Στα περισσότερα Λύκεια της χώρας κάθε μέρα σχηματίζεται μία άκρως σουρεαλιστική εικόνα. Το κουδούνι σημαίνει το διάλειμμα. Ενας σοβαρός αριθμός μαθητών κατευθύνεται προς το αυτοσχέδιο «καπνιστήριο» στο προαύλιο του σχολείου. Την ίδια στιγμή κάποια καθηγητές ξεκλειδώνουν την κεντρική πόρτα και βγαίνουν έξω από το σχολείο για να καπνίσουν. Φυσικά το κάπνισμα απαγορεύεται ενός του σχολείου.
Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν την απαγόρευση πώλησης τσιγάρων από τα καταστήματα ψιλικών. Κατέθεσαν τροπολογία – για να την αποσύρουν μετά τις αντιδράσεις των ψιλικατζήδων – στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που φέρει τον εύγλωττο τίτλο «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις». Αυτό δείχνει ως ένα ωραίο ρουσφέτι προς τους περιπτεράδες, ειδικά τώρα που τα ποσοστά κέρδους από τα τσιγάρα έχουν γίνει καπνός. Για ποιο λόγο το έκαναν αυτό; Οι ίδιοι υποστήριξαν ότι έτσι θα περιοριστεί η πρόσβαση των ανηλίκων στον καπνό. Ανοησίες. Ποια είναι περισσότερα στη χώρα; Τα περίπτερα ή τα ψιλικατζίδικα; Στο κέντρο της Αθήνας τα περίπτερα είναι πιο πολλά από τα δένδρα. Υπάρχει, δηλαδή, περίπτωση να μην καπνίσει ο πιτσιρικάς επειδή δεν θα βρίσκει τσιγάρα στο ψιλικατζίδικο; Μα, ακόμα και αν βρίσκει, ο ισχύων νόμος απαγορεύει στον ψιλικατζή να διαθέτει προϊόντα καπνού σε ανηλίκους!
Αν, λοιπόν, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρονται για τη νοσηρή σχέση των ανηλίκων με τον καπνό, μπορούν να κάνουν κάτι πολύ πιο απλό: να απαιτήσουν την κατά γράμμα εφαρμογή του νόμου που φέρει ακριβώς τον ίδιο τίτλο και ψηφίστηκε το 2008. Τι σημαίνει αυτό; Μα, να τηρηθεί το απαγορευτικό πλαίσιο στη χρήση καπνού! Ομως κανένας δεν τολμά να ζητήσει κάτι τέτοιο. Εδώ καπνίζουν μέσα στη Βουλή! Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας είναι μονίμως με ένα τσιγάρο στο χέρι!
Αυτή τη στιγμή η απαγόρευση του καπνίσματος εφαρμόζεται μόνο σε δημόσιες υπηρεσίες, σε αεροδρόμια και σε μερικά εστιατόρια. Ως εκεί. Γιατί, λοιπόν, να μη δοκιμάσουμε την πιστή εφαρμογή του νόμου; Το κάπνισμα εντός του σχολείου να οδηγεί σε πειθαρχικές κυρώσεις. Και, επιτέλους, να σβήσουν τα τσιγάρα παντού, ειδικά στα σημεία που συχνάζουν οι νέοι. Διότι, όπως έχουν διαπιστώσει και στο εξωτερικό, όταν ο νέος καταλάβει ότι το τσιγάρο απαγορεύει την πρόσβαση του στο μπαρ, σταδιακά θα το αποσυνδέσει από τη διασκέδαση του. Αυτός άλλωστε είναι και ο πραγματικός σκοπός της απαγόρευσης, εκτός από την προστασία των μη καπνιστών: η επιλογή μεταξύ του τσιγάρου και της διασκέδασης. Και το μέτρο δεν απευθύνεται μόνο σε αυτούς που καπνίζουν σήμερα. Αφορά πρωτίστως εκείνους που σκέφτονται να καπνίσουν αύριο. Αυτοί πρέπει να γνωρίζουν ότι το κάπνισμα, πριν σε στείλει στον τάφο, θα σου κλείσει πόρτες. Στην Ελλάδα καπνίζουμε πολύ και πολλοί. Ακόμα. Ομως τα στοιχεία δείχνουν μείωση της κατανάλωσης καπνού. Αυτό σε ένα βαθμό αποδίδεται στα λαθραία, αλλά περισσότερο περιγράφεται ως μία, ανεπαίσθητη ακόμα, τάση. Οφείλουμε να την ενισχύσουμε θεσμικά και να τη διασπείρουμε ακόμα και με δράσεις εθελοντισμού. Εξω υπάρχουν ως και ομάδες όπου πρώην καπνιστές περιγράφουν σε εθισμένους την εμπειρία της απεξάρτησης. Εδώ η υγεία του πληθυσμού συναρτάται με τα συμφέροντα του τύπου που έχει την καφετέρια στη γωνία.