Ας είμαστε ειλικρινείς. Η συζήτηση στη Βουλή για την υπόθεση της (μη) πώλησης των βλημάτων στην Σαουδική Αραβία δεν ήταν, σε καμιά περίπτωση, «η μητέρα όλων των μαχών», όπως πομπωδώς προαναγγελλόταν. Δεν ήταν καν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Διότι όλα όσα ακούστηκαν δεν πρόσθεσαν τίποτα σε όσα ήταν γνωστά. Και το επίμαχο θέμα, δηλαδή αν ο καταγγελλόμενος ως μεσάζοντας, ήταν ή δεν ήταν εκπρόσωπος στη σαουδαραβικής κυβέρνησης, δεν φωτίστηκε. Και δεν θα μπορούσε να φωτιστεί εφόσον η συμφωνία των δύο πλευρών δεν έγινε(ακόμα), για να δούμε την υπογραφή τού περί ου ο λόγος. Γιατί, αν μπει αυτή η υπογραφή, τότε η υποψία περί μεσάζοντα, θα έχει επαληθευτεί.
Επειδή, λοιπόν, νέα στοιχεία δεν προέκυψαν, μοιραία όλο το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στη λυσσαλέα υπεράσπιση του Πάνου Καμμένου από τον Αλέξη Τσίπρα. Θα περίμενε κανείς από έναν αριστερό Πρωθυπουργό να αρπάξει την ευκαιρία, που του πρόσφερε ο Νίκος Φίλης με την επισήμανσή του ότι δεν μπορούμε να πουλάμε όπλα σε μια χώρα, για να τα χρησιμοποιεί σκοτώνοντας αμάχους σε άλλη χώρα. Και να ανακοινώσει ότι ματαιώνεται ή έστω αναβάλλεται η διαδικασία της πώλησης. Τίποτα.
Ο κ. Τσίπρας πήγε στη Βουλή για ένα και μοναδικό σκοπό: να υπερασπιστεί τον συγκυβερνήτη του. Σε όλα. Δεν κράτησε ούτε μια επιφύλαξη, για καμιά πτυχή των δραστηριοτήτων του. Δεν τον ενδιαφέρει που του λένε ότι έτσι γίνονται ίδιοι. Δεν τον απασχολεί ότι έτσι του δίνει «λευκή επιταγή για να κάνει τη βρώμικη δουλειά», όπως του επισήμανε πολύ εύστοχα η κυρία Γεννηματά. Ο κ. Τσίπρας πήγε στη Βουλή για «να υπερασπιστεί το φως» (δική του φράση). Μόνο που το «φως» εν προκειμένω είναι αυτό που εκπέμπει ο κ. Καμμένος.
Ουδεμία έκπληξη. Όλα αναμενόμενα. Χωρίς Καμμένο δεν υπάρχει κυβέρνηση. Επομένως, το σφιχταγκάλιασμα των δυο τους θα συνεχιστεί μέχρι τέλους, παρά τα επιμέρους προβλήματα που παρουσιάζονται συχνά πυκνά. Μόνο που τώρα υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Στον σφοδρό πολιτικό έρωτα Τσίπρα – Καμμένου πέφτει πλέον βαριά η σκιά μιας υπόθεσης που δεν είναι συνήθης. Είναι ένα πιθανολογούμενο σκάνδαλο, που έχει και ηθικές και, για πρώτη φορά, ίσως ποινικές προεκτάσεις. Αν ποτέ διερευνηθούν, ο κ. Τσίπρας δεν θα είναι Πρωθυπουργός, θα έχει άλλες σκοτούρες και ποσώς θα ενδιαφέρεται για όλα αυτά.
Ασφαλώς θα ενδιαφέρεται -θα καίγεται- ο κ. Καμμένος. Διότι θα έχει εγκαταλειφθεί από τους σημερινούς συντρόφους του και θα κινδυνεύσει, εκτός από το να γίνει σάκος του μποξ, να τραβιέται σε δικαστικές αίθουσες.