Πιθανότατα, όταν ο Παναγιώτης Κουρουμπλής έκανε λόγο για «το DNA των Ελλήνων που θα μας βγάλει από την κρίση» (εδώ), να είχε στο μυαλό του κάτι σαν αυτό που έκανε λίγες ώρες αργότερα στο «Καμπ Νου» η Μπαρτσελόνα. Αυτό το μαγικό momentum που μια ομάδα κάνει την υπέρβαση. Ξεπερνά τον εαυτό της, φεύγει από το πεδίο της λογικής, αποκτά μια άλλη δύναμη μεγαλύτερη από το άθροισμα των παικτών της και καταφέρνει να περπατήσει στον αέρα. Οπως τα καρτούν όταν περνούν την άκρη του γκρεμού και συνεχίζουν. Το έχουμε ζήσει κι εμείς. Με το Euro το 2004.
Το θέμα είναι για ποιο λόγο ο Παναγιώτης Κουρουμπλής επικαλείται κάτι τέτοιο. Θέλει να μας πει ότι κάποια στιγμή, ενώ βρισκόμαστε στο καναβάτσο, ενώ όλοι μας έχουν για ξεγραμμένους, χωρίς να κάνουμε τίποτα, θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση; Σε μια μαγική στιγμή το DNA μας θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Θα αναλάβει δράση. Και θα μας κάνει να περπατήσουμε στον αέρα.
Ομως δεν είναι σαφές αν, όταν ο Παναγιώτης Κουρουμπλής μιλάει για το DNA των Ελλήνων συμπεριλαμβάνει σε αυτό και τις μετακινήσεις από ένα κόμμα που πέφτει σε ένα κόμμα εξουσίας, όπως έκανε αυτός. Οπως δεν είναι σαφές αν θεωρεί ελληνικό DNA να βρίσκεσαι πάνω στον «μαγικό λόφο» και να συνθέτεις «μουσικές ανάπτυξης» αγνοώντας οποιοδήποτε δεδομένο της πραγματικότητας τύπου ΕΛΣΤΑΤ. Και τελικά το «η καριέρα είναι χολέρα» είναι ελληνικό DNA; Μπορεί.
Στο κάτω-κάτω, αντί για το DNA θα μπορούσε να έχει επικαλεστεί τη «βοήθεια της Παναγιάς». Για να είναι πιο κοντά στο πνεύμα των ΑΝΕΛ με τους οποίους συγκυβερνά. Ή να σταυρώνει κάθε πρωί τα non paper. Ή να προτείνει να μαζευόμαστε κάθε μέρα στο Σύνταγμα, να πιανόμαστε όλοι σε κύκλο και να φωνάζουμε όλοι μαζί «Σντο!» όπως οι ομάδες πριν από τα ματς.
Ποιος ξέρει. Μπορεί και ο Μέσι απέναντι από το τέρμα της Παρί Σεν Ζερμέν να ένοιωθε το ελληνικό DNA του να ξυπνά. Στο κάτω κάτω με τον Μέσι οι Ελληνες έχουν κάτι κοινό: την αγάπη για την φοροδιαφυγή.
Υπάρχει όμως μια διαφορά. Για να γίνεις η Μπαρτσελόνα που ανέτρεψε το 4-0 πρέπει πρώτα από όλα να παίξεις καλή μπάλα. Βασική προϋπόθεση. Και ο Λουίς Ενρίκε, ο δικός της Κουρουμπλής δεν είπε στα αποδυτήρια «παιδιά χαλαρώστε, καθαρίζει το DNA της ομάδας». Και σίγουρα δεν αρκέστηκε να της υπενθυμίσει αντί για πλάνα και στρατηγικές το ένδοξο παρελθόν. Ή το καταλανικό DNA.
Εκανε προπόνηση. Και μετά δήλωσε ότι «αφού οι αντίπαλοι τους έβαλαν τέσσερα μπορούν κι εκείνοι να βάλουν έξι». Και άφησε το πείσμα των Ισπανών, των Αργεντίνων, των Βραζιλιάνων και όλων των εθνικοτήτων που απαρτίζουν την Μπαρτσελόνα να κάνει τη δουλειά του.
Γιατί –ω, τι έκπληξη!– όλοι οι λαοί έχουν αυτό το πείσμα που ο υπουργός… ονομάζει DNA. Απλώς οι Γαλάτες μπορεί να το αποκαλούν «μαγικό ζωμό». Και οι Ζιμπαμπουανοί να το αποκαλούν «πνεύμα του Θεού Μουλουκούτου».
Με άλλα λόγια, ο Λουίς Ενρίκε δεν τους καθησύχασε τους παίκτες του λέγoντάς τους ότι έχουν «μαγικές δυνάμεις». Δεν τους είπε ότι μπορεί να παίξουν όπως στο 4-0 του πρώτου αγώνα στο Παρίσι και να καθαρίσουν όπως προσπαθεί να κάνει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής που μας λέει ότι χωρίς να αλλάξουμε, χωρίς να προσπαθήσουμε ξαφνικά θα τα καταφέρουμε.
Το «ελληνικό DNA», αν υπάρχει, είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο και πολύ πιο πολύτιμο για να το χρησιμοποιεί ο κάθε πολιτικός προκειμένου να κάνει τη δουλειά του. Και μια που το έφερε η κουβέντα καλό θα είναι να αποφασίσουμε: ο ένας στους δέκα που με το που ήρθε η κρίση αποφάσισε να γίνει φασίστας και ναζιστής δικαιούται να το έχει ακόμα;