Την Τετάρτη 16 Αυγούστου, μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε στο Μαξίμου με τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ΠΑΕ —ή στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, εκπροσώπου του Ιβάν Σαββίδη— και με τον πρόεδρο της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν.
Μετά τη συνάντηση και κάποιες τυπικές δηλώσεις κατά της βίας του Τσέφεριν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι οι λέσχες οργανωμένων πλην μίας που θα στεγάζεται στα γραφεία της ΠΑΕ, όπως ορίζει ο νόμος, θα κλείσουν, ότι τον έλεγχο στις θύρες των οργανωμένων όπως και την ευθύνη αναλαμβάνει η Αστυνομία, ενώ προειδοποίησε ότι «υπάρχουν και άλλα μέτρα που μπορεί να ληφθούν αν χρειαστεί, όπως το κλείσιμο θυρών οργανωμένων οπαδών και ο αποκλεισμός ομάδων από ευρωπαϊκές διοργανώσεις». Μετά τη ρίψη της κροτίδας και τη διακοπή του αγώνα Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού στο γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης» και προτού κάποιο θανάσιμο συμβάν υποχρεώσει την κυβέρνηση να πάρει δραστικά μέτρα, καλό είναι η ίδια να κάνει μια πρώτη αποτίμηση.
Πρώτον, η κυβέρνηση να κάνει δεκτό ότι το μέτρο των ελέγχων από την αστυνομία στις εισόδους των γηπέδων απέτυχε. Με τον τρόπο που αποτυγχάνουν όλα τα μέτρα στην Ελλάδα. Την πρώτη αγωνιστική καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Οι οπαδοί ήταν μουδιασμένοι και καπνογόνα δεν άναβαν στις κερκίδες. Την δεύτερη δειλά, δειλά έκαναν την εμφάνιση τους. Σήμερα η κατάσταση είναι ακριβώς όπως πριν. Τα καπνογόνα ανάβουν όπως πριν, ενώ τα πλακώματα ανάμεσα στους οργανωμένους και την αστυνομία ξανάρχισαν κανονικά.
Ο λόγος αποτυχίας είναι ότι το μέτρο ήταν από την σύλληψή του λάθος. Ελεγχοι από την αστυνομία στα γήπεδα γινόντουσαν από την δεκαετία του ’80 όταν στις θύρες κατάσχονταν οι πλαστικοί αναπτήρες, τα τάλιρα και όταν ανέβηκε ο πληθωρισμός τα 20άρικα για να μην τα πετάνε οι θεατές στον αγωνιστικό χώρο. Οι οικογενειάρχες με τα παιδιά τους περίμεναν στην ουρά να τα παραδώσουν. Την ίδια ώρα που οι χούλιγκαν έκαναν ντου και έμπαιναν στο γήπεδο με πιστόλια φωτοβολίδων.
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Πόση ώρα χρειάζεται να ελεγχθεί ένα άτομο σε μια θύρα και πόσα άτομα μπορούν να ελεγχθούν όταν η ώρα της έναρξης πλησιάζει, η ουρά έχει μεγαλώσει και υπάρχει ο κίνδυνος να αρχίσει το σπρώξιμο; Ας πούμε ότι ο έλεγχος γίνεται κανονικά. Τι εμποδίζει τα «πυρομαχικά» να έχουν μπει στο γήπεδο από την προηγούμενη; Και ας πούμε ότι γίνεται έλεγχος το πρωί πριν τον αγώνα. Τι εμποδίζει τον χούλιγκαν να δώσει τις κροτίδες στον φίλο του που μπαίνει από τη διπλανή θύρα ή να τα βάλει μέσα στο διπλωμένο πανό που είναι αδύνατον να ξεδιπλωθεί, ενώ πίσω η ουρά περιμένει;
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει λύση. Παρά τα ευχολόγια η λύση δεν είναι η πρόληψη αλλά η καταστολή. Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει πρόβλημα. Η Ελλάδα μπορεί όμως να είναι η μόνη χώρα που οι κυβερνήσεις της φοβούνται να πάρουν μέτρα για να το καταστείλουν. Και ένοχος είναι ο φυσικός ένοχος. Αυτός που πυροβόλησε με το περίστροφο των φωτοβολίδων. Αυτός πέταξε την κροτίδα. Ας πιάσουν πρώτα αυτούς και μετά να δούμε τι γίνεται με τους υπόλοιπους ενόχους: το «σύστημα», την κακούργο κενωνία και τους ιδιοκτήτες που τους έχουν για ιδιωτικό στρατό και όλα τα συναφή που κάνουν την όλη συζήτηση αερολογία.
Μπορεί να το κάνει η αστυνομία; Μπορεί να έχει έναν κάμεραμαν που να τραβάει εικόνες από την κερκίδα και έναν spotter για να του λέει πού να γυρίσει την κάμερα; Και κυρίως κάποιους να ανέβουν στην κερκίδα και να συλλάβουν τον χούλιγκαν, χωρίς να βρεθεί δικαιολογία «αν επεμβαίναμε θα χυνόταν αίμα»; Αν γίνεται έχει καλώς. Αν δεν μπορούν να το κάνουν το μόνο που θα γίνεται είναι ο Πρωθυπουργός να ξαναπεί «θα ληφθούν μέτρα όπως ορίζει ο νόμος» όπως μια ντουζίνα πρωθυπουργοί, υπουργοί Προστασίας του Πολίτη και Αθλητισμού είπαν, μέχρι σε έναν μήνα τα λόγια τους ξεχαστούν και μια κροτίδα να τα ξαναθυμίσει…