντρωση, να κατέβουν στο κέντρο και να διαμαρτυρηθούν για την επικείμενη αύξηση στην τιμή στο σουβλάκι, την οποία προανήγγειλαν ιδιοκτήτες ψητοπωλείων λόγω της αύξησης της τιμής του χοιρινού κρέατος. Σαράντα χιλιάδες άνθρωποι, με τον αριθμό τους να αυξάνεται συνεχώς, έτοιμοι να ξεσηκωθούν. Το πιτόγυρο σήκωσε τον Ελληνα απ’ τον καναπέ του.
Δεν λέω, και τα πιτόγυρα είναι ένα πλήρες, οικονομικό γεύμα, και ταυτόχρονα είναι και μια μικρή απόλαυση, μια απ’ τις λίγες που μπορούμε πια να έχουμε. Το πορτοφόλι μας δεν αντέχει πολλά-πολλά, αλλά ένα σουβλάκι το αντέχει. Να μας το κάνουν κι αυτό είδος πολυτελείας; Μας τη δίνει και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μάχη. Υπάρχει λογική πίσω απ’ την αντίδρασή μας, σίγουρα. Το πιτόγυρο δεν είναι σούσι, είναι μια τροφή που την έχουμε ανάγκη.
Μακάρι όμως να μας την έδινε έτσι και γι’ άλλα πράγματα, που η τιμή τους τα κάνει είδη πολυτελείας, ενώ δεν είναι. Μακάρι να ήμασταν έτοιμοι να δώσουμε μάχη και γι’ αυτά, μακάρι να πατούσαμε τόσο εύκολα buttons σε σελίδες που μας καλούσαν να πάμε να φωνάξουμε «Ολα τα ανεχτήκαμε, αυτό ΟΧΙ!» στο Σύνταγμα, και να εννοούσαμε τον ΦΠΑ στις σερβιέτες για παράδειγμα.
Ναι, τις σερβιέτες! Αυτές σκέφτηκα μόλις έμαθα για τον άμεσο ξεσηκωμό των συμπατριωτών μου για τους τυλιχτούς γύρους. Μόλις λίγες μέρες πριν έβλεπα να περνάει μπροστά μου έρευνα, η οποία έλεγε ότι περισσότερα από 10.000 κορίτσια στην Ελλάδα έχουν απουσιάσει από το σχολείο, επειδή δεν μπορούσαν να αγοράσουν προϊόντα περιόδου. Η έρευνα έγινε σε κορίτσια ηλικίας 12-18 ετών, σε συνεργασία με τις μητέρες τους, και διαπίστωνε επίσης ότι 20% των μαμάδων δυσκολεύεται οικονομικά να αγοράσει σερβιέτες, ενώ 18% των μαμάδων δεν έχει αγοράσει προϊόντα πρώτης ανάγκης τουλάχιστον μια φορά, προκειμένου να αγοράσει σερβιέτες.
Και πώς να τις αγοράσεις τις άτιμες; Βλέπεις την τιμή και δαγκώνεσαι, και φτάνεις στο σημείο να λες: άντε να μπω στην κλιμακτήριο να γλιτώσω. Μια τιμή, που βέβαια έχει εκτιναχθεί στα ύψη λόγω του 24% ΦΠΑ που έχει επιβληθεί σε αυτά τα είδη, έναν από τους υψηλότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λες και τα προϊόντα που χρειαζόμαστε για την περίοδο είναι είδος δεύτερης και τρίτης, και όχι πρώτης ανάγκης.
Γι’ αυτά τα πράγματα δεν αξίζει να ξεσηκωθούμε;
Κάποιοι, πάντως, έχουν ξεσηκωθεί. Στη Βρετανία έχουν κατέβει στους δρόμους διεκδικώντας τη μείωση του ΦΠΑ στις σερβιέτες και τα ταμπόν, ενώ το 2017, μια 18χρονη, η Αμίκα Τζορτζ (Amika George), συγκέντρωσε χιλιάδες υπογραφές και κατάφερε να κάνει την πολιτεία να θέσει σε προτεραιότητα το αίτημα, να παρέχονται δωρεάν προϊόντα γυναικείας υγιεινής στα σχολεία, όπως παρέχεται το δωρεάν γεύμα. Και η Αμίκα, από μια παρόμοια διαπίστωση ξεκίνησε τον αγώνα που έφτασε να γίνει κίνημα (#freeperiods) και να φέρει το ζήτημα σε πρώτο πλάνο: έμαθε ότι υπάρχουν στη χώρα της κορίτσια που απουσιάζουν απ’ το σχολείο επειδή δεν μπορούν ν’ αγοράσουν σερβιέτες.
Και στην Αυστραλία έχουν αντιδράσει, και μετά από πολύ αγώνα, κατάφεραν να καταργήσουν τον επιπλέον φόρο σ’ αυτά τα είδη προσωπικής υγιεινής. Στη δε Σκωτία, μετά από αντίστοιχη έρευνα που διαπίστωνε ότι μεγάλος αριθμός κοριτσιών χρησιμοποιεί χαρτί τουαλέτας, κάλτσες ή και χαρτί εφημερίδων αντί για ταμπόν και σερβιέτες, η πολιτεία αποφάσισε να τις μοιράσει δωρεάν στα σχολεία και να τις βάλει επίσης δωρεάν στις δημόσιες τουαλέτες, δίπλα στο χαρτί υγείας. Στην Ελλάδα, έχει ξεκινήσει η εκστρατεία #MinEisaiApousa. Στόχος, να εξασφαλίσει ότι η έλλειψη προστασίας κατά τη περίοδο δεν θα εμποδίσει την μάθηση των κοριτσιών.
Δεν θα ήταν ωραίο 40.000 άνθρωποι στο Σύνταγμα να φωνάζουν #MinEisaiApousa;
ΥΓ. Δείτε το ντοκιμαντέρ «Period. End of sentence» της Rayka Zehtabchiπου που βραβεύτηκε και με Όσκαρ. Και μετά, ξεσηκωθείτε και για τα πιτόγυρα.