Φυσικά πάει πολύ να μιλά το κόμμα της Novartis, του Κήρυκα Χανίων, των εκλογών της βίας και νοθείας του ΄61, της δολοφονίας του Λαμπράκη, του παρακράτους του Παπάγου και των εκτοπίσεων στα ξερονήσια, για το ταξίδι του κυρίου Παππά στην Καραϊβική. Ας κρατήσουμε ένα μέτρο. Υπάρχουν όμως και κάποιοι λίγοι σε αυτήν την κοινωνία που δεν βαρύνονται με τέτοια αμαρτήματα και ίσως έχουν την απορία. Τι δουλειά είχε ο διευθυντής του γραφείου του αρχηγού της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Καράκας, παρέα με δικηγόρο εκπρόσωπο πετρελαϊκής εταιρείας και ειδικευμένο σε θέματα off shore, και τι σκοπό είχε το ταξίδι του με ιδιωτικό τζετ Λιβανέζου επιχειρηματία που καταζητείται στις ΗΠΑ, φιλοξενούμενος σε γραφικό νησί της Καραϊβικής; Μήπως σε αυτούς τους πολίτες νιώθει την ανάγκη να δώσει μια ευλογοφανή εξήγηση ο υπουργός, πέραν της λίστας οπωροκηπευτικών από το σούπερ μάρκετ που διαψεύστηκε;
Ασφαλώς και το ΣτΕ είναι υπεύθυνο για χιλιάδες παιδάκια παραπεταμένα από βρεφονηπιακούς σταθμούς, χιλιάδες άνεργους νοσηλευτές, το PSI, τη χρεοκοπία των Ταμείων, τα πρώτα Μνημόνια που φτωχοποίησαν το λαό και την εξάπλωση της μουχρίτσας, άρα πάει πολύ να έχει άποψη. Δεν θα μας καβαλήσουν κιόλας. Όμως εμείς οι υπόλοιποι που είμαστε αθώοι αυτού του αίματος, δεν δικαιούμαστε μία εξήγηση που δεν δόθηκε ποτέ, ποιο όνειρο είδε ο κ. Παππάς και όρισε τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών σε τέσσερις και με ποια έμπνευση κατάργησε το ΕΣΡ;
Και βέβαια δεν είχε κανένα δικαίωμα να αλλάξει τη Διοίκηση της Τράπεζας Αττικής ο Στουρνάρας αφού είναι γνωστό όργανο των δανειστών, του Σημίτη και του Σαμαρά, και καταδίκασε την κοινωνία σε ανθρωπιστική κρίση και κυκλοφοριακή συμφόρηση (αφήνω τη σύζυγό του). Έχει και όρια η ανοχή μας στο θράσος των φιλελέδων. Οι υπόλοιποι όμως δεν δικαιούμαστε μια απάντηση γιατί το επιχειρηματικό πουλέν του κ. Παππά παραλίγο να πάρει άδεια χωρίς να έχει μία, μολονότι η επιτροπή του κ. Παππά είχε εξετάσει το πόθεν έσχες του;
Ούτε συζήτηση ότι δεν μπορούν να έχουν απορίες τα διαπλεκόμενα κόμματα, οι αργυρώνητοι δημοσιογράφοι, τα βοθροκάναλα και οι διεφθαρμένοι επιχειρηματίες που τόσα δεινά σώρευσαν στο λαό, τον Τύπο και τη Δημοκρατία. Αν είναι ποτέ δυνατόν. Ο ίδιος όμως ο Νίκος Παππάς δεν σκέφτεται ότι υπάρχουν εξ ίσου αθώοι και καλοπροαίρετοι με εκείνον πολίτες που θα ήθελαν μισή απάντηση για την ομολογία δημοσιογράφου ότι έπαιρνε μαύρα χρήματα από τον τότε υπουργό Τύπου προκειμένου να στήσει ένα, φυσικά, αδέσμευτο και ανεξάρτητο portal;
Ο Νίκος Παππάς μετέρχεται ένα απλό και παλιό όσο η λάσπη τέχνασμα στην πολιτική. Επιλέγει συνομιλητή. Ή καλύτερα συμψηφίζει δικαίους και αδίκους διαλέγοντας να απαντήσει στους βολικότερους. Απαντήσει, τρόπος του λέγειν, αφού με αστραπιαία αντανακλαστικά πετά αμέσως πίσω τη μπάλα λούζοντας τους αντιπάλους του με τους κυριότερους σταθμούς της ιστορίας τους. Πραγματικές απαντήσεις έχει δώσει ελάχιστες στην σύντομη πολιτική του καριέρα και φαίνεται αυτός είναι ο τρόπος που έχει επιλέξει να την μακροημερεύσει. Δεν το έχουν καταφέρει πολλοί στο παρελθόν. Γιατί πολλοί συμπολίτες μας μπορεί να πιστεύουν, ας πούμε, ότι δεν δικαιούνται να μιλούν για το Δημοψήφισμα και την τραπεζική αργία οι δανειστές που έκαναν γενοκτονία στη χώρα, αλλά ακόμα περιμένουμε εκείνη την όμορφη μέρα που ο υπουργός Διαστήματος είχε υποσχεθεί ότι θα ξημέρωνε την επομένη εκείνης της μοιραίας νύχτας.