Είδα το «Τop Gun» κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στην αρχή της πρώιμης εφηβείας μου. Η ταινία, που ήταν το απόλυτο μπλοκμπάστερ της εποχής, είχε βγει στις αίθουσες το 1986, και το τραγούδι «Take my breathe away» του σάουντρακ, ήταν ένα απ’ τα χιτάκια που οπωσδήποτε θα χόρευες στα πάρτι, με κάποιον συμμαθητή σου.
Ως κορίτσι τότε θα είχες ερωτευτεί σίγουρα τον Τομ Κρουζ, και μέσα απ’ τον ρόλο τον οποίο υποδυόταν, θα είχες γοητευτεί και απ’ τους πιλότους όλου του κόσμου. Και θα ευχόσουν, ενδόμυχα, να γίνεις μια Τσάρλι Μπλάκγουντ και να ζήσεις έναν παράφορο, ιπτάμενο έρωτα με κάποιον Μάβερικ.
Προφανώς, βλέποντας τότε την ταινία, δεν σε ενδιέφερε τι θα γίνει σε 33 χρόνια, αν γυριστεί ξανά. Δεν θα σκεφτόσουν πώς θα ήταν το σενάριο και ποιοι οι χαρακτήρες, στο μακρινό 2020. Ίσως ούτε και τώρα να σ’ ενδιαφέρει, αν είσαι νέα, όπως η Κέλι ΜακΓκίλις του 1986, που υποδύθηκε την Τσάρλι Μπλακγουντ.
Αν όμως έχεις περάσει την ανέμελη εκείνη φάση της νιότης, αν έχουν περάσει οι δεκαετίες αφήνοντας τα σημάδια τους πάνω σου, δεν γίνεται να μην πικραθείς διαπιστώνοντας ότι στο σίκουελ της ταινίας «Top Gun Maverick 2», το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει τον επόμενο χειμώνα, η Κέλι Μακ Γκίλις δεν συμμετέχει. Ο Τομ Κρουζ είναι εκεί, ως ο βετεράνος πια πιλότος Μάβερικ, αλλά η συμπρωταγωνίστριά του, το άλλο μισό της ιστορίας, δεν είναι τώρα πουθενά, ως τίποτα.
«Είμαι μεγάλη σε ηλικία και χοντρή, κι αυτό είναι κάτι που δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της βιομηχανίας», είπε η ΜακΓκίλις σε συνέντευξή της, στο περιοδικό Entertainment Tonight, σχολιάζοντας με κάπως πικρό και καυστικό τρόπο, την απουσία της απ’ τη σημερινή έκδοση της ταινίας.
Προφανώς και είναι έτσι, κάτι υποψιαζόμασταν κι εμείς. Τι να την κάνουμε τώρα την ΜακΓκίλις, θα είπαν οι παραγωγοί στις συζητήσεις. Πού να την βάλουμε στο στόρι μας μια εξηντάρα πατημένη, η οποία μάλιστα δεν έχει κρατηθεί εμφανισιακά, όπως τουλάχιστον η συνομήλικη της, Σάρον Στόουν; Να την εμφανίσουμε δίπλα στον Τομ να κάνει τι; Να του φτιάχνει τσάι; Βάλε μια Τζένιφερ Κόνελι δίπλα του, βάλε φρέσκο κρέας, θα είπαν οι παραγωγοί, γιατί τις περισσότερες φορές έτσι λένε.
Κι όμως, όσο και να ξέρεις ότι έτσι γίνονται τα πράγματα στη βιομηχανία του θεάματος, δεν παύει να σε σοκάρει το γεγονός ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζονται σαν κρέας, τόσο απροκάλυπτα. Και δεν γίνεται να μην το σχολιάσεις, γιατί δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Όχι κι έτσι, σίγουρα όχι.
Οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να γερνούν, ή μάλλον, για να είμαστε ακριβέστεροι, δεν θέλουμε να τις βλέπουμε να γερνούν. Ο άντρας μεγαλώνοντας γίνεται ένας ώριμος και γοητευτικός βετεράνος, η γυναίκα γίνεται μια ηλικιωμένη πατσαβούρα που δεν έχει θέση δίπλα του, στην ιστορία που θέλουμε να σας δείξουμε στην καινούργια μας ταινία. Κάπως έτσι το νιώθεις, κάτι τέτοιο αισθάνεσαι ότι σου λένε.
«Προτιμώ να αισθάνομαι ασφαλής με τον εαυτό μου και με αυτό που είμαι στην ηλικία μου», είπε η ΜακΓκίλις στη συνέντευξή της. Δυστυχώς, γλυκιά μου Κέλι, καμιά γυναίκα δεν αισθάνεται ασφαλής με τον εαυτό της και με την ηλικία της, όταν γυρίζονται σίκουελ ταινιών που εξορίζουν την ηλικιακή ωριμότητα του γυναικείου φύλου απ’ το καστ.
Η επανέκδοση του «Top Gun», έριξε ένα χαστούκι σ’ όλο το γυναικείο πληθυσμό. Η απόρριψη της εξηντάρας συμπρωταγωνίστριας, είναι η πιο ωμή παραδοχή, εκ μέρους τους, ότι τις γερασμένες γυναίκες τις έχουμε για τα μπάζα. Είναι σαν να μας λένε: «σκοτώνουμε τις γυναίκες όταν γεράσουν». Δεν μας το λένε δηλαδή, μας το φτύνουν στα μούτρα.
ΥΓ. Το σύστημα και η νοοτροπία που το διέπει είναι τόσο άθλια, που μόλις έγινε γνωστό ότι η ΜακΓκίλις δεν θα είναι στο καστ του «Top Gun», βγήκαν αμέσως δημοσιεύματα με τίτλους: «δείτε πώς είναι η συμπρωταγωνίστρια του Τομ Κρουζ σήμερα».