Επτακόσιες χιλιάδες ευρώ! Τόσα υπολόγιζαν, -κατά δήλωση του Πρωθυπουργού- για την αποκομιδή χιλιάδων τόνων καύσιμης ύλης, «σουβενίρ» της τραγωδίας στο Μάτι, σύμφωνα με την σύμβαση που είχε συναφθεί. Προσέξτε!… Χωρίς να έχει υπολογιστεί στο ποσόν και η -υποχρεωτική- εν συνέχεια μεταφορά. Για τη μεταφορά θα έβγαινε άλλο κονδύλι. Συμφέρουσα ανέκαθεν η τακτική της «σαλαμοποίησης»… Οπως αντιλαμβάνεται, ακόμα και μικρό παιδί, στην απόλυτη τραγωδία των 100 νεκρών στο Μάτι, κάποιοι, ως άλλοι μαυραγορίτες, μυρίστηκαν «δουλίτσα».
Αντιστοίχως, επί έναν ολόκληρο χρόνο, η εικόνα στο μεγάλο οικόπεδο επί της Λεωφ. Μαραθώνος, το οποίο είχε ενοικιαστεί για να συγκεντρώνονται τα υλικά που προανέφερα, ήταν άθλια. Και οι κάτοικοι έκρουαν προς κάθε κατεύθυνση τον κώδωνα του κινδύνου για τη βραδυφλεγή βόμβα στην ρημαγμένη περιοχή τους. Λες και όλη η έγνοια των ανευθυνο-υπεύθυνων ήταν, μήπως και δεν κατορθώσουμε θρήνο – πάνω στον θρήνο, με μια σπίθα.
Με το που ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τη διακυβέρνηση της χώρας, εξέλαβε το θέμα αυτό ως προσωπική του υπόθεση-ευθύνη και διαβεβαίωσε για τη λύση του. Ανοιξε διαύλους επικοινωνίας με εταιρείες, οι οποίες προφανώς αντιλήφθηκαν ότι η συνεισφορά τους θα ήταν η απόδειξη της έννοιας «εταιρική κοινωνική ευθύνη».
Για να το πω στη γλώσσα του κ. Τσίπρα και των συντρόφων του, ο Πρωθυπουργός ζήτησε από το Κεφάλαιο, να πράξει αυτό που οφείλει να πράττει το Κεφάλαιο σε όλον τον κόσμο, όταν η ανάγκη το επιτάσσει. Μη μας τρομάζει η συνομιλία με το «Κεφάλαιο». Είμαι σίγουρη ότι, για παράδειγμα, η χήρα Παναγοπούλου άνετα θα συνέδραμε αντί κρουαζιέρας στον πρώην Πρωθυπουργό… μπουλντόζα. Ή ο κ. Κοπελούζος ή ο κ. Βαρδινογιάννης. Δεν διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις μαζί τους ο κ. Τσίπρας;
Σήμερα είδαμε τον Πρωθυπουργό να επισκέπτεται το συγκεκριμένο σημείο. Ο σκοπός επετεύχθη σε χρόνο ρεκόρ. «Αποδείξαμε πως η εκκαθάριση του οικοπέδου ήταν εύκολη. Απλά έπρεπε κάποιος να ασχοληθεί» δήλωσε. Δεν είναι το πιο σαρκαστικά υπαινικτικό, θλιβερά σουρεαλιστικό, με τακτ ξεμπροστιαστικό, ως διατύπωση; Στη συνέχεια βέβαια συνομίλησε με κατοίκους. Και ανήγγειλε και το εξίσου σημαντικό -και αυτονόητο- ότι οι εγκαυματίες της τραγωδίας θα αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ, για κάθε φάρμακο που κρίνεται αναγκαίο για την θεραπεία τους.
Ωστόσο, αγαπητοί μου αναγνώστες, έκπληκτοι στη συνέχεια παρακολουθήσαμε στους δέκτες μας (όσοι από μας έχουμε το βίτσιο να παρακολουθούμε ακόμα) τον Γιώργο Κυρίτση (αυτό κι αν είναι βίτσιο!) να κρίνει τα όσα είδαμε, χάσκοντας περισπούδαστα: «Μου έκανε εντύπωση κι εμένα ότι επί 20 επτά μιλούσε ο Πρωθυπουργός, για το ότι καθαρίστηκε ένα οικόπεδο από ξερά κλαδιά. Μεγάλη επιτυχία της λυβέρνησης. Και πήγε ο Πρωθυπουργός να πάρει τα credits» (έμαθε και το «credits», το asset της Αυγής) και στη συνέχεια σχολίασε για τους εγκαυματίες: «Τώρα θα αποζημιώνονται και οι κρέμες. Πάρα πολλά συγχαρητήρια στην κυβέρνηση που θα δώσει και τις κρέμες».
Κλασική περίπτωση η ισοπέδωση του κάθε τι, προκειμένου να μετρήσουν το ανάστημα του νοητικού αμμολοφίσκου τους ως Ολύμπου της σκέψης και να αυτοκαμαρωθούν. Θλιβεροί μισάνθρωποι! Κομματικού σωλήνα είδος. Σε θίγει ως πολίτη, ότι αξιώθηκαν να καμαρώσουν τον εαυτό τους στην ελληνική Βουλή.
Πέραν αυτού όμως, έχω μια ένσταση και για τον Πρωθυπουργό μας. Τι πάει να πει «εταιρείες ανέλαβαν»; Τι σόι αφανείς ευεργέτες; Να ονοματίζουμε τις εταιρείες, όπως σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Να κτίσουμε από την αρχή μια σχέση εμπιστοσύνης και εκτίμησης. Θαρρεί κανείς ότι στις μέρες μας, μόνο το Ίδρυμα Νιάρχος μας επιτρέπεται να αναφέρουμε, ως αστείρευτη αγελάδα χρήματος. Να αντιληφθούμε την αναγκαιότητα της επιχειρηματικότητας και να επανεκτιμήσουμε την αιμοδοσία που προκύπτει για την εθνική μας οικονομία. Και να γίνονται όλα υπό το φως ενός σπουδαίου ελληνικού ήλιου. Καθαρά και ξάστερα. Αμήν!
ΥΓ 1 Πολιτική στα μέρη μας, κυρίως είναι οικόπεδα με βραδυφλεγή υλικά που αναμένουν κάποιον να ενδιαφερθεί, μόλις πριν την τραγική ανάφλεξη. Τη διάρκεια πληρώνουν πάντα οι συνεπείς.
ΥΓ2. Χειρότερο είδος του βλακός, ο βλαξ με άποψη.