Απόψεις

Ευρώπη, το νέο σπίτι του Ισλάμ;

Οι πληθυσμοί πάντα στην ανθρώπινη Ιστορία μετακινούνταν, οι μετακινήσεις τους όμως έχουν ένα κοινό γνώρισμα με τις πανδημίες: ενώ συνέβαιναν κατ’ επανάληψη ανά τους αιώνες, δεν διατηρούμε μνήμες από αυτές
Αθηναΐς Νέγκα

Στην Ιστορία του, ο δυτικός κόσμος παρείχε στον άνθρωπο περισσότερο πλούτο και ανέσεις από οποιονδήποτε άλλον πολιτισμό, η πληθώρα ωστόσο των αγαθών φαίνεται να δημιουργεί ένα παράδοξο: ενώ έχουμε περισσότερα από αυτά που χρειαζόμαστε, μας τελειώνουν οι άνθρωποι, καθώς οι πληθυσμοί που θεωρούνται δυτικοί εξαφανίζονται και σιγά σιγά τους αντικαθιστούν, με μεγάλη ταχύτητα, άλλοι.

Είναι άραγε πλάνη ή ρεαλισμός να πιστεύουμε ότι η μετανάστευση μπορεί να εξελιχθεί ομαλά και αντίθετες κουλτούρες να βρουν κοινά σημεία ώστε να συμπορεύονται ειρηνικά;

Τα παρακάτω στοιχεία αναδημοσιεύθηκαν σε άρθρο στο σάιτ του δεξιόστροφου Ινστιτούτου Γκέιτστοουν και επιχειρούν να διαγνώσουν τον τρόπο με τον οποίο οι σημερινές δυτικές κοινωνίες μεταλλάσσονται ραγδαία. Το πώς αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης πληροφορίες και εκτιμήσεις για τα δημογραφικά παραμένει όμως ζήτημα ιδεολογίας. Πρέπει, τελικά, να μας τρομάζουν οι αλλαγές στο πολυπολιτισμικό μείγμα των ευρωπαϊκών κοινωνιών ή να μας προετοιμάζουν για μια πραγματικότητα που οφείλουμε να δεχτούμε με ωριμότητα ώστε να την αντιμετωπίσουμε;

Οι πληθυσμοί πάντα στην ανθρώπινή Ιστορία μετακινούνταν, οι μετακινήσεις τους όμως έχουν ένα κοινό γνώρισμα με τις πανδημίες: ενώ συνέβαιναν μέσα στους αιώνες και επαναλαμβάνονταν, δεν διατηρούμε μνήμες από αυτές. Τα παραδείγματα των μεγάλων αλλαγών δεν είναι αποκλειστικά ευρωπαϊκό φαινόμενο. Η Ταϊβάν, που κυριολεκτικά έχει μάθει να ζει και να αναπτύσσεται με τον φόβο της εισβολής της Κίνας, αντιμετωπίζει νέα απειλή στην ασφάλειά της, καθώς αντιμετωπίζει το σοβαρότερο δημογραφικό πρόβλημα παγκοσμίως, γεγονός που καθιστά μια μελλοντική εισβολή μάλλον απίθανη: Η Κίνα, εκτιμούν όσοι θεωρούν μη αναστρέψιμη τη μείωση των γεννήσεων, δεν θα χρειαστεί να «εισβάλει» σε μια χώρα που εξαλείφεται μόνη της.

Ανάλογο είναι το πρόβλημα της Ιταλίας. Φέτος στα σχολεία θα φοιτήσουν 120.000 λιγότεροι μαθητές, μέχρι το 2050, 60% των Ιταλών δεν θα έχουν αδέλφια, ξαδέλφια, θείους ή θείες και έτσι η παραδοσιακή ιταλική οικογένεια που μαζεύεται γύρω από ένα τραπέζι θα γίνει ανάμνηση.

Η Ευρώπη γενικότερα συρρικνώνεται. Το 2021, έχασε 1,4 εκατομμύρια από το πληθυσμό της και οι γεννήσεις σε πολλές κοινωνίες καταγράφουν αρνητικό ρεκόρ από το 1950.

Τα δύο τρίτα των ανθρώπων στον πλανήτη ζουν σε χώρες όπου οι γεννήσεις είναι λιγότερες από τον αριθμό που απαιτείται ώστε ο πληθυσμός να μένει σταθερός και την ίδια ώρα, αλλού, οι γεννήσεις αυξάνονται ραγδαία.

Μέσα στα επόμενα 4 λεπτά, 1.000 παιδιά θα γεννηθούν στον κόσμο, εκ των οποίων τα 172 θα είναι στην Ινδία, 103 στην Κίνα, 57 στη Νιγηρία, 47 στο Πακιστάν και στην Ευρώπη μόνο 52.

Η Ινδία, μέσα στον επόμενο χρόνο, αναμένεται να ξεπεράσει την Κίνα σε πληθυσμό, με τους μουσουλμάνους να ξεπερνούν σε ποσοστό το 20% και να αποτελούν την πολυπληθέστερη παγκοσμίως μουσουλμανική κοινότητα που θα χρειαστεί να αναζητήσει τρόπο συνύπαρξης με τους ινδουιστές.

Για να επιστρέψουμε όμως στην ιδιαίτερη κατάσταση της Γηραιάς Ηπείρου, θα πρέπει να φανταστούμε ότι τα επόμενα χρόνια θα αντιμετωπίσει συνεχή μεταναστευτικά κύματα, προερχόμενα από τη Βόρεια Αφρική των 318 εκατομμυρίων κατοίκων. Σε αυτούς, θα προστεθούν ακόμη περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες από την Υποσαχάρια Αφρική. Η μαζική μεταναστευτική μετακίνηση που συχνά έχουμε την εντύπωση ότι είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον, έχει εδώ και χρόνια αποτυπωθεί σε αριθμούς.

Στη Γαλλία, το 26,9% των παιδιών ηλικίας 0-4 ετών δεν προέρχονται από οικογένειες Ευρωπαίων, το ίδιο ισχύει και για το 17,1% των νέων 18-24 ετών.

Σύμφωνα με στοιχεία του Ιδρύματος Σόρος, ήδη από το 2011, σε μεγάλες πόλεις όπως η Μασσαλία, 30%-40% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι και αρκετοί από αυτούς Αφρικανοί. Το αν θα πρέπει κανείς να ανησυχεί για τέτοιες αυξήσεις είναι και πάλι θέμα οπτικής. Ενα επιχείρημα υπέρ της μετανάστευσης είναι πως παρά τους αριθμούς, πόλεις με υψηλά ποσοστά μουσουλμάνων στην Ευρώπη συνεχίζουν να αναπτύσσονται χωρίς μεγάλα προβλήματα ή αναταραχές.

Μπορεί, λοιπόν, η Ευρώπη να αποτελέσει το καινούργιο σπίτι εκατομμυρίων μουσουλμάνων που θα τη μεταμορφώσουν, θα αλλάξουν δραστικά τις γειτονιές της και την εικόνα της, για πάντα, χωρίς όμως να την ανατρέψουν;

Το τι συμβαίνει μακριά από εμάς έχει επίσης ενδιαφέρον.

Το Πακιστάν τα επόμενα χρόνια θα μετατραπεί σε ένα καζάνι νεανικού πληθυσμού 403 εκατομμυρίων που θα βράζει με την ελπίδα της μετανάστευσης στη Δύση, ενώ το Αφγανιστάν αναμένεται να διπλασιάσει τους πολίτες του.

Οι φτωχότεροι Ευρωπαίοι έχουν πάψει να κάνουν μεγάλες οικογένειες. Οπως είναι γνωστό, χώρες όπως η Βουλγαρία και η Σερβία βλέπουν δραστική μείωση των γεννήσεων από τη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα, ενώ στις περιπτώσεις των μικρότερων, όπως η Λιθουανία και η Λετονία, η μείωση είναι ακόμη πιο αισθητή.

Και η Γερμανία «εξαφανίζεται». Ενα τέταρτο των κατοίκων της προέρχεται από άλλη χώρα ή έχει γονείς που γεννήθηκαν εκτός Γερμανίας. Οι διαφορετικές πολιτικές στο Μεταναστευτικό δεν φαίνεται να αλλάζουν το ότι άλλες εθνότητες, ακόμη και εσωτερικά, αυξάνονται και επεκτείνονται συνεχώς.

Στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, από την αρχή της παντοδυναμίας του μέχρι τα επόμενα χρόνια, οι Ρώσοι θα είναι κατά 15 εκατομμύρια λιγότεροι, ενώ ένα τρίτο έως οι μισοί από τους εναπομείναντες θα είναι πλέον μουσουλμάνοι. Σύμφωνα μάλιστα με αναλυτές, ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα για τα μέτρα της Ρωσίας αποτελεί μια από τις αφορμές που πυροδοτούν τον αναθεωρητισμό και οδήγησαν στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας.