Ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται πάντα «αποφασισμένος» για «πολιτική διαπραγμάτευση», σε σχέση με το κλείσιμο της αξιολόγησης! Aλλωστε, στο DNA του αριστερού πολιτικού βρίσκονται ενσωματωμένα φυσικά στοιχεία δημοκρατικότητας, διαλόγου, δικαίου και πάνω από όλα, διεκδίκησης των λαϊκών απαιτήσεων. Είναι μνημειώδες δείγμα «αριστερής» διεκδίκησης η εικόνα της παρέας φίλων που συνεδριάζει σε «εναλλακτικό» κουτούκι της μεταπολιτευτικής περιόδου, τον τρόπο μείωσης του λογαριασμού.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» τόσων μηνών; Ο συμπαθής σε πολλούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, Τσακαλώτος – ο Βαρουφάκης ήταν αντικείμενο λατρείας – δεσμεύτηκε, σύμφωνα με τον Γέρουν Ντάισεμπλουμ, να υπάρξει εφαρμογή του εφεδρικού πακέτου μέτρων το οποίο τις προηγούμενες ημέρες είχε υπολογιστεί περίπου στα 3,5 δισ. ευρώ.
Με λίγα λόγια, ο έλληνας υπουργός Οικονομικών έβαλε ξεκάθαρα στο παιχνίδι, το τέταρτο μνημόνιο ως μπαλαντέρ, σε περίπτωση που δεν καταφέρει να εφαρμόσει το τρίτο! Κι εδώ είναι που νομίζει κανείς ότι κάποιος γυρίζει ταινία με πρωταγωνιστή τον Ευκλείδη.
Αυτό δεν θα είναι Πάσχα και Πρωτομαγιά, που θα κάνουμε φέτος, το κολαστήριο του Αλέξη θα είναι
Εν τω μεταξύ, τα προληπτικά μέτρα έκτακτης ανάγκης θα πρέπει όχι μόνο να συμφωνηθούν, μεταξύ των εκπροσώπων των δανειστών και των ελληνικών αρχών αλλά και να νομοθετηθούν εκ των προτέρων. Μάλιστα θα αποτελούν μέρος ενός μηχανισμού που θα ενεργοποιείται αυτόματα, σε περίπτωση που δεν θα επιτυγχάνονται οι συμφωνημένοι στόχοι.
Τι διαπραγματεύεται λοιπόν, ο υπουργός Τσακαλώτος τόσον καιρό; Τι στο καλό βάζει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης πριν τελειώσουν τα χρήματα από τα ταμεία; Και το βασικότερο, τι ρόλο παίζουν αυτοί οι συνομιλητές του Κουαρτέτου, όταν βλέπουν συνέχεια τον «Πίτερ Σέλερς- Ευκλείδη» να πέφτει από γκάφα σε γκάφα;
Πάντως, αυτό δεν θα είναι Πάσχα και Πρωτομαγιά, που θα κάνουμε φέτος, το κολαστήριο του Αλέξη θα είναι. Αν ψηφιστούν τα μέτρα πριν την αξιολόγηση -τι πρωτότυπο και αναπάντεχο!- όλοι οι βουλευτές της συμπολίτευσης σημαίνει πως θα συναινέσουν στο άνοιγμα του τέταρτου Μνημονίου! Γιατί, όπως καταλαβαίνει κάθε νοήμων που παρακολουθεί την εξαετία της κρίσης, κανείς δεν πρόκειται να συναινέσει πρακτικά στην εφαρμογή τους. Επομένως, όποιος ψηφίζει τρίτο Μνημόνιο με υπογραφή Τσίπρα, ανοίγει αυτόματα το κεφάλαιο του τέταρτου που ήδη υπέγραψε ως «κάβα», ο Τσακαλώτος.
Ζούμε μια παράνοια που εξελίσσεται ως παρωδία αστυνομικής ταινίας. Και διαδραματίζεται, ακριβώς επειδή υπάρχουν θεατές που την παρακολουθούν. Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα, περιμένουν να νικήσει η φαντασίωση την πραγματικότητα, μολονότι ούτε μία φορά στην εξαετία της κρίσης δεν αποδείχτηκε ότι κάποιος από τους ξένους παράγοντες μπορεί να συναινέσει στην μικροπολιτική εσωτερικής κατανάλωσης.
Τα ταξίδια του πρωθυπουργού στον Ολάντ και τα τηλέφωνα στην Μέρκελ δεν είχαν αποτέλεσμα παρά μόνο στην τροφοδοσία της μιντιακής παραγωγής. Ο Ευκλείδης ως νέος Κλουζό, το μόνο που κατάφερε ήταν να συνδέσει το ύψος των προληπτικών μέτρων με το 2% του ΑΕΠ και να αναβληθεί η συζήτηση για το χρέος μέχρι που να εφαρμοστεί η συμφωνηθείσα οικονομική πολιτική.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Οτι κάθε καθυστέρηση δημιουργεί έναν μεγαλύτερο μπελά και ένα επιπρόσθετο βάρος για την ελληνική οικονομία. Ακόμα και η παραμικρή πολιτική κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης δημιουργεί ένα μεγαλύτερο πρόβλημα στην τσέπη των φορολογούμενων πολιτών.
Αυτό δεν είναι αφήγηση πολιτικής ιστορίας, είναι κωμικό παραλήρημα μιας χώρας που σέρνεται πίσω από μία ανερμάτιστη μάζα ευκολόπιστων στα συνθήματα και στην προπαγάνδα. Μία μάζα συμπαθούντων τους μπλε, κόκκινους, πράσινους και ροζ πάνθηρες που απεργάζονται ένα σωρό αναβλητικά άλματα λογικής στην τρύπα της παράνοιας.
Αναμένουμε και πάλι, τις εξελίξεις. Πάντα με την αγωνία να μετατραπεί η κωμωδία σε σατιρικό δράμα και τραγωδία…