Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης στελεχών του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ) με 30 βουλευτές απ’όλα τα κόμματα, υψηλόβαθμο στέλεχος του ΤΕΕ κρατώντας με περηφάνια το πορτοκαλί πλαστικό κράνος των μηχανικών μπροστά στις κάμερες, έλεγε στους δημοσιογράφους: «Στην πορεία θα φροντίσουμε να έχετε ωραία πλάνα, γιατί θα φορέσουμε τα καπελάκια μας!». Στο ίδιο κλίμα και ένας γιατρός που είχε «ρίξει» σύρμα σε συναδέλφους του να κατέβουν στα Προπύλαια με τις λευκές ποδιές και φυσικά με τις γραβάτες τους!
Παράλληλα, στο Διαδίκτυο γεννιόταν ένα ακόμη viral βιντεάκι. Δημοσιογράφος στη Νάξο, «σκηνοθετούσε» για χάρη καναλιού πανελλαδικής εμβέλειας την κινητοποίηση των κτηνοτρόφων δίνοντας on air το σύνθημα να χύσουν τις καρδάρες με το γάλα!
Βάζοντας τον πήχη ψηλά
Το δρόμο βέβαια για «τηλεγενείς» κινητοποιήσεις έχουν ανοίξει αγρότες και κτηνοτρόφοι, βάζοντας τον πήχη πολύ ψηλά. Παρατάσσοντας τα πολύχρωμα τρακτέρ τους, καίγοντας σανό, ανάβοντας φωτοβολίδες, επιστρατεύοντας φέρετρα, σημαίες και ιπτάμενα ελικοπτεράκια, σατιρίζοντας τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου, με την ειδοποίηση του silver alert. Ετσι«ανάγκασαν» δημοσιογράφους, παραγωγούς και μοντέρ να αφιερώσουν πολύ περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο στις κινητοποιήσεις τους. Οι τηλεθεατές βέβαια ανταμείβουν σχεδόν πάντα τέτοιες προσπάθειες, μιας και η είδηση με εικόνα «πουλάει» και έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Η δύναμη του φακού έχει «μετατρέψει» τους πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων σε επαγγελματίες σκηνοθέτες. Γνωρίζουν πλέον πολύ καλά ότι τα εφέ και οι πρωτότυποι τρόποι διαμαρτυρίας θα τους εξασφαλίσουν μεγαλύτερο βήμα στην κοινωνία και βέβαιο περισσότερο χρόνο στα κεντρικά δελτία ειδήσεων. Φανταστείτε τους παραγωγούς της λαϊκής αγοράς να είχαν πραγματοποιήσει μια απλή πορεία προς το υπουργείο Εργασίας. Ελάχιστοι θα είχαν ασχοληθεί. Από τη στιγμή όμως που αποφάσισαν να στήσουν τους πάγκους τους στο πεζοδρόμιο της Σταδίου και να διαθέσουν δωρεάν τα προϊόντα τους, η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Ο μετασχηματισμός της είδησης
Η υπερδοσολογία όμως της εικόνας, ενέχει και δύο παγίδες. Την άγνοια και τη φθορά. Αγνοια, διότι πλέον η είδηση παύει να είναι ο λόγος της κινητοποίησης. Είδηση γίνεται η εικόνα. Είδηση γίνεται το βεγγαλικό και όχι η υπερφορολόγηση, με αποτέλεσμα πολλοί τηλεθεατές να έχουν αφενός «χορτάσει» από εικόνα, αφετέρου όμως να μην αντιλαμβάνονται τα αιτήματα των συμπολιτών τους. Αποτέλεσμα; Καταναλώνουν εικόνα, με αμφισβητούμενη πολλές φορές διάθεση συμπαράστασης. Κάπως έτσι επέρχεται και η φθορά. Η υπερπροβολή μιας εικόνας, ενός γεγονότος, ενίοτε και ενός προσώπου, μπορεί να οδηγήσει με ένα αστραπιαίο πέρασμα από την αποθέωση στο λεγόμενο «κάψιμο». Και αυτό το ξέρουν πολύ καλά και οι εκάστοτε κυβερνώντες και οι επικεφαλής των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι αρχισυνδικαλιστές μάλιστα, όντας κατά κανόνα αμετροεπείς στις κινητοποιήσεις τους, φωνάζοντας και επιλέγοντας την τακτική της τεχνητής έντασης, συμβάλλουν μία ώρα αρχύτερα στη φθορά σύσσωμου του συνόλου που έχει αποφασίσει να κινητοποιηθεί, στρώνοντας έτσι το χαλί για την εύκολη στοχοποίησή του από τους υπόλοιπους πολίτες.