Τι συμβαίνει τέλος πάντων με τον εκλογικό νόμο; Θα αλλάξει ή δεν θα αλλάξει; Εννοούμε τον εκλογικό νόμο που θα ισχύσει στις επαναληπτικές ή ίσως και στις επανα-επαναληπτικές εκλογές. Οι πρώτες θα γίνουν έτσι κι αλλιώς με απλή αναλογική και για τα τέρατα που θα ξεπροβάλλουν από τους αφρούς του καζανιού που βράζει ανεξέλεγκτα, την απόλυτη ευθύνη θα την έχει ο Αλέξης. Mπορεί το μέτρο του 3% να παραμένει για είσοδο στη Βουλή, αλλά η απλή αναλογική δίνει κίνητρο για χαλαρή ψήφο. Ενδεχομένως να δούμε από κόμματα Αλβανών μέχρι κόμματα ποδοσφαιρικών ομάδων.
Το νταβαντούρι είναι για τις επαναληπτικές εκλογές και για τον εκλογικό νόμο με τον οποίο θα γίνουν. Σήμερα ισχύει ο εκλογικός νόμος που ψήφισε ο Κυριάκος, ο οποίος χοντρικά δίνει 40 έδρες μπόνους στο πρώτο κόμμα και ο πρώτος χρειάζεται (πάλι χοντρικά) ένα 37,5% για να κυβερνήσει αυτοδύναμος. Μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία προέκυψε ξάφνου η πιθανότητα να αλλάξει πάλι ο νόμος αυτός και να αντικατασταθεί από άλλον που θα δίνει αυτοδυναμία ευκολότερα.
Επισήμως οι κυβερνητικοί παράγοντες (που μαζικά έτρεξαν στον Πρωθυπουργό και του το πρότειναν) δικαιολογούν μια τέτοια κίνηση από τη διεθνή αναταραχή και τις οικονομικές επιπτώσεις της, που δεν δίνουν στη χώρα την πολυτέλεια μιας παρατεταμένης περιόδου αβεβαιότητας και ακυβερνησίας. Στην πραγματικότητα, φοβούνται ότι υπό τις παρούσες συνθήκες έκτακτης οικονομικής κρίσης, ο στόχος του 37,5% είναι παρακινδυνευμένος και προτείνουν μείωσή του. Ετσι κι αλλιώς δεν μηχανεύονται κάτι εξωθεσμικό, απλώς να μπορεί ο πρώτος (που θα έχει μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο) να φτιάξει κυβέρνηση.
Η πρόταση αυτή «έπαιξε» πολύ στον δημόσιο διάλογο. Ο Μητσοτάκης ήταν ευθύς εξαρχής αρνητικός, δεν του «πάει» να αλλάξει εκλογικό νόμο που ψήφισε ο ίδιος. Είναι πολύ θεσμικός για τέτοιες κινήσεις, ούτε «δένει» η μανία του να κάνει εκλογές στο τέλος της τετραετίας με μια στοχευμένη αλλαγή εκλογικού νόμου λίγο πριν στηθούν οι κάλπες. Από την άλλη, η πίεση που δέχτηκε από τους ανθρώπους του ήταν αφόρητη και όχι δίχως επιχειρήματα.
Κάποιοι πίστεψαν ότι μάλλον τον είχαν πείσει μέχρι που, προ διημέρου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών ξεκαθάρισαν ότι δεν υπάρχει τέτοια κυβερνητική πρόθεση. Είχε προηγηθεί ένα «επί του παρόντος» του κ. Οικονόμου που τροφοδότησε τα σενάρια και επιτάχυνε την επίσημη κυβερνητική διάψευση. Εκεί βρισκόμαστε τούτη τη στιγμή. Οι επαναληπτικές θα γίνουν με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Αυτό είναι το ρεπορτάζ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που φοβάται πολύ αυτή την πιθανότητα, ανέβηκε στα κάγκελα. Μιλά για εκλογομαγειρέματα (έχει τα δίκια του) και για κυβερνητική ηττοπάθεια (εδώ γελάμε). Διότι αν υπάρξει αλλαγή, θα πρόκειται πράγματι για εκλογική μεθόδευση (αλλά προς την κατεύθυνση εναρμονισμού της πολιτικής ηγεμονίας Μητσοτάκη σε κυβερνησιμότητα του τόπου), αλλά από την άλλη είναι πραγματικά αστείο να κατηγορείται για ηττοπάθεια αυτός που φοβάται ότι δεν θα ξεπεράσει το 37,5% από κάποιον που μοιάζει ανίκανος να ξεπεράσει το 25%.
Οι υποστηρικτές της αλλαγής λένε ότι άπαξ και αλλάξει ο νόμος, η χώρα δεν θα μπει σε περιπέτεια, ενώ η αντίδραση της αντιπολίτευσης θα ξεχαστεί από την επομένη της ψήφισής του. Εξάλλου και ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτα έκανε εκλογές με ενισχυμένη και κατέφυγε στην απλή αναλογική μόνο όταν πήγε δεύτερος στις δημοσκοπήσεις. «Ποιος θυμάται πότε και γιατί ψηφίστηκε ο νυν εκλογικός νόμος;» ρωτάνε. «Ουδείς θυμάται, απλώς όλοι κάνουν τα σχέδιά τους με βάση τον υπάρχοντα». Δεν έχουν κι άδικο.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τι σκέφτεται και αποφάσισε να μην τον αλλάξει; Πρώτον, ότι δεν θέλει να φανεί καιροσκόπος. Δεύτερον, θεωρεί ότι αν η ΝΔ πάρει ένα 33%-34% στις πρώτες εκλογές, τότε στις δεύτερες θα φθάσει το περιβόητο 38%. Αυτό το νούμερο θα το φέρει η ανησυχία του κόσμου για παρατεταμένη ακυβερνησία, η απόλυτη έλλειψη αφηγήματος από τον ήδη ηττημένο στις πρώτες εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ποσοστό των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ που βλέπουν φιλικά την κυβερνητική δράση και δεν είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν το μέλλον του τόπου για να επικυρώνουν εσαεί την άχρωμη ουδετερότητα Ανδρουλάκη. Για να δούμε αν ο Κυριάκος έχει δίκιο ή άδικο…