Το ωραίο με τον Κώστα Λαλιώτη είναι κατά κύριο λόγο το ποιοι «τσιμπάνε» όταν μιλάει ή όταν γράφει.
Το άρθρο του-ιστορική αναδρομή που δημοσιεύτηκε στο thecaller.gr πυροδότησε κάποιες αντιδράσεις, αλλά ακόμη και εκείνοι που υποτίθεται ότι θέλουν να κρυφτούν, δεν μπόρεσαν…
Το κείμενο με το οποίο επιχείρησε την ιστορική αποκατάσταση του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα και του αντιδεξιού χαρακτήρα του κόμματος σκόρπισε τον ενθουσιασμό στον ΣΥΡΙΖΑ και στα φιλικά του έντυπα. Κάποια από αυτά, όπως η «Εφ.Συν» είχαν το πομπώδες πρωτοσέλιδο: «Ο Λαλιώτης δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά».
Σιγά τον πολυέλαιο, θα έλεγαν κάποιοι.
Η ατμόσφαιρα στη χώρα έχει αλλάξει δραματικά από τότε που το συγκεκριμένο σύνθημα συγκινούσε και πάντως αυτό που έχει κατορθώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στα δυόμιση χρόνια της διακυβέρνησής του είναι ότι κοντεύει να αντιστραφεί σε «ο λαος δεν ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά».
Στην καλύτερη περίπτωση, είναι και αυτό ένα κόστος της εξουσίας. Ή μία εκδοχή του γνωστού με το τι συμβαίνει στην μαϊμού όταν ανέβει στο δέντρο.
Το τι επιδιώκει στο εσωκομματικό πεδίο ο Λαλιώτης είναι ένα άλλο θέμα. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και πληροφορίες, ενώ μέχρι πριν από μερικούς μήνες είχε κατορθώσει να επηρεάζει αποφάσεις και κινήσεις της Φώφης Γεννηματά, μεταξύ τους υπάρχει πλέον μία απόσταση. Η Φώφη έκανε υποχωρήσεις, άνοιξε το παιχνίδι για την ένωση της Κεντροαριστεράς με την ελπίδα ότι μπορεί να το ελέγξει και τώρα θα φανεί αν είναι σε θέση να το κάνει. Και πάντως, συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στα σχέδιά της.
Οσοι έσπευσαν να πουν ότι ο Λαλιώτης πάει για αρχηγός, μάλλον είναι βαθιά νυχτωμένοι. Και πρόκειται κατά το πλείστον για ενοχικούς ΠΑΣΟΚους που ονειρεύονται μία ολική επαναφορά στο παρελθόν. Μία από τις πιο χαριτωμένες αντιδράσεις ήταν αυτή του Παναγιώτη Κουρουμπλή. Ο προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ υπουργός σημείωσε ότι, όπως είπε και ο Κώστας Λαλιώτης, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να ξεχνάνε το παρελθόν της Δεξιάς.
Ο Λαλιώτης είναι πολύ πιο πονηρός από αυτό. Ο,τι κι αν θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα όσα λέει και γράφει επιχειρεί κάτι πιο απλό: να προσφέρει ένα μονοπάτι διαφυγής στους εγκλωβισμένους ΠΑΣΟΚους, που αναλογίζονται τι έχουν ψηφίσει και τι έχει συμβεί και αναζητούν ένα άλλοθι για να επιστρέψουν χωρίς ενοχές. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Μετά βλέπουμε.
Το ότι έχει επαφές με τον ΣΥΡΙΖΑ και έχει επιδιώξει συνεννοήσεις είναι δεδομένο και έχει περιγραφεί από τα τέλη του προηγούμενου έτους. Ομως από τότε κάποια πράγματα έχουν αλλάξει.
Το αν, από την άλλη πλευρά, πρόκειται για ευσεβείς πόθους θα φανεί και μάλιστα σχετικά νωρίς: πολύ απλά, όταν ξεκαθαρίσει ποιο πρόσωπο είναι σε θέση να διαμορφώσει κάποια δυναμική κατά τη διαδικασία εκλογής του ηγέτη της ΔΗΣΥ.
Ειδικά έπειτα και από την υποψηφιότητα Καμίνη, ενός προσώπου με άλλο προφίλ από το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚικό, η αναμέτρηση θα δείξει πολλά.
Το ότι στον ΣΥΡΙΖΑ κρατιούνται από το να βγουν ήδη στους δρόμους να πανηγυρίζουν κρατώντας την φωτογραφία του Λαλιώτη, μάλλον προμηνύει ένα αρκετά διασκεδαστικό φθινόπωρο.