Ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε αυτή τη φορά τα ελληνικά ΜΜΕ, την φίλη «Εφ. Συν», την επίσημη «Αυγή», την κρατική ΕΡΤ, ή τον φιλόξενο ΑΝΤ1. Σκέφτηκε global και αχρωμάτιστα, μίλησε στην Ελενα Σμιθ του Guardian σε μια προσπάθεια να τοποθετηθεί για τον ορυμαγδό αποκαλύψεων για τους χειρισμούς της κυβέρνησής του στο πρώτο εξάμηνο το 2015. Και αυτή τη φορά εξειδίκευσε το πρόβλημα. Δεν ήταν που είχε «αυταπάτες», όπως μας είχε πει πέρυσι μιλώντας στη Βουλή. Ηταν που έκανε λάθη, «μεγάλα λάθη», όπως τα χαρακτήρισε.
«Διάλεξα λάθος ανθρώπους», είπε ο Πρωθυπουργός ανερυθρίαστα απευθυνόμενος πλέον σε ένα παγκόσμιο ακροατήριο. Παράλληλα παραδέχτηκε ευθαρσώς πως όταν αναλάμβανε τις τύχες της πολύπαθης χώρας μας δεν είχε «καμία αίσθηση πόσο μεγάλες θα ήταν οι καθημερινές δυσκολίες»…
Νταούλια, «η Ρόδος και το πήδημα», πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, φανταχτερός Βαρουφάκης, έξαλλη Ζωή, capital controls, τρίτο Μνημόνιο: για τον κ. Τσίπρα όλα αλέθονται στον μύλο του εφηβικού επιχειρήματος «εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους» και του «δεν ήξερα τι με περίμενε».
Δεν ήξερε, δεν ρώταγε, θα σχολιάσει κάποιος. Ομως και ρώταγε και ήξερε. Απλώς ο κ. Τσίπρας επέλεξε να αγνοήσει κάθε προειδοποίηση ζαλισμένος από το όνειρο μιας εξουσίας που ήρθε από το πουθενά.
Ο διάλογος είχε διαψευστεί τότε από το ΠΑΣΟΚ με μία σύντομη-άγευστη ανακοίνωση. Ηταν Δεκέμβριος 2014 και ο Βαγγέλης Βενιζέλος (τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών) υποδέχεται στο υπουργείο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να τον ενημερώσει για θέματα εξωτερικής πολιτικής.
«Αγόρι μου δεν έχεις καταλάβει. Θα σε… γαμήσουν με το που αναλάβεις…», φέρεται να είχε προειδοποιήσει ο κ. Βενιζέλος τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σύμφωνα με το διάλογο που μετέφερε τότε ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος στα «Νέα». Και δεν έμεινε εκεί. Ο κ. Βενιζέλος είχε και μία αντίστοιχης φρασεολογίας παραίνεση για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και τη δίψα του τότε να ανέβει στην εξουσία: «Μα, τι σε έχει πιάσει και θέλεις ντε και καλά να βουτηχτείς στα σκατά; Τι βιάζεσαι; Περίμενε. Ετσι κι αλλιώς, θα γίνεις κάποια στιγμή» Πρωθυπουργός, δεδομένου ότι όπως είπε στον κ. Τσίπρα, με βάση την εμπειρία του πράγματι τις περισσότερες φορές ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποκτά και την εξουσία.
«Γιατί πρέπει απαραίτητα να βουτηχτώ στα σκατά; Θα τα καταφέρουμε έτσι που να μη χρειαστεί να γίνει τίποτε από όλα αυτά», ήταν η αισιόδοξη απάντηση του κ. Τσίπρα.
Ο Αλέξης ήταν τότε αφηνιασμένος. Βιαζόταν Είχε καβαλήσει, αν όχι το ιστορικά σωστό, σίγουρα το βολικό κύμα. Το κύμα του λαϊκισμού που τον οδηγούσε εύκολα στην εξουσία αλλά και αναπόφευκτα στον τοίχο, ή -κατά την αποδιδόμενη από τον Παπαχρήστο περιγραφή του κ. Βενιζέλου- σε έναν τεράστιο βόθρο. Η εξουσία και η προσμονή της είναι παραισθησιογόνες ουσίες. Κάνουν τέτοιες κακοτοπιές να μυρίζουν γιασεμί.
Το πρόβλημα είναι ότι τέτοια παραισθησιογόνα δεν φτάνουν για όλους. Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι μυρίζουμε την πραγματικότητα…