Μόνο από τον θεατρικό οίστρο με τον οποίο στάθηκε μπροστά στις κάμερες έξω από την ΑΔΑΕ, το μεσημέρι της Τρίτης, ο Αλέξης Τσίπρας, καταλάβαινες ότι η υπόθεση «έχει ψωμί»: Με τον φάκελο Ράμμου στο χέρι και με ύφος που έδειχνε ότι συναισθάνεται την κρισιμότητα των στιγμών να βαραίνει τις πλάτες του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε με στόμφο λίγες μόνο λέξεις (από τον θρύλο με τον μυλωνά και τον Φρειδερίκο τον Μέγα της Πρωσίας). Δήλωσε: «Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα δικασταί εις τας Αθήνας. Και το φως της Δημοκρατίας για ακόμα μία φορά νίκησε το σκοτάδι».
Αυτή ήταν η έναρξη του έργου στο οποίο οι ιθύνοντες Κουμουνδούρου οραματίστηκαν «υποστηρικτικό ρόλο» (ως supporting cast του κ. Τσίπρα!) για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου…
Ισως επειδή οι πρωταγωνιστές των έργων σε κάποιον πρέπει να τα λένε (όταν δεν πρόκειται για μονόλογο), στο μυαλό τους η Πρόεδρος θα μπορούσε να ενταχθεί (ερήμην της ασφαλώς) σε ένα προεκλογικό σόου «produced by SYRIZA».
Η αρχή ήταν η συνάντηση με τον Χρήστο Ράμμο, η παραλαβή του φακέλου και η βαρύγδουπη δήλωση. Λίγο αργότερα το περιεχόμενο είχε ήδη διαρρεύσει στην ιστοσελίδα της «αγαπημένης εφημερίδας» του ΣΥΡΙΖΑ με βάση «αποκλειστικές πληροφορίες».
Η προγραμματισμένη επίσκεψη του κ. Τσίπρα στην Πρόεδρο ήταν η δεύτερη πράξη του έργου πριν την εμφάνισή του την Τετάρτη στη Βουλή (με τις διαρροές και τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για πρόταση μομφής, ονόματα κλπ.).
Μέχρι τώρα η σκηνοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι παρόμοια με αυτή της Novartis: Δύο πολύ σοβαρές υποθέσεις (Novartis και υποκλοπές), παρόμοια παραμορφωτική και στομφώδης προσέγγιση.
Τότε είχαμε αποκλειστικά δημοσιεύματα στην «αγαπημένη εφημερίδα», Δημήτρη Τζανακόπουλο στον Άρειο Πάγο «για ενημέρωση» και αργότερα γκραν σόου με δέκα κάλπες στη Βουλή.
Τώρα έχουμε πάλι αποκλειστικά δημοσιεύματα, Τσίπρα σε Ράμμο «για ενημέρωση» και γκραν σόου στη Βουλή από την Τετάρτη.
Τότε είχαμε «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως» από τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο στην καγκελόπορτα του Μαξίμου, τώρα έχουμε «δημοκρατική εκτροπή» από τον Τσίπρα (μερικά μέτρα παρακάτω στον ίδιο δρόμο) στην έξοδο του Προεδρικού Μεγάρου.
Η υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό που μπορεί να ειπωθεί από τώρα είναι ότι τέτοιου είδους χειρισμοί για σοβαρές υποθέσεις, πρώτον, δεν διευκολύνουν την αναγκαία διερεύνηση της αλήθειας και, δεύτερον, δημιουργούν πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για τις μεθοδεύσεις που έχουν προηγηθεί.
Τις οποίες ως συνήθως θα τις μάθουμε αργότερα. Όταν κάτσει η σκόνη του εντυπωσιασμού.
ΥΓ: Δραματουργικά το ερώτημα ποια ήταν η καλύτερη παράσταση από τις δύο θα κριθεί στο τέλος. Στη σύγκριση δεν μπορεί, δυστυχώς, να μπει η υπόθεση της «απόπειρας χρηματισμού» Χαϊκάλη σε μοντάζ Λαζόπουλου προ των εκλογών του 2015. Ανήκει δυστυχώς στην κατηγορία του ελαφρού θεάματος, είδος δύσκολο και απαιτητικό το δίχως άλλο, μη συγκρίσιμο όμως με το βαρύ ρεπερτόριο για Novartis και υποκλοπές. Άλλωστε και η βάση ήταν πολύ ασθενής, καθώς εκείνη η υπόθεση ήταν εντελώς ανύπαρκτη. Ήταν όμως μια αρχή.