Καράκας,13 Ιουνίου 2016. Ανθρωποι περιμένουν στην ουρά έξω από ένα σουπερμάρκετ που ακόμα έχει προϊόντα. | REUTERS/Ivan Alvarado
Απόψεις

Ο αληθινός σοσιαλισμός της Βενεζουέλας

Αυτό που καθιστά την περίπτωση της Βενεζουέλας ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η ολοκληρωτική υποστήριξη την οποία της παρέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
Τάκης Μίχας

Εχει ειπωθεί ότι αν επιβληθεί ένα σοσιαλιστικό καθεστώς στην Σαχάρα πολύ γρήγορα θα εκλείψει η άμμος.

Αυτή η γενίκευση όπως κάθε γενίκευση ενέχει μια δόση υπερβολής. Η Βολιβία του Εβο Μοράλες και (σε μικρότερο βαθμό) ο Ισημερινός του Ραφαέλ Κορέα έχουν να επιδείξουν τα τελευταία δέκα χρόνια ρυθμούς ανάπτυξης που θα τους ζήλευαν τα περισσότερα κράτη της Ευρωζώνης.

Ομως το ρητό περί Σαχάρας αρμόζει απόλυτα στην Βενεζουέλα. Μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο με απίστευτο ορυκτό πλούτο και αγροτοκαλλιέργειες σήμερα βρίσκεται σε τραγική οικονομική κατάσταση  με έλλειψη φαρμάκων, άδεια ράφια στα σουπερμάρκετ, καθημερινές περικοπές στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος –παράλληλα με επίπεδα εγκληματικότητας και δολοφονιών που είναι τα υψηλότερα στον κόσμο. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση της χώρας βρίσκεται σε πρωτοφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα –όπως έδειξαν οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και όπως δείχνουν καθημερινά οι δημοσκοπήσεις. Ο πρόεδρος της χώρας Νικολάς Μαδούρο όμως αρνείται πεισματικά το αίτημα της αντιπολίτευσης για νέες προεδρικές εκλογές αποδίδοντας όλα τα κακά της χώρας στις ξένες δυνάμεις, στην CIA και στους «ντόπιους εκφραστές» των ξένων συμφερόντων.

Αλλά ας δούμε λίγο τα δεδομένα που πραγματικά συνθέτουν μια απίστευτη ιστορία σοσιαλιστικής καταστροφής:

Αυτό που καθιστά την περίπτωση της Βενεζουέλας ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η ολοκληρωτική υποστήριξη την οποία της παρέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι στην πρόσφατη επιστολή του στον Νικολάς Μαδούρο ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας άφηνε ελάχιστες αμφιβολίες ότι είναι θερμός θιασώτης του καθεστώτος της Βενεζουέλας.

Μάλιστα αν κρίνουμε από τις δηλώσεις υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τις οποίες όποιος διαφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης -όπως πχ το κίνημα «Παραιτηθείτε»- εκτελεί «αντεθνικό έργο», τότε ο θαυμασμός του κ. Τσίπρα προς το καθεστώς της Βενεζουέλας θα πρέπει να επεκτείνετai και στις μεθόδους που χρησιμοποιεί το τελευταίο για να αντιμετωπίσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Φυσικά υπάρχει μία διαφορά. Ενω στην περίπτωση Βενεζουέλας το καθεστώς Μαδούρο αντιμετωπίζει την κριτική του Οργανισμού των Αμερικανικών Χωρών, στην περίπτωση της Ελλάδας η φοροεξοντωτική πολιτική Τσίπρα αντιμετωπίζει την αμέριστη υποστήριξη των μανδαρίνων της Ευρωζώνης.