| CreativeProtagon
Απόψεις

Είναι οι δημοσιογράφοι ένα κλειστό επάγγελμα;

Νόμιζα ότι τα κλειστά επαγγέλματα έχουν τελειώσει στην Ελλάδα ή βαίνουν προς εξαφάνιση, τώρα όμως μαθαίνω πως όχι μόνο ζουν και βασιλεύουν, αλλά σ’ αυτά περιλαμβάνεται και η δημοσιογραφία. Σαν τις μεσαιωνικές συντεχνίες που όριζαν με ακρίβεια τα όρια κάθε επαγγέλματος
Δημήτρης Ευθυμάκης

Η ΕΣΗΕΑ έστειλε επιστολή στον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Μιχάλη Καραμανλάκη, με την οποία κάνει γνωστή τη βαθύτατη έκπληξη και ενόχλησή της για ορισμένα βίντεο της Ελληνικής Αστυνομίας που περιέχουν μαρτυρίες αστυνομικών για θέματα της επικαιρότητας. Εψαξα στο YouTube της ΕΛ.ΑΣ. και βρήκα τρία βίντεο. Αυτό (εδώ) από τη σωτηρία ενός ανθρώπου στο Περιστέρι στις 10 Μαρτίου του 2021, όπου ένας αστυνομικός τού έκανε ΚΑΡΠΑ επί μισή ώρα και σώθηκε, αυτό (εδώ) από τη σωτηρία ενός παιδιού από τη ΔΙΑΣ στο Παλαιό Φάληρο στις 26 Απριλίου 2021 και αυτό (εδώ) από τα Γλυκά Νερά στις 11 Μαΐου 2021, με τον αστυνομικό που μπήκε πρώτος μέσα στο δωμάτιο του φρικτού εγκλήματος.

Μελέτησα τα τρία βίντεο επαρκώς. Υποθέτω ότι σ’ αυτά αναφέρεται η επιστολή της ΕΣΗΕΑ προς τον κ. Καραμανλάκη. Ενδέχεται να υπάρχουν κι άλλα, εγώ αυτά βρήκα. Δεν ξέρω επίσης αν το συνδικάτο των δημοσιογράφων διαμαρτύρεται και για ένα καλογυρισμένο βίντεο (εδώ) που κατασκεύασε η ΕΛ.ΑΣ. την 20ή Απριλίου με σενάριο και κανονικούς ηθοποιούς, που έχει θέμα την ασφάλεια στο Διαδίκτυο. Αν διερμηνεύω σωστά την επιστολή, το συγκεκριμένο δεν περιλαμβάνεται στη διαμαρτυρία, όμως κανείς ποτέ δεν ξέρει.

Στα βίντεο αυτά, τρεις αστυνομικοί περιγράφουν το περιστατικό στο οποίο πρωταγωνίστησαν, λένε τι ακριβώς συνέβη και πως ένιωσαν για την καλή πράξη τους. Καταλήγουν όλοι τους με έναν δοξαστικό για το Σώμα στο οποίο υπηρετούν και δηλώνουν την περηφάνια που έχουν για τη στολή που φορούν και για την αποστολή τους. Ενίοτε δείχνουν επαρκώς συγκινημένοι, μια-δυο φορές βουρκώνουν. Μάλιστα.

Και έρχεται τώρα η ΕΣΗΕΑ να δηλώσει γραπτώς ότι «το γεγονός της υποκατάστασης δημοσιογράφων, που καθήκον τους είναι να μεταφέρουν στους πολίτες την είδηση έγκυρα και αντικειμενικά ως λειτουργοί του αγαθού της ενημέρωσης, από λειτουργούς ταγμένους στην προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών είναι πρωτοφανές και πλήττει το δημοσιογραφικό επάγγελμα». Και καταλήγει με μια ευθεία αίτηση «να απόσχετε από κάθε ενέργεια που οδηγεί σε υποκατάσταση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος και αποδυναμώνει την ενημέρωση».

Να με συμπαθούν οι συνδικαλιστές, αλλά εγώ νόμιζα ότι το δημοσιογραφικό επάγγελμα πλήττεται όταν επιβάλλονται περιορισμοί στην άσκησή του, όταν παρεμποδίζονται με οποιονδήποτε τρόπο οι δημοσιογράφοι να κάνουν τη δουλειά τους. Επίσης νόμιζα ότι αποδυναμώνεται η ενημέρωση όταν επιβάλλονται άνωθεν περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία των ειδήσεων, όχι όταν προστίθενται κάποιες από αυτές στη δημόσια σφαίρα σε κοινή χρήση.

Για να εξηγούμαστε. Δεν υπερασπίζομαι τα συγκεκριμένα βίντεο της ΕΛ.ΑΣ., για τα οποία ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του και να διατυπώνει δημόσια την κρίση του, την ευαρέσκεια ή τη διαφωνία του. Λέω όμως ευθέως και εμφαντικά ότι δεν έχει καμία δουλειά η ΕΣΗΕΑ να απαγορεύει στην ΕΛ.ΑΣ. ή σε οποιονδήποτε άλλον να δημοσιοποιεί βίντεο ή να κοινοποιεί ειδήσεις για τη δουλειά της. Πολύ περισσότερο, θεωρώ τεράστια σαχλαμάρα από μια σοβαρή Ενωση να υποστηρίζει το 2021, με τα δισεκατομμύρια βίντεο στο διαδίκτυο, ότι πλήττεται η δουλειά των δημοσιογράφων με τρία ή πέντε ή δέκα απ’ αυτά.

Νόμιζα ότι τα κλειστά επαγγέλματα έχουν τελειώσει στην Ελλάδα ή βαίνουν προς εξαφάνιση, τώρα όμως μαθαίνω πως όχι μόνο ζουν και βασιλεύουν, αλλά σ’ αυτά περιλαμβάνεται και η δημοσιογραφία. Σαν τις μεσαιωνικές συντεχνίες που όριζαν με ακρίβεια τα όρια κάθε επαγγέλματος και απαγόρευαν διά ροπάλου τον εισοδισμό άλλων επαγγελματιών στις αρμοδιότητες κάθε συντεχνίας. Πίστευα ότι αυτά τα τέλειωσε η Γαλλική Επανάσταση, αλλά μάλλον έσφαλα.

Πάντως, η επιστολή της ΕΣΗΕΑ μου θύμισε και κάτι χαριτωμένο από τα νιάτα μου. Οταν το τότε υπουργείο Προεδρίας (να ‘ταν 1983 με ’84;) έφτιαξε για πρώτη φορά τη σχολή Δημόσιας Διοίκησης, η ΕΦΕΕ έκανε τριήμερη αποχή από τα πανεπιστήμια και διαδηλώσεις στους δρόμους, διότι η εκπαίδευση ήταν αποκλειστικό θέμα των πανεπιστημίων και η δημιουργία μιας σχολής μέσα στο κράτος που θα μετεκπαίδευε δημοσίους υπαλλήλους υποβάθμιζε τα πτυχία όσων σπούδαζαν στα ΑΕΙ και στα ΚΑΤΕΕ. Αλλαξε τίποτα λέτε;