Απόψεις

Επιστροφή στην κανονικότητα ίσον… ένας γιατρός στην Ακρόπολη

Παραζαλισμένοι κοιτάμε τα απολύτως λογικά, τα αυτονόητα, να γίνονται πράξη. Μέσα σε μια μέρα η νέα υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, φρόντισε να υπάρχει γιατρός στον Ιερό Βράχο – όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προτεραιότητα τη δημιουργία Διαστημικής Υπηρεσίας
Ελένη Δημητρακάκη

Επιστροφή στην κανονικότητα. Επανάσταση του αυτονόητου. Οι διακηρύξεις αυτές του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη φυσιογνωμία και το επιθυμητό αποτέλεσμα της διακυβέρνησής του είναι του είδους που φέρνουν χασμουρητά και πνιχτά γέλια, αφού ξέρεις στο πετσί σου ότι τίποτα από αυτά δεν μπορεί να επιτευχθεί. Τα έχουμε ξανακούσει. Διεκδίκησε την πατρότητα των συνθημάτων και ο Γιώργος Παπανδρέου. Ωσπου έρχεται το ταπεινό υπουργείο Πολιτισμού, αυτό που κάποιοι ξεχνούν και ότι υπάρχει, με μια απλή κίνηση να εγκαταστήσει την κανονικότητα. Και μένεις να κοιτάς έκπληκτος και με την κρυφή ελπίδα: βρε λες;

Η Λίνα Μενδώνη, η υπουργός Πολιτισμού, λίγη ώρα μετά την ορκωμοσία της το απόγευμα της Δευτέρας, ενώ βρισκόταν ακόμα στο αμφιθέατρο του υπουργείου, δέχθηκε τα συγχαρητήρια του προέδρου της  ΠΕΥΦΑ (Πανελλήνια Ενωση Υπαλλήλων Φύλαξης Αρχαιοτήτων) ο οποίος της είπε ότι κάποια στιγμή, σύντομα, θέλει να την ενημερώσει για την Ακρόπολη. «Δεν έχουμε γιατρό, ούτε νοσοκόμα. Συμβαίνουν ατυχήματα, λιποθυμίες, τουρίστες και υπάλληλοι παθαίνουν ηλίαση. Πότε μπορείτε να κάνετε κάτι;». Το πότε ήταν μέσα στο επόμενο λεπτό, με ένα τηλεφώνημα εκεί που ήξερε ήδη η κυρία Μενδώνη ότι πρέπει να απευθυνθεί, αφού έχει διατελέσει συνολικά δέκα χρόνια γενική γραμματέας του υπουργείου και γνωρίζει πώς να βρει λύσεις.

Τρίτη απόγευμα έγινε αυτό. Τετάρτη πρωί, ένας γιατρός βρισκόταν στην Ακρόπολη και προσέφερε ήδη τις υπηρεσίες του στους πρώτους επισκέπτες που αντιμετώπισαν πρόβλημα. Το κενό ετών έκλεισε έτσι απλά: με ένα τηλεφώνημα. Η Ακρόπολη έχει γιατρό. Σκέφτομαι πρώτα το «ουάου» του Βαρουφάκη, ύστερα το ουάου που αναφώνησαν κάποιοι με την είδηση για τον γιατρό και κάπου εκεί εντοπίζω την σφαίρα της κανονικότητας (παρεμπιπτόντως οπλίτη γιατρό και όχι στρατιωτικό γιατρό, όπως γράφουν κάποιοι).

Το υπουργείο Πολιτισμού, με την απλή αυτή πράξη που σηματοδοτεί τόσα πολλά για την λειτουργία του κράτους και για τον τρόπο παρέμβασης των υπουργών, έγινε έτσι το πρώτο μήνυμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το φτωχό υπουργείο Πολιτισμού έσωσε την τιμή, έγινε το πετράδι στο στέμμα της κυβέρνησης δυο ημέρες μετά την ορκωμοσία. Το αυτονόητο που σε κάνει να αισθάνεσαι ασφαλής και κάπως πιο περήφανος.

Το κράτος στην υπηρεσία του πολίτη. Ο υπουργός όχι περιφερόμενος άρχων σε πασαρέλα, αλλά υπόλογος στον πολίτη. Ενας γιατρός στην Ακρόπολη. Αυτό το… ορόσημο (!) το κατακτήσαμε. Με ένα τηλεφώνημα. Α, ναι, θα γίνουν και εργασίες συντήρησης ή αντικατάστασης στα κλιματιστικά που εδώ και χρόνια δεν λειτουργούν στα φυλάκια της Ακρόπολης.

Βρε για κοίτα η Μενδώνη…