Καθώς καταλαγιάζουν η σκόνη που ξεσήκωσε η συνέντευξη του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, οι αντιδράσεις των κομμάτων και τα σχόλια που προκάλεσε, μεταξύ των οποίων και ότι μας περιέγραψε τις παθογένειες που συναντά ένας επενδυτής στην Ελλάδα, είναι χρήσιμο να διατυπωθούν ορισμένες ψυχραιμότερες σκέψεις.
Τι μας είπε λοιπόν ο ποντιακής καταγωγής ελληνορώσος επιχειρηματίας;
– Οτι για να κάνει δουλειές ένας επιχειρηματίας στην Ελλάδα υποχρεούται να γίνει, παρόλο που δεν το θέλει, «διαπλεκόμενος». Να τα πάει καλά με την εκάστοτε κυβέρνηση εξυπηρετώντας καταστάσεις που την ευνοούν. Σιγά την διαπίστωση! Παραβιάζει ανοικτές θύρες. Λες και δεν το ξέραμε ότι στην Ελλάδα μία από τις παθογένειες που οδήγησαν στην κρίση είναι το θολό κουβάρι των σχέσεων ανάμεσα στα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα κόμματα, όταν ακόμα είναι στην αντιπολίτευση και πολύ περισσότερο όταν κυβερνούν.
– Τι διαφορετικό μας λέει ο κ. Σαββίδης από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο οποίος ήδη από τις αρχές του ’90 διατύπωσε τον όρο διαπλοκή; Ή από την ιστορική αναφορά του Πρόδρομου Μποδοσάκη-Αθανασιάδη «να τα ‘χουμε καλά με το γκουβέρνο»; Αλλά και σε διεθνές επίπεδο ποιος επιχειρηματίας δεν προσπαθεί να έχει προνομιακές σχέσεις με την κρατική εξουσία; Αυτό είναι ένα βασικό της φύσης του καπιταλισμού και της συμπεριφοράς του Κεφαλαίου, όπως θα έλεγαν οι μαρξιστές, τους οποίους ο Ιβάν μάλλον διδάχθηκε επαρκώς στο σχολείο. Μόνο που φροντίζουν όλοι να μην ξεπερνούν ένα πλαίσιο κανόνων. Και οι πολιτικές ηγεσίες διαισθάνονται τα όρια ευθύνης απέναντι στις κοινωνίες τους…
– Το δεύτερο που μας είπε ο κ. Σαββίδης είναι ότι και ο ίδιος αναγκάζεται να κάνει ό,τι και οι υπόλοιποι που θέλουν να είναι κρατικοδίαιτοι καπιταλιστές. Προφανώς, κορόιδο δεν είναι. Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θεωρεί ότι τον παίρνει να κάνει μπίζνες. Οπως έκαναν άλλοι στο παρελθόν με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Μόνο που πολλές από τις παλιές μπίζνες βγήκαν στη σέντρα κι ασχολήθηκε η Δικαιοσύνη έστω κι αν λίγοι πλήρωσαν κάποιο τίμημα τις τελευταίες δεκαετίες.
– Κάνει όμως και κάτι άλλο ο ελληνορώσος επιχειρηματίας. Πραγματοποιεί απροκάλυπτη πολιτική παρέμβαση. Το «τερματίζει» προειδοποιώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θα τον έχει απέναντι αν θελήσει όταν θα γίνει Πρωθυπουργός να αμφισβητήσει όσα καταφέρει να πετύχει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ολοι οι προηγούμενοι, στους οποίους οι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κηρύξει πόλεμο το απέφευγαν. Δεν παρενέβαιναν στην πολιτική κονίστρα απροσχημάτιστα. Κρατούσαν τις στοιχειώδεις αποστάσεις και διατηρούσαν ένα επίπεδο δεοντολογικής συμπεριφοράς.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι τι κάνει ο κ. Σαββίδης. Στο κάτω κάτω τα συμφέροντά του θέλει να προωθήσει. Το πρόβλημα είναι τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε επαγγελθεί την «αποδέσμευση της χώρας από τα μεγάλα συμφέροντα που εξυπηρετούσαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ», κατά την προσφιλή αναφορά του κ. Τσίπρα.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κι όσοι θεωρούν ότι ο κ. Σαββίδης είπε αυτονόητα και χρήσιμα πράγματα, συντηρούν δυστυχώς, μια ισχυρή παθογένεια που συνέβαλε σημαντικά να μπει η Ελλάδα στην πρέσα της κρίσης και να μην βγαίνει. Γιατί χρειαζόμαστε ακριβώς το αντίθετο: Διαφάνεια, καθαρό παιχνίδι ανταγωνισμού, επιχειρηματίες που θα διευκολυνθούν μεν από το κράτος όχι όμως με προνομιακούς όρους, κανόνες για όλους. Να μην είναι κρατικοδίαιτοι. Μας το λένε όσοι σοβαροί επιχειρηματίες θέλουν να επενδύσουν. Επιθυμούν σταθερό φορολογικό σύστημα, ταχύτητα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, ισχυρό τραπεζικό σύστημα κι άλλα, γνωστά σε όλους.
Η σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δυστυχώς δεν επιθυμεί τέτοιου είδους «πολυτέλειες». Ακολουθεί την πεπατημένη των προηγούμενων αποπειρώμενη και αυτή να «στήσει την δική της διαπλοκή». Μόνο που αυτή η αντίληψη όπως και η αντίστοιχη «να μπούμε στο παιχνίδι και μεις» είναι κοντόθωρη και αναποτελεσματική. Ευνοεί μόνο την εξυπηρέτηση πρόσκαιρων επιδιώξεων εκατέρωθεν ενώ η χώρα περιμένει την ανάπτυξη.