Αν ο Σαμαράς θέλει τη σημερινή ΝΔ πιο δεξιά κι από την καθαρόαιμη δεξιά, δεν έχει παρά να ξαναφτιάξει την Πολιτική Άνοιξη. Αν τον ενοχλούν θανάσιμα οι «διευρύνσεις» του Κυριάκου Μητσοτάκη προς το «Πολιτικό Κέντρο» που απ’ τον Αντώνη θα ερμηνεύονται εσαεί ως «μετατοπίσεις» της παράταξης του σε ξένα ιδεολογικά χωρικά ύδατα, ας επαναλάβει το μοιραίο βήμα που είχε κάνει επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τώρα είναι σοφότερος, ενδέχεται να πετύχει κάτι καλύτερο.
Όσα ο πρώην πρωθυπουργός είπε στα «Νέα Σαββατοκύριακο», αποδεικνύουν ένα και μοναδικό πράγμα. Oτι ο Κυριάκος έχει την τύχη ή την ατυχία (όπως θέλετε πάρτε το) να αντιμετωπίζει μια αντιπολίτευση και μια εσωκομματική αντιπολίτευση που ζουν στον πολιτικό βιότοπο της περασμένης δεκαετίας. Τσίπρας και Σαμαράς, παρά τις αβυσσαλέες διαφορές τους, έχουν αυτό το κοινό γνώρισμα. Έχουν αγκιστρωθεί στη δεκαετία του 2010. Σκέφτονται, αναλύουν, πολιτεύονται ή αντιπολιτεύονται σαν να βρισκόμαστε στην επαύριον του διαγγέλματος Γιώργου από το Καστελόριζο.
Αυτή κοινή παγίδευση τους στα πολιτικά και κοινωνικά βαλτόνερα της μνημονιακής περιόδου, δεν τους καθιστά μόνο εξίσου ανήμπορους να επηρεάσουν αποτελεσματικά τα σημερινά πολιτικά δρώμενα. Τους καθιστά και εξ αντικειμένου συμμάχους, έναντι του Κυριάκου. Από διαφορετικά κορφοβούνια προφανώς και δίχως υποχρεωτικά όμοιες προσωπικές στοχεύσεις, καταλήγουν να κάνουν κοινό ανταρτοπόλεμο κατά του Μητσοτάκη με ενιαία στόχευση. Την απομάκρυνση της σημερινής ΝΔ από το Κέντρο. Ο Τσίπρας θέλει ένα Κέντρο μακριά από την ΝΔ για να το καρπωθεί και να ξαναγίνει πρωθυπουργός. Ο Σαμαράς θέλει μια ΝΔ χωρίς το Κέντρο, ώστε να ξαναποκτήσει ρόλο ως μικροφύλαρχος σε μια δήθεν ιδεολογικά αποκαθαρμένη ΝΔ.
Ο αγωνία του Σαμαρά μήπως «η σύγχρονη Δεξιά-Κεντροδεξιά, η μεγαλύτερη πολιτική παράταξη της χώρας μπει στην γωνία» από τις «διευρύνσεις» Μητσοτάκη, είναι βαθύτατα φοβική και μεμψίμοιρη. Η Κεντροδεξιά κυβερνά την χώρα, διαθέτει διαρκή πολιτική ηγεμονία στο σκηνικό της και πάει κατ’ ευθείαν για νέα νίκη και δεύτερη τετραετία. Όταν ένας πρώην πρωθυπουργός ερμηνεύει αυτά τα δεδομένα ως πολιτικό παραγκωνισμό και αποστράτευση της Κεντροδεξιάς, τότε κάποιος πρέπει να του πει ότι η ανάλυση και τα κριτήρια του έχουν κάψει φλάντζες. Η δε προειδοποίηση του ότι «η ΝΔ δεν είναι Ποτάμι», είναι αστεία. Μ’ ένα 40% στην κωλότσεπη του, ο Κυριάκος μόνο «Ποτάμι» του 1,52% των ευρωεκλογών του 2019 δεν είναι.
Καλά θα κάνει ο Αντώνης Σαμαράς να βρει για τον εαυτό του έναν διαφορετικό ρόλο απ’ αυτόν του σκληροπυρηνικού ηγετίσκου της πούρας Δεξιάς στο εσωτερικό της ΝΔ. Oχι τίποτα άλλο, κινδυνεύει να γίνει Αντώναρος και δεν του αξίζει. Και να μην παρασέρνεται από γραμμικές αναγνώσεις της Iστορίας…