Τι να κάνουμε, είμαστε η πόλη του «χαλαρά» και μας αρέσει. Δεν μπορούμε και να το κρύψουμε, φαίνεται το πράγμα. Πριν από χρόνια, για παράδειγμα, το καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη τα εμπορικά καταστήματα παρέμεναν κλειστά κάθε απόγευμα, ώστε να μπορούν οι καταστηματάρχες να απολαμβάνουν τα μπάνια τους. Όλα τα καταστήματα, κάθε απόγευμα.
Το 2002 ανακαλύψαμε την αργία του Αγίου Πνεύματος. Γιατί το Δημόσιο, οι τράπεζες και κάποιοι κλάδοι του ιδιωτικού τομέα να έχουν αργία και τα καταστήματα να είναι ανοιχτά; Τριήμερο για όλους! Ετσι, ο τότε νομάρχης Θεσσαλονίκης, Κώστας Παπαδόπουλος αποφάσισε ότι πρόκειται περί υποχρεωτικής αργίας για όλα τα εμπορικά καταστήματα και τα καταστήματα τροφίμων. Εκτοτε, κάθε χρόνο, ο διάδοχός του, Παναγιώτης Ψωμιάδης εξέδιδε απόφαση περί υποχρεωτικής αργίας.
Αργότερα, καταργήθηκαν οι νομαρχίες κι ήρθαν οι Περιφέρειες. Από το 2011 έως και το 2015, η αγορά δούλευε, καθώς δεν εκδιδόταν απόφαση περί υποχρεωτικής αργίας. Όποιος ήθελε άνοιγε κι όποιος δεν ήθελε δεν άνοιγε. Το 2016 υπήρξαν αντιδράσεις στο άνοιγμα κάποιων πολυκαταστημάτων. Και φτάσαμε στις παραμονές της φετινής ημέρας του Αγίου Πνεύματος.
Στις 24 Μαΐου, ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας κάλεσε τα αρμόδια Υπουργεία Εργασίας και Οικονομίας και Ανάπτυξης να ορίσουν ως ημέρα Αργίας για το σύνολο του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για όλη την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας την ημέρα του Αγίου Πνεύματος. Γιατί μόνο και ειδικά στην Κεντρική Μακεδονία; Τι να σας πω, δεν έχω απάντηση. Πάντως, ο κ. Τζιτζικώστας ξεκαθάρισε ότι η Περιφέρεια δεν έχει καμιά αρμοδιότητα στο ζήτημα, παρά μόνο τα υπουργεία.
Την σκυτάλη πήρε ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, ο οποίος αναφέρθηκε στις αποφάσεις του ένδοξου παρελθόντος περί υποχρεωτικής αργίας, υπενθύμισε ότι αυτές δεν καταργήθηκαν άρα ισχύουν (παρόλο που δεν υπάρχουν πια οι νομαρχίες) και ζήτησε από τις ελεγκτικές αρχές να διαφυλάξουν την αργία. Παράλληλα, πολυκαταστήματα (και όχι μόνο) της Θεσσαλονίκης ανακοίνωσαν ότι θα είναι ανοιχτά, ενώ μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου οι εμπορουπάλληλοι (και όχι μόνο: υπάλληλοι κομμωτηρίων κλπ) δεν ήξεραν εάν θα εργαστούν ή όχι.
Τελικά άνοιξαν απειροελάχιστα καταστήματα, για τα οποία έγιναν καταγγελίες και έλεγχοι. Τα περισσότερα καταστήματα έκλεισαν μόλις οι υπεύθυνοι είδαν τους ελεγκτές, ενώ σύμφωνα με τις πληροφορίες οι υπεύθυνοι δυο καταστημάτων παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα.
Το αν θα παραπεμφθούν σε δίκη και αν θα τιμωρηθούν, είναι ζήτημα ερμηνείας του νόμου. Μέσα από μια σειρά βασιλικών διαταγμάτων, διατάξεων νόμου και νομαρχιακών αποφάσεων, οι δικαστές θα πρέπει να βγάλουν άκρη: είχαν δικαίωμα να λειτουργήσουν τα καταστήματά τους χθες οι υπεύθυνοι ή όχι; Είναι σε ισχύ οι αποφάσεις της νομαρχίας Θεσσαλονίκης με βάση τις οποίες ο Εμπορικός Σύλλογος ανακοίνωσε την απαγόρευση ανοίγματος των καταστημάτων; Είχε δίκιο ο Απόστολος Τζιτζικώστας που έδειξε ως υπεύθυνους για τον ορισμό της υποχρεωτικής αργίας τα Υπουργεία Εργασίας και Οικονομίας και Ανάπτυξης; Επραξε ορθώς ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης που ανακοίνωσε την απαγόρευση λειτουργίας των καταστημάτων;
Οι Θεσσαλονικείς νιώθουμε, για μια ακόμη φορά, ότι το ζήτημα αντιμετωπίζεται με φαιδρότητα. Καλός ο χαβαλές που κάνουμε με τη «χαλαρή» πόλη μας, καλή και η αργία του Αγίου Πνεύματος. Αλλά το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει καμιά σοβαρότητα στην αντιμετώπιση μιας τόσο απλής κατάστασης.