Ο κάθε ένας φυσικά ερμηνεύει κατά τον δικό του τρόπο τις δημοσκοπήσεις και είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι αναλυτές εστιάζονται στην υποχώρηση που σημειώνει ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι αυτό είναι το story. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί απλά και νομοτελειακά την πορεία κάθε «μνημονιακής» κυβέρνησης: Στην αρχή υπάρχει κάποια αισιοδοξία πού ταχύτατα δίνει την θέση της σε μαύρη απαισιοδοξία που μεταφράζεται σε αρνητικά αποτελέσματα στις δημοσκοπήσεις.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό που είναι το πραγματικό story είναι αφενός ότι η ΝΔ έχει κολλήσει στο 24%-25% και δεν λέει να ξεκολλήσει και ότι αφετέρου αυξάνεται ραγδαίως το τμήμα του εκλογικού σώματος που απορρίπτει όλες τις υπάρχουσες πολιτικές επιλογές.
Οι λόγοι για τους οποίους η ΝΔ δεν δείχνει να οφελείται από την συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν προφανείς στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή. Εκεί μετά τις παρεμβάσεις των κυρίων Δένδια και Χατζηδάκη έγινε προφανές ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει κανένα πλέον ιδεολογικό η πολιτικό στίγμα.
Για όσους δεν θυμούνται το περιστατικό τα δύο κορυφαία στελέχη της ΝΔ επιτέθηκαν με σφοδρότητα εναντίον της κυβέρνησης επειδή «ξεπουλάει» (Δένδιας) την δημόσια περιουσία στο Υπερταμείο με στόχο την ιδιωτικοποίηση. Οπως με αδαμάντινη σαφήνεια τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Δένδιας η πολιτική της κυβέρνησης «δίνει δηλαδή δύο επιλογές ή τα ξεπουλάμε τώρα αμέσως ή τα ιδιωτικοποιούμε»
Με άλλα λόγια για την σημερινή ΝΔ η μεταφορά περιουσιακών δικαιωμάτων από τους κρατικούς γραφειοκράτες και τους εργατοπατέρες του Δημοσίου στους πολίτες (μετόχους) και η συνεπακόλουθη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα αποτελεί κάτι το κακό. Οπως ακριβώς κακό είναι, σύμφωνα με τον ηγέτη της ΝΔ, η συρρίκνωση του προσωπικού που στελεχώνει την κρατική γραφειοκρατία.
Προσωπικά δεν έχω καμία αντίρρηση σε αυτές τις σοφές απόψεις πλην όμως έχω μία απορία: Για ποιο λόγο η ΝΔ αποτελεί ένα ξεχωριστό κόμμα; Γιατί δεν εντάσσεται στο ΚΚΕ ως μία «αριστερή συνιστώσα»; Αν πλέον η ΝΔ απορρίπτει ριζικά την συρρίκνωση της κρατικής παρουσίας στην οικονομία, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις απολύσεις κρατικών γραφειοκρατών ποιον ακριβώς λόγο έχει να υπάρχει;
Αλλά ας μην είμαστε τόσο αρνητικοί. Η αδυναμία της ΝΔ να παρουσιάσει ένα σαφές πολιτικό στίγμα δεν οφείλεται ούτε σε αδυναμίες του ηγέτη της ούτε των στελεχών της. Οφείλεται πάνω απ’ όλα στο γεγονός ότι στο πλαίσιο της ευρωζώνης, των Μνημονίων και της φορομπηχτικής πολιτικής που επιβάλλει ο γαλλογερμανικός άξονας, η διατύπωση ενός αξιόπιστου εναλλακτικού φιλελεύθερου προγράμματος είναι αδύνατη. Ούτε για flat-tax μπορεί να μιλήσει, ούτε για κατάργηση του φόρου των επιχειρήσεων, ούτε για κατάργηση των capital controls, ούτε φυσικά για υποτίμηση του νομίσματος – την βασική προϋπόθεση για μία δραματική α λα Κίνα βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. (Η τελευταία έκθεση του World Economic Forum που δείχνει την Ελλάδα να έχει κατρακυλήσει 5 θέσεις(!) όσoν αφορά την ανταγωνιστικότητα παρά τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» και την συμπίεση του κόστους εργασίας, υποθέτω ότι αφαιρεί και τα τελευταία επιχειρήματα απο τους οπαδούς της παραμονής στο ευρώ)
Και όσο δεν θα μπορεί να προβάλλει αυτά τα θέματα τόσο θα προσπαθεί να ψαρέψει λαβράκια στην θολούρα του εθνολαϊκισμού όπως π.χ. στους αφορισμούς για το «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας.