Οσοι εξακολουθούν να πιστεύουν στον εκπολιτισμό του ΣΥΡΙΖΑ και στην στροφή στην Σοσιαλδημοκρατία, καλό θα ήταν να ακούν και να διαβάζουν τα ηλεκτρονικό και έντυπα μέσα της Αριστεράς.
Εκεί, «εντός έδρας» και σε φιλικό εν γένει περιβάλλον, τα στελέχη του κόμματος είναι πιο χαλαρά και απελευθερωμένα και λένε τα πράγματα όπως τα έχουν στο μυαλό τους.
Οπως μας πληροφόρησε την Πέμπτη η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγγου, σχολιάζοντας στο κομματικό ραδιόφωνο τις αντιδράσεις για την διάταξη περί αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια: «Εξάλλου, ένα κόμμα της Αριστεράς οφείλει να εκφράζει τις προοδευτικές αντιλήψεις της κοινωνίας και όχι γενικά και αόριστα τις αντιλήψεις της κοινωνίας, γιατί αυτό δεν υπάρχει ως έννοια».
«Ως έννοια δεν υπάρχει, βέβαια», ήταν η δημοσιογραφική απάντηση.
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να επιμείνει κάποιος πως μία κυβέρνηση (όχι ένα κόμμα) οφείλει να λαμβάνει υπόψη της όχι το προοδευτικό τμήμα της κοινωνίας αλλά το σύνολό της, αν και θα ήταν πιο ενδιαφέρον να μας εξηγήσει η εκπρόσωπος κάτι άλλο: πού ακριβώς, σε ποια πέτρα είναι χαραγμένες οι προοδευτικές αντιλήψεις της κοινωνίας; Συζητήσεις για το καφενείο…
Υπό αυτό το πρίσμα πάντως, περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η προοδευτική αντίληψη του προοδευτικού κόμματος για την ελευθερία της έκφρασης βουλευτών και στελεχών του. Ειδικώς δε εκείνων που διαφωνούν και συλλέγουν υπογραφές εναντίον κάποιου προοδευτικού, προφανώς, νομοσχεδίου.
«Προσωπική μου άποψη είναι, ότι δεν πρέπει αυτός ο διάλογος (σ.σ. εντός του κόμματος) για το κάθε νομοσχέδιο να διαμεσολαβείται από τα ΜΜΕ, να διαστρεβλώνεται ο διάλογος αυτός και να αλλοιώνεται το πνεύμα του και με τις διαδικασίες συλλογής υπογραφών, ειδικά όταν μιλούμε για έναν εσωκομματικό διάλογο ανοιχτό και κατοχυρωμένο», σημείωσε επ’ αυτού η κυρία Σβίγγου.
Η δημοσιογραφική παρέμβαση ήταν και πάλι καταλυτική, διαφωτιστική: «Και εγώ θα έλεγα επίσης, επιβεβαιώστε το και εσείς, ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κανόνες. Όταν, δηλαδή, εκλέγεσαι με ένα κόμμα και συγκεκριμένα με τον ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι ακολουθείς και τις συλλογικές αποφάσεις. Σωστά; Ως βουλευτής».
Μα φυσικά… Η απάντηση: «Σωστά και όπως σας είπα αποτελεί μια ταυτοτική θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Και την ίδια στιγμή να προσθέσω ότι ο διάλογος αυτός πρέπει να γίνεται – και αυτό αφορά σε όλα τα νομοσχέδια και όλα τα θέματα – με ένα πνεύμα ανοιχτού διαλόγου και συντροφικότητας. Με δεδομένες βέβαια τις θέσεις του κόμματος».
Στην καλή εκδοχή, οι παραδοχές αυτές πολύ απλά επιβεβαιώνουν τις θεμελιώδεις, αλλά άγραφες, αρχές: «Μπορούμε να λέμε ό,τι να ’ναι, αλλά ψηφίζουμε ό,τι διατάσσει το κόμμα». Και τέλος πάντων, «η πολλή δημοσιότητα βλάπτει».
Στην κακή εκδοχή, δεν είναι όλα αυτά παρά μία επιβεβαίωση του νεοσταλινικού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο δρόμος προς την Σοσιαλδημοκρατία είναι μακρύς και οι αισιόδοξοι καλύτερα να είναι επιφυλακτικοί…