Αν ήμουν ένας από τους οκτώ Τούρκους δεν θα ήθελα σήμερα να αποχωριστώ τους αστυνομικούς φρουρούς μου. Και αν μπορούσα, θα είχα μόνιμη διεύθυνση κατοικίας το Τμήμα Μεταγωγών ή, ακόμα καλύτερα, το Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος που βρίσκεται δίπλα στο Προεδρικό Μέγαρο. Μπορεί να είναι κοντά η τουρκική πρεσβεία, αλλά στην περιοχή οι αστυνομικοί είναι περισσότεροι από τα αυτοκίνητα.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Οι τούρκοι αξιωματικοί θα αφεθούν ελεύθεροι και η Τουρκία εξέδωσε εντάλματα σύλληψης εναντίον τους. Αν οι πράκτορες της ΜΙΤ δεν έχουν ήδη φτάσει στην Αθήνα, τότε είναι στον έλεγχο διαβατηρίων στην Αγκυρα. Το πιθανότερο είναι ότι οι τούρκοι αξιωματικοί θα αποτελέσουν στόχο απαγωγής από τις υπηρεσίες της χώρας τους, προκειμένου να μεταφερθούν σηκωτοί στο δικαστήριο. Υπάρχει βέβαια και το σενάριο της «εξαφάνισής» τους, αλλά ο σουλτάνος Ταγίπ θα προτιμούσε να κάνει επίδειξη ισχύος προς πάσα κατεύθυνση. Προς την Ελλάδα, δείχνοντας ότι δεν έχει πρόβλημα να κάνει μία παράνομη επιχείρηση, σαν καουμπόι που μπαίνει το σαλούν, αρκεί η Τουρκία να πάρει αυτό που ισχυρίζεται ότι δικαιούται. Προς τη διεθνή κοινότητα, για να υπενθυμίσει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Και προς το εσωτερικό της Τουρκίας για να τους πει ότι δεν υπάρχει σωτηρία πουθενά.
Η υπόθεση των οκτώ Τούρκων δεν τελειώνει εδώ. Τώρα αρχίζει ένα νέο κεφάλαιό της. Και αν η μη έκδοση τους ήταν κρίσιμη για τη Δημοκρατία και το νομικό μας πολιτισμό, η προστασία τους συνδέεται με την εθνική μας αξιοπρέπεια. Οι κακόβουλα καχύποπτοι, εκείνοι δηλαδή που πίστευαν ότι η κυβέρνηση ασκεί πιέσεις για την έκδοση των Τούρκων, μπορεί τώρα να φοβούνται ότι αφού δεν τους δώσαμε δια της ευθείας οδού, θα τους προωθήσουμε δια της πλαγίας. Πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο; Πρώτον, με την αγαστή συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών, κοινώς η ΕΥΠ να κάνει delivery τους αξιωματικούς στους συμπατριώτες τους. Δεύτερον, με τα στραβά μάτια για όσο διάστημα η ΜΙΤ χρειάζεται να τους βουτήξει και να τους βγάλει από τη χώρα. Βέβαια είναι οκτώ και επιχειρησιακά κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα αν κινούνται όλοι μαζί. Όμως ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι η Αγκυρα δεν θα επιχειρήσει να τους βλάψει, καταπατώντας κάθε αίσθηση δικαίου και την ελληνική εθνική κυριαρχία; Πόσο πιθανό είναι να δούμε κάτι που θα θυμίζει την υπόθεση Οτσαλάν; Για όσους δεν θυμούνται: οι Τούρκοι απήγαγαν τον ηγέτη των Κούρδων μέσα από τα χέρια των Ελλήνων, όταν αυτός είχε μεταφερθεί στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα.
Κακά τα ψέματα, η Ελλάδα καλείται πλέον να «υιοθετήσει» τους οκτώ Τούρκους. Η τύχη τους έχει πλέον αντίκρισμα στη λειτουργία του κράτους δικαίου και στην εθνική μας αξιοπρέπεια. Αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων δεν μπορούν –και δεν πρέπει- να αμφισβητηθούν από κανέναν.