Απαντώντας στις επικρίσεις για το επίδομα διατροφής, ο Πρωθυπουργός, μίλησε για «αριστερούς του χαβιαριού» και «φιλελεύθερους πολυτελείας». Αυτοί με το χαβιάρι είναι εκείνοι που γκρίνιαξαν για το ύψος της ενίσχυσης. Και θα γκρίνιαζαν ακόμα και αν το επίδομα εξασφάλιζε ένα γεμάτο καρότσι σουπερμάρκετ.
Οι «φιλελεύθεροι πολυτελείας» είναι αυτοί που σήκωσαν το φρύδι, εκφράζοντας μία γενικότερη δυσφορία για την επιδοματική πολιτική. Και το έκαναν για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή δεν έχουν να περιμένουν κάτι και, δεύτερον, επειδή σε μεγάλο βαθμό είναι εκείνοι που πληρώνουν για τα επιδόματα. Βέβαια δεν είναι πολλοί, τουλάχιστον όπως μας δείχνουν τα φορολογικά στοιχεία.
Διότι για την Εφορία, το 40% των συμπατριωτών μας δήλωσε εισόδημα κάτω των 5.000 ευρώ. (Τα στοιχεία δημοσίευσε η «Καθημερινή».) Είναι λογικό, λοιπόν, το 80% των νοικοκυριών, στοιχείο που συγκλονίζει τον Αλέξη Τσίπρα, να δικαιούται επιδότησης για τη διατροφή του. Τα κονδύλια και το ύψος των επιδοτήσεων υπολογίζονται με βάση τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων. Ε, αυτά τα στοιχεία παρουσιάζουν ένα φορολογικό σώμα που επιβιώνει από θαύμα. Οι μισοί ελεύθεροι επαγγελματίες παρουσιάζουν ζημιές επί σειρά ετών. Και μόλις το 17% των φορολογουμένων δηλώνει εισόδημα άνω των 20.000 ευρώ.
Δέκα χρόνια κρίσης και τρία μνημόνια φαίνεται ότι έριξαν ελάχιστο φως στο μαύρο χρήμα που παράγει η παραοικονομία και η αδήλωτη εργασία. Και αφού ένα μεγάλο ποσοστό των συμπατριωτών μας κλέβει την Εφορία χωρίς να δηλώνει το εισόδημά του, τότε είναι λογικό οι δικαιούχοι των επιδομάτων να συγκροτούν ένα τεράστιο πλήθος. Κανένας δεν γνωρίζει πόσοι εισπράττουν επιδόματα χωρίς να τα δικαιούνται, βάσει εισοδηματικών κριτηρίων. Το βέβαιο είναι ότι οι φοροφυγάδες κλέβουν από την τσέπη των πραγματικών δικαιούχων. Αν το κράτος μπορούσε να εντοπίσει ποιοι στα αλήθεια είναι ευάλωτοι, η ενίσχυση που θα χορηγείτο θα ήταν στοχευμένη, ουσιαστική και μεγαλύτερη. Τώρα χορηγείται οριζοντίως και μαζί με τους έχοντες ανάγκη εισπράττουν και εκείνοι με το χρήμα κάτω από το στρώμα ή στη θυρίδα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο αντιδρούν οι φιλελεύθεροι πολυτελείας που έχουν και τη μεγαλύτερη συνεισφορά στα φορολογικά έσοδα. Λαμβάνουν επιδόματα άνθρωποι που δεν τα έχουν ανάγκη, ενώ οι συνεπείς φορολογούμενοι (δηλαδή αυτοί που δεν μπορούν να κλέψουν) συνεχίζουν να σηκώνουν τα βάρη.
Σε έναν ιδεατό ελληνικό κόσμο τα ποσά για επιδόματα θα ήταν κατά πολύ μικρότερα, αλλά θα χορηγούσαν ουσιαστική ενίσχυση. Και οι πόροι που θα έμεναν στην άκρη θα μπορούσαν να διοχετευτούν σε αναπτυξιακές κατευθύνσεις, ας πούμε στην επιχειρηματικότητα των νέων, των γυναικών, των ανέργων. Τώρα μοιράζονται όλα σε όλους. Κάποιοι θα εισπράξουν και θα πουν, δικαίως, ότι είναι λίγα. Και κάποιοι άλλοι θα εισπράξουν και δεν θα δώσουν καν σημασία στα ψιλά.