Η Βουλή απάλλαξε και φέτος τις μονές του Αγίου Ορους από την υποχρέωση καταβολής ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητα που βρίσκονται στην ιδιοκτησία τους. Επίσης απάλλαξε τις μονές από παλαιές φορολογικές εκκρεμότητες. Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση προσήλθαν μαζί στη συναίνεση, σαν εξαπτέρυγα μπροστά στην Αγία Τράπεζα. Το Δημοκρατική Συμπαράταξη, ΚΚΕ και η Ενωση Κεντρώων ψήφισαν «παρών», έτσι για να μην πάρουν ούτε την ευχή, αλλά ούτε και την κατάρα των αγίων Πατέρων. Μόνο το Ποτάμι καταψήφισε.
Πρόκειται για μία χυδαία συναλλαγή που πλέον δεν εκπλήσσει κανέναν, δεν κουνιέται ούτε βλέφαρο στην κοινωνία, τη μπολιασμένη με κυνισμό. Ολοι γνωρίζουν ότι τα κόμματα κάνουν δουλειές με εκκλησιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς φορείς. Και κανένας τους δεν θέλει να έχει απέναντι του τα ράσα, τα κομποσκοίνια και τις μακριές κοτσίδες των κυριών που υψώνουν φωνή για το δίκαιο (και το συμφέρον) του Κυρίου.
Οι μονές του Αγίου Ορους είναι από τους πιο εύπορους οικονομικούς οργανισμούς που λειτουργούν στον τόπο μας. Με ευρωστία που χτίστηκε ανά τους αιώνες, τεράστιες ιδιοκτησίες ακινήτων από αγορές και δωρεές, συμμετοχές σε επιχειρήσεις και βιβλία που δεν ελέγχονται από κανέναν. Ο ηγούμενος είναι κατά παράδοση και ο μάνατζερ. Διαχειρίζεται πόρους χωρίς έλεγχο, μπορεί να ενισχύσει πιστούς φίλους. Εχει και ποίμνιο που καθοδηγείται στο δρόμο προς την κάλπη. Και αν πει κάποιος να διαμαρτυρηθεί για την προνομιακή μεταχείριση, ένας υπουργός θα του σηκώσει το δάχτυλο και θα του θυμίσει ότι ζούμε σε κρίσιμους καιρούς και το μάτι του κακού στρέφεται προς την Ορθοδοξία και τα μοναστήρια μας. Πάντα είναι κρίσιμοι οι καιροί…
Και εντάξει, η Νέα Δημοκρατία, που, πρώτη εισήγαγε τις απαλλαγές, αντιπροσωπεύει τη συντηρητική παράταξη δεν μας εκπλήσσει όταν επιβεβαιώνει τις παραδοσιακές σχέσεις που διατηρεί με την Εκκλησία και το Αγιον Ορος. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ; Η Αριστερά; Είναι δυνατόν η κυβέρνηση της Αριστεράς να απαλλάσσει από βάρη προνομιούχους οργανισμούς, μεταφέροντας τα στις πλάτες των υπολοίπων; Πόσο κυνικά και, κυρίως, πόσο εύκολα έγιναν όπως και οι άλλοι. Λες και περίμεναν μία ζωή για να γίνουν και αυτοί κοτζαμπάσηδες.
Στο μεταξύ, για άλλη μία χρονιά, Το Χαμόγελο του Παιδιού πρέπει να βρει χρήματα για να πληρώσει ΕΝΦΙΑ. Τουλάχιστον ας μεσολαβήσει κανένας μεγαλόσχημος της Βουλής, μήπως και δώσουν καμιά δωρεά τα μοναστήρια. Γιατί το μοναστήρι είναι πάντα καλά.